علی فولادی - بیبیسی اولین تجربه فینال در ویمبلدون شاید تلخترین روز زندگی مارین چیلیچ، تنیسباز کروات، بود. او برابر راجر فدرر، استاد بزرگ تنیس، خود را تنها و بیپناه میدید. مسابقه فینال برای چیلیچ بیست و هشت ساله عذاب بزرگی شد که جای فرار نداشت. او نزدیک یک ساعت و چهل دقیقه برابر فدرر افسانهای بیدفاع و سرافکنده، برای پایان عذابی که میکشید، لحظهشماری میکرد. حتی فریادهای گهگاه مربیانش و طرفدارانش، کمکی نمیکرد.
چیلیچ در اوایل ست دوم کاملاً از نظر روحی بهم ریخت. کاملاً خودش را باخت و پس از باخت در سه گیم اول، موقع تعویض زمین، بغضش ترکید و سخت گریه کرد. از پزشکی که کنارش بود و نزدیکانش که به تماشا نشسته بودند، کاری بر نمیآمد. راجرر فدرر، در آن طرف زمین، مبهوت او را نگاه میکرد. چیلیچ، جوان رعنای تنیس کرواسی، ظاهراً تاب این همه فشار روانی را نداشت. شاید هم کمی مصدوم بود. او ست اول را ۳-۶ باخته بود و ست دوم هم از حریف سرشناسش عقب افتاده بود.
وقتی داور مسابقه دو تنیسباز را دوباره به زمین فرا خواند، چیلچ بیرمق و غمزده به بازی برگشت. اشکهای او تأثیری بر راجر فدرر نگذاشته بود. تنیسباز سی و پنج ساله سوئیسی با همان خونسردی بیرحمانه امتیازها را یکی یکی میگرفت و به هشتمین قهرمانی در ویمبلدون نزدیک میشد. فدرر ست دوم را هم بسرعت و با نتیجه ۱-۶ از حریف نگونبختش برد.
در ابتدای ست سوم، پزشک کمی به درمان کف پای چیلیچ پرداخت. معلوم شد که او کمی بابت مصدومیت درد میکشد. او که کار را تمامشده میدید، از نظر روحی آرام به نظر میرسید و بخشی از تواناییهای خودش را نشان داد. تماشاگران هم مرد شماره شش تنیس جهان را در این ست بیش از پیش حمایت و به ادامه مبارزه تشویق میکردند. هرچند که او در این ست هم با حریفش، فاصلهای زیاد داشت.
فدرر در ست سوم هم با اعتماد به نفس همیشگی بازی کرد و این ست را با نتیجه ۴-۶ بُرد تا با هشت قهرمانی در ویمبلدون، در تاریخ تنیس رکورددار و جاودانه شود. کسی که در حال حاضر مرد شماره پنج جهان است، پرافتخارترین تنیسباز تاریخ هم محسوب میشود.
فدرر که برای یازدهمین بار در فینال ویمبلدون بازی میکرد، طبق انتظار از همان ابتدا با خونسردی رشکبرانگیزش، فینال را شروع کرد و بسرعت جریان بازی را در دست گرفت. با این قهرمانی او برای نوزدهمین بار قهرمان گرنداسلم شد و جایزه دو میلیون و نهصد هزار دلاری قدیمیترین تورنمنت تنیس دنیا را دریافت کرد.
فدرر برای قهرمانی دوباره در این تورنمنت پنج سال صبر و در این مدت فراز و نشیبهای زیادی را تجربه کرد. اما بعد از یک دوره استراحت، در ابتدای سال میلادی جاری، با پنجمین قهرمانی در اوپن استرالیا، دوباره اوج گرفت و روزهای درخشان گذشتهاش را تکرار کرد.
پس از آن فدرر در مسترز ایندین ولز و میامی نیز قهرمان شد، اما بعد تصمیم گرفت از مسابقات دور باشد و استراحت کند تا بتواند با تمام قوا در ویمبلدون شرکت کند.
فدرر که در ابتدای مسابقات، بخت شماره سه قهرمانی بود، در حالی قهرمان ویمبلدون ۲۰۱۷ شد که حتی یک ست هم به حریفانش واگذار نکرد؛ موفقیتی که در چهل و یک سال گذشته بیسابقه بوده است. آخرین باری که یک تنیسباز بدون واگذاری یک ست قهرمان ویمبلدون شد، بیون بورگ سوئدی در مسابقات ۱۹۷۶ بود.
راجر فدرر در یک نگاه
- فدرر برای هشتمین بار قهرمان ویمبلدون شد
- فدرر نوزدهمین گرنداسلم خود را برد
- فدرر برای یازدهمین بار در فینال ویمبلدون بازی کرد
- فدرر آخرین بار پنج سال پیش قهرمان ویمبلدون شده بود
- فدرر بخت شماره سه قهرمانی در ویمبلدون محسوب میشد
- فدرر در کل مسابقات ویمبلدون امسال یک ست هم شکست نخورد
- فدرر تاکنون ۹۳ بار در مسابقات حرفهای تنیس قهرمان شده