صحبت‌های یک تاریخدان آمریکایی در مورد کوروش بزرگ و رمز گشایی از منشور کوروش

دو دوست عزیز در بالا پاسخی بر کامنت بنده نوشته اند که خلاصه پاسخ هر دو چنین است: گذشته چراغ راه اینده است. بنده عرض میکنم: خیر! اصلا چنین نیست. دقیقا کسانی که پایان جنگ اول جهانی را امضا کرده و متعهد شدند که دیگر هیچگاه با هم نجنگند، بیست سال بعد از ان جنگ دوم جهانی را اغاز کردند. مگر غیر از این است؟ کثافتکاری ملاهای ایران در دوره قاجار و قبل از ان تا انقلاب مشروطیت بر هیچ کس پوشیده نبود. زنده یاد علامه دهخدا به ایندگان هشدار داد: "ما این غول را به هزار خون دل در شیشه کردیم، زنهار! در شیشه نگشائید" دیدیم که با چه جنون و هیجانی موج جنون خمینی ملت را گرفت و در شیشه دگر بار گشودند. شوخی نکنیم اقایان!! کافیست! کمی با خودمان جدی باشیم. تنها چیزی که وجود دارد و تنها حقیقت غیر قابل انکار اکنون است. اینهمه پرسه زدن در قبرستان پوسیده و نامعلوم تاریخ و گذشته چه معنی دارد؟! امروز را دریابیم. حتی فردا دیر است.

[::Omidee - منچستر، انگلستان: فرمایش شما درست است. هومر شاعر بوده و هرودت تاریخ نگار. از این اشتباه نوشتاری پوزش میخواهم و از شما متشکرم.

درطی این 2600سال حملات قومها با فرهنگهای مختلف بسرزمین ایران,هیچ قومی تاثیرگذارتر و مخرب تر از قوم عرب ,در ایران نبود.اقوامهای زیادی بخاک کشور ما حمله کردند,ولی قوم عرب بمغز و روح و فرهنگ ما حمله ور شد,بطوریکه بعداز1400سال باورهای دین اسلام را با تمام خرافاتش را هنوز باور داریم و هرسال وفات قاتلین اجداد و متجاوزین بنوامیس خود را,پاس میداریم و بسر و روی خود میزنیم و برای رفع گرفتاری هایمان سالانه میلیاردها تومان تو مقبره های آنان میریزیم.پس باید باین باور تلخ و شرمگین برسیم که ما از نسل ایرانیان پاک نهاد پیشین نیستیم و باید اجداد خود را درنسلهای,مغول,عرب,افغان,ترک ها و و جستجو کنیم