شرق: احمد ناطقنوری بالاخره از فدراسیون بوکس رفت. او که از سال ۶۸ تاکنون بر مسند ریاست این فدراسیون نشسته بود، دیروز در اقدامی ناگهانی استعفای خود را تقدیم وزیر ورزش و جوانان کرد. اقدامی که نهتنها اهالی بوکس، بلکه جامعه ورزش کشور را هم غافلگیر کرد. ناطقنوری را باید قدیمیترین رئیس فدراسیون ورزش ایران نامید. مردی که از بعد از انقلاب با اکثر رؤسای سازمان سابق تربیت بدنی از حسن غفوریفرد، مصطفی هاشمیطبا، محسن مهرعلیزاده، محمد علیآبادی و علی سعیدلو گرفته تا حالا که این مجموعه به وزارتخانه تبدیل شده، با وزرایی مانند محمد عباسی، محمود گودرزی و مسعود سلطانیفر همکاری کرده است.
بوکس ایران از ابتدا تا انتها در سراشیبی
ورزش بوکس در ایران بعد از انقلاب با تعطیلی یکدههای روبهرو شد تا اینکه در سال ۱۳۶۸، به واسطه احمد ناطقنوری که خود بوکسور بود، مجددا در قالب فدراسیون راهاندازی شد. اگرچه نظرها خیلی برای فعالیت این رشته مساعد نبود اما او پافشاری کرد و با موافقت ضمنی از مراجع تقلید آن را تا امروز پیش آورد. اما بوکس ایران که پیش از تعطیلی در دهه ۶۰، جزء سه قدرت برتر آسیا بود و بعد از کشتی و وزنهبرداری، ورزش سوم مدالآور ایران بود، از جمله رشتههایی است که پس از فعالیت مجدد آن در دو دهه اخیر، سیر نزولی را طی کرده است. به طوری که حالا حتی جایی در بین ۱۰ کشور اول آسیایی هم ندارد. آخرین مدال طلایی که تیم ملی بوکس در مسابقات بینالمللی گرفته، به بازیهای آسیایی ۲۰۰۶ دوحه قطر برمیگردد که به وسیله علی مظاهری به دست آمد. اهالی بوکس اما مدیریت تکراری ۲۸ سال ناطقنوری را عامل اصلی عقبگرد و درجازدن بوکس کشور در رویدادهای آسیایی و جهانی در سالهای اخیر میدانند. در آن سوی سکه راهاندازی دوباره بوکس در ایران را باید کار مهم احمد ناطقنوری دانست و او با پشتوانه سیاسیاش توانست این تابو را بشکند.
او در دورههای اول، سوم، چهارم، پنجم، ششم، هفتم و هشتم، نماینده حوزه انتخابیه شهرستانهای نور و محمودآباد در مجلس شورای اسلامی بود، با این حال هرگز به انتقاد از مدیران وقت ورزش ایران نپرداخت و به عنوان منتقد، پشت تریبون مجلس قرار نگرفت. در سالهای اخیر منتقدان ناطقنوری عنوان میکردند او هیچوقت نتوانست از نفوذ سیاسی خود در این عرصه استفاده کند تا حداقل با آوردن اعتبارات کافی مشکلات مالی این مجموعه را برطرف کند. مجموعهای که حتی از فراهمکردن یک خوابگاه برای ملیپوشان خود ناتوان بود و مجبور بود بوکسورهای تیم ملی را در کانکس اسکان دهد.
ناکامی و حاشیههای این ۲۸ سال
در سالهای اخیر حواشی بوکس بیشتر از دستاوردهایش بوده است. اولین حاشیه در سال ۱۹۹۲ رقم خورد؛ در المپیک بارسلون، علیاصغر کاظمی بوکسور تیم ملی به دلیل پشتیبانی ضعیف از سوی مسئولان فدراسیون، بدون دستکش روی رینگ رفت. او در مقابل دیدگان متعجب داور و تماشاگران، رقص پا میکرد و با گرفتن گارد، حریف پاکستانیاش را به انجام مبارزه دعوت میکرد. ناطقنوری درباره آن ماجرا میگوید: وقتی دیدم دستکشها نرسیده، به کاظمی گفتم روی رینگ برو و اعلام آمادگی کن که او نیز همین کار را کرد! در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی، تست دوپینگ دو بوکسور مثبت اعلام شد. یکی از بوکسورها هم ترجیح داد در استرالیا بماند و از این کشور تقاضای پناهندگی کند. بهترین بوکسور حال حاضر ایران احسان روزبهانی است. او در المپیک ۲۰۱۲ لندن تا یکقدمی کسب مدال پیش رفت. اما وقتی همین روزبهانی در مصاحبهای خواستار توجه فدراسیون به قهرمانان شد، برایش احضاریه فرستادند تا پاسخگوی «اتهام نشر اکاذیب و تشویش اذهان عمومی» باشد! ناطقنوری به ایسنا گفت غیر از روزبهانی، با مربیاش هم برخورد میکنیم. در آن سو کسب مدال طلا در بازیهای آسیایی ۲۰۰۶ را باید نقطه طلایی بوکس ایران در دوره مدیریت ناطقنوری دانست.
رئیس افتخاری
شدت نتایج ضعیف و ناکامیهای بوکسورها در رویدادهای بینالمللی چند سال اخیر به جایی رسید که تمام اهالی این رشته خواستار برکناری این مدیر پیشکسوت بودند. مدیری که به او لقب رئیس مادامالعمر داده بودند. اوج انتقادها از عملکرد نامناسب مدیریت او در فدراسیون زمانی بود که هفتمین دوره انتخابات ریاست این فدراسیون فرارسید. او دو سال پیش در حالی برای حضور مجدد در انتخابات نامنویسی کرد که امور مجامع فدراسیونهای ورزشی به دلیل بازنشستهبودن، مانع از حضور ناطقنوری در این انتخابات شد. اگرچه در نهایت کار به تقابل او با محمود گودرزی، وزیر وقت ورزش و جوانان هم رسید اما ناطق با این عنوان که جزء مقامات سیاسی است و برای حضور در انتخابات نیاز به هیچ مجوزی ندارد، توانست در انتخابات شرکت کند و رئیس بماند.
صندلی ریاست اما به ناطق وفا نکرد و درحالیکه دو سال دیگر از ریاست دوره چهارسالهاش باقی مانده بود، مجبور به کنارهگیری شد. این مدیر ۸۰ساله درباره تصمیم ناگهانیاش میگوید: «این درخواست خود من بود و پس از ۲۷ سال کار دچار خستگی شده بودم و فرصت زیادی برای اداره بوکس نداشتم. باید اقدامی میکردیم که تحولی صورت بگیرد و نیروهای جدید وارد کار شوند. وزیر ورزش و جوانان به من بسیار محبت داشتند و خواستند همچنان در کنار بوکس بمانم و نیروهای جدید را هدایت کنم. با آقای وزیر ارتباط و دوستی دیرینه داریم و کمک میکنیم که شخصی لایق در ادامه راه بوکس باشد تا فعالیتهای این رشته مختل نشود». مسعود سلطانیفر، وزیر ورزش و جوانان روز گذشته بعد از قبول استعفای احمد ناطقنوری، به پاس تشکر از حمایتهای ۲۸ساله او در فدراسیون بوکس، عنوان رئیس افتخاری این فدراسیون را به او اعطا کرد. باید دید در دوره «پساناطق» بوکس ایران در چه مسیری قرار میگیرد؟ گفته میشود حسین سوری مدیرکل ورزش و جوانان استان سیستانوبلوچستان سرپرستی فدراسیون بوکس را برعهده میگیرد.