درد و دل بچه های پایین شهر، ای کاش ماهم مثل بالای شهریا پول داشتیم و سگ دو نمیزدیم

از هر چه بگذری سخن از دوست خوش تر است. لعنت به این سیاستِ کثیف که پادشاهی را که ولیهدش را در بیمارستان مولوی‌ جنوب شهر دنیا میاید و شهبانویش مدام به محله‌های جنوب سر میزند و پادشاه تغذیه رایگان را درست می‌کند تا فرزندان ایران به سو تغذیه دچار نشوند، زمین‌ها را از خانها گرفته به رعیت میدهد. سپاه دانش و بهداشت را برایِ رشدِ روستأییان به روستاها می‌فرستد،به افراد کم درامد به شرطِ استعداد و پیشتکار بورسیه داده تا به فرنگ رفته و برای میهن خود مفید واقع شوند. آنگاه این سیاستِ پلید او و حکومتِ بی‌ نظیرش را سرنگون کرده ، عده ایی مزدور پاپتی را به بهانه دفاع از مستضعفین به ایران صادر می‌کند ! که اکنون پانزده میلیون زیر خط فقر مطلق بوده و شصت در صد زیرِ خط فقر، و میلیونها کودک کار و گور خواب و کارتون خواب و معتاد و آغا زادگانی که رویِ سرمایه ملت خر غلت میزنند. و حاکمانِ خبیثی که سرمایه ملت را صرفِ اعمال تروریستی و حسابهاِ خود کرده اند. اما پس از چهل سال به جای زیر سو ال بردن این نظامِ پلیدِ دزد باز می چسبند که میراثِ شاهان چه و چه !! لعنت بر این همه رذالت و مکر و خباثت.