آتش خشم مرد راننده، پیرمردی را قربانی کرد

روزنامه شرق: پسر جوانی که در درگیری پس از تصادف مرتکب قتل شده بود، در صورت فراهم‌نشدن مبلغ درخواستی اولیای دم قصاص خواهد شد.
نهمین روز دی ماه سال ٩٢ یکی از نگهبانان شهرک صنعتی خاوران با مرکز فوریت‌های پلیس تماس گرفت و گفت دو راننده وانت جلوی در نگهبانی با هم درگیر شدند. با حضور مأموران در محل و بررسی اولیه مشخص شد دو راننده وانت به نام‌های مجید و کامران، پس از تصادف با هم درگیر شد‌ه‌اند و با بالاگرفتن ماجرا مجید به پدر و برادر خود زنگ ‌زده است، آن دو نیز ‌آمدند و کامران محتویات ظرف بنزینی را که در ماشینش داشت روی مجید و پدرش و خودش ریخت و سپس خودش و آن دو نفر را آتش زد. پس از آن با کمک مردم و دو مأمور کیوسک نگهبانی آتش خاموش شد و مصدومان به وسیله اورژانس به بیمارستان منتقل شدند.
١٠ روز پس از حادثه یکی از مصدومان حادثه به نام علیرضا بر اثر سوختگی وسیع در بیمارستان شهدای یافت‌آباد جان خود را از دست داد. به‌این‌ترتیب کامران به‌عنوان متهم به قتل عمد بازداشت شد. متهم در بازجویی‌های اولیه گفت: پس از تصادف با راننده درگیر شدیم که او زنگ زد، چند نفر آمدند و سر من ریختند و من را زدند، من هم ظرف بنزینی را که در ماشین داشتم برداشتم و روی خود ریختم تا آنها را بترسانم. مقداری هم بنزین روی دو نفر دیگر ریختم اما نمی‌دانم چه کسی کبریت را روشن کرد که یک‌دفعه هر سه نفر دچار حریق شدیم، من فوری روی زمین خوابیدم و لباس‌هایم را درآوردم، سپس ما را با اورژانس بیمارستان منتقل کردند.
اما روایت راننده دیگر درباره ماجرا جور دیگری بود؛ مجید درباره چگونگی شروع ماجرا گفت: سوار ماشین جلو در نگهبانی شهرک بودم و مسیرم هم تهران بود، یک‌دفعه نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد که راننده پیکان از پشت به ماشینم زد، پیاده شدم که ببینم چه اتفاقی افتاده‌ است که راننده پیکان فحاشی کرد و درگیر شدیم، من سریع به پدرم زنگ زدم و کمک خواستم و پدرم و برادرم آمدند. در آن هنگام راننده وانت پیکان با یک چکش می‌خواست پدرم را بزند که مردم نگذاشتند؛ رفت و از ماشین خود یک ظرف چهارلیتری بنزین آورد و به صورت من و پدرم ریخت؛ دیگر نفهمیدم که چه اتفاقی افتاد و اورژانس ما را به بیمارستان منتقل کرد و دست چپ و صورت و پشتم دچار سوختگی شد.
علیرضا، پدر مجید، نیز قبل از فوت در اظهاراتی روی تخت بیمارستان به مأموران گفت: پسرم زنگ زد و گفت که تصادف کرده‌ام. سریعا با فرزند دیگرم به آنجا رفتیم. دیدم راننده وانت پیکان با فرزندم درگیر است. به قصد جداکردن جلو رفتم اما او با چکش می‌خواست مرا بزند که مردم کمک کردند و چکش را از او گرفتیم. بعد آن راننده از ماشینش یک ظرف بنزین برداشت و روی صورت پسرم پاشید. خواستم بنزین را بگیرم که روی صورت من هم پاشید و در نهایت روی خودش هم ریخت. سریعا دست به جیب شد و فندکی را روشن کرد که همه ما آتش گرفتیم.
در پی مرگ علیرضا، پزشکی قانونی علت فوت را سوختگی وسیع و عوارض ناشی از آن اعلام کرد و در نهایت با توجه به تحقیقات انجام‌شده قرار مجرمیت کامران به اتهام قتل عمد در دادگاه بخش خاوران صادر شد و دادسرای شهر ری نیز با صدور کیفرخواست پرونده را به دادگاه ارسال کرد.
در ادامه روند رسیدگی، جلسه محاکمه در دادگاه کیفری استان تهران برگزار شد. در ابتدا نماینده دادستان کیفرخواست را با اتهام قتل عمد قرائت کرد و در ادامه مجید، پسر مقتول که او نیز در این حادثه مجروح شده بود و دیگر اولیای ‌دم درخواست قصاص و دیه را مطرح کردند. پس از آن متهم ضمن اقرار به ارتکاب جرم گفت: قصد قتل نداشتم بلکه صرفا برای ترساندن آنها و دفاع از خود اقدام به ریختن بنزین روی خودم کردم. اما دیدم تأثیری ندارد، بنزین را روی آنها هم ریختم و بعد فندک را درآوردم که بترسند ولی نترسیدند و خودم هم آتش گرفتم و دیگر نفهمیدم چه شد. نمی‌دانم چه کسی آتش روشن کرد که منجر به سوختن من و مقتول و فرزندش شد. پس از آن وکیل مدافع متهم در جایگاه قرار گرفت و در دفاع از کامران گفت: متهم ناخواسته مرتکب عمل مجرمانه شده است و از آنجا که متهم قصد قتل نداشته، عملش مشمول مجازات قتل عمد نیست و درخواست برائت موکل خود را مطرح کرد.
همچنین نگهبانان مستقر در کیوسک نگهبانی شهرک صنعتی نیز شهادت دادند که کامران بنزین روی خودش و دو نفر دیگر از طرفین ریخت و با فندک آتش روشن کرد که هر سه نفر سوختند.
در پایان جلسه، قضات با توجه به اظهارات طرفین، ملاحظه صحنه فیلم حادثه و سایر قرائن موجود در پرونده با اکثریت اعضا اعلام کردند گرچه برای دادگاه محرز است که متهم قصد قتل نداشته اما کاری که انجام داده نوعا کشنده ‌بوده ‌است و با رد دفاعیات متهم و وکیلش، بزهکاری را محرز تشخیص دادند و چون اولیا‌ی ‌دم تقاضای قصاص را مطرح کرده بودند، کامران را به یک بار قصاص نفس به دلیل قتل عمدی علیرضا محکوم کردند. همچنین متهم بابت ایراد صدمه بدنی به مجید به پرداخت دیه و ارش مندرج در دادنامه محکوم شد. پس از ابلاغ حکم به طرفین پرونده، وکیل محکوم علیه با تقدیم لایحه به حکم اعتراض و درخواست تجدیدنظر را مطرح کرد؛ چون متهم بیان کرد بر اثر درگیری با مهاجمان کنترل خود را از دست داده و ناخواسته دست به این کار زده است؛ همچنین ممکن است فوت ناشی از بیماری‌های جانبی یا قصور پزشکی در درمان مقتول باشد که در این مورد نقایصی در تحقیقات وجود دارد؛ به‌این‌ترتیب پرونده به شعبه ٢٩ دیوان‌عالی کشور ارجاع شد. قضات دیوان بعد از بررسی دقیق پرونده اعتراض را وارد ندانسته و حکم صادره را تأیید کردند.
ازاین‌رو پرونده برای اجرای حکم به دادسرای جنایی تهران فرستاده ‌شد؛ در این بین نیز جلسات متعددی برای صلح و سازش طرفین برگزار شد. در نهایت اولیای ‌دم که سه پسر و یک دختر مقتول بودند، در جلسه فوق‌العاده صلح و سازش شعبه اول اجرای احکام دادسرای جنایی تهران موافقت کردند کامران قصاص نشود به شرطی که مبلغی را به‌عنوان دیه به آنها بپردازد.
اولیای‌ ‌دم در پایان جلسه گفتند در صورتی که محکوم تا چهار ماه ٣٠٠ ‌میلیون تومان پرداخت کند، رضایت خود را اعلام می‌کنند و در غیر این صورت تقاضایشان همان قصاص است که قبلا هم مطرح کرده‌اند. به‌این‌ترتیب مبلغ ٢١٠ ‌میلیون تومان در قالب یک فقره چک تحویل آنها داده شد. اما اولیای ‌دم اعلام کردند بابت ٩٠ میلیون تومان باقی‌مانده به محکوم مهلت می‌دهیم و چنانچه پس از انقضای مهلت چهار ماه، مبلغ ٩٠ ‌میلیون تومان پرداخت نشد بدوا کلیه وجه دریافتی (٢١٠ ‌میلیون تومان) را به حساب دادگستری واریز خواهیم داد و سپس خواهان اجرای حکم خواهیم بود. این در حالی بود که مجید (فرزند مقتول) که در درگیری حضور داشت و او نیز دچار سوختگی شده است گفت من به دلیل جراحات وارده به میزان ۵۳ درصد دیه مرد مسلمان، همچنان از وی شاکی هستم و تا زمان پرداخت دیه گذشت نمی‌کنم.
خواهر کامران در گفت‌وگو با خبرنگار «شرق» ضمن تقاضای کمک از خیران و افراد نوع‌دوست گفت: ما همه توان خود را برای فراهم‌کردن مبلغ درخواستی اولیای دم انجام داده‌ایم ‌اما با همه تلاشی که داشتیم فقط توانستیم ٢١٠‌ میلیون از ٣٠٠‌ میلیون تومان را فراهم کنیم. در این بین فوت پدرمان هم اتفاق افتاد و بر مشکلات ما افزود، به‌همین‌خاطر از هم‌وطنان عزیز می‌خواهم به خانواده ما کمک کنند و هر مبلغی که برایشان مقدور است به شماره کارت ٦١٠٤٣٣٧٨٤٥٨٦٩٦٨٢ نزد بانک ملت و به نام مینا محمدی‌پویا (خواهر محکوم به قصاص) واریز کنند تا برادرم قصاص نشود.