بعد از جنگ حدود ۵۵ اصله از این درختان در ۵۵ مکان مختلف و در محوطه ای به شعاع ۲ کیلومتر که انفجار بمب اتمی در آن رخ داده بود تحت مراقبت قرار گرفتند. امروزه به این درختان «درختان بمب اتمی» می گویند. هر یک از این درختان در زبان ژاپنی «هیباکو جوموکو» (Hibaku Jumoku) به معنای «درخت زندگی» نامیده می شود و این اسم با استفاده از یک پلاک فلزی روی تنه ی این درختان نقش بسته است. بر اساس اعلام منابع رسمی در شهر هیروشیما در حدود ۱۷۰ اصله از این درختان و از گونه های مختلف وجود دارد که از بمباران اتمی جان سالم به در برده اند.