سه بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال ایران درشرایطی از فوتبال خداحافظی کردند که باشگاههای آنها کمترین توجه را داشتند و هیچکدام نتوانستند شان بازیکنانشان را حفظ کنند.
به گزارش مهر، طی هفته گذشته دو آقای گل و یک مدافع تیم ملی از فوتبال خداحافظی کردند. دو استقلالی که هم در رده ملی و هم در رده باشگاهی خاطرات زیادی را برای فوتبال دوستان ثبت کرده اند و گل های داخلی و بین المللی زیادی را برای استقلال و تیم ملی زده بودند و از جایگاه خوبی هم در میان مردم برخوردار بودند. با این حال آنها غریبانه خداحافظی کردند.
رضا عنایتی که آقای گل لیگ برتر بود با پیراهن رقیب به میدان استقلال آمد و آرش برهانی با لباس پلوخوری و به قول خودش در یک گوشه از ایران.
نگاهی به بیانیه آرش برهانی و حرف های عنایتی به ما نشان می دهد که آنها از این نوع خداحافظی دلخور بودند و حتی آرش برهانی در بخشی از بیانیه اش گفت: «هر چند که این روزها اینگونه خداحافظی کردن باب شده اما من را پس از مرگ با پیراهن استقلال خاک کنید».
در این گونه اتفاقات شاید تصمیم های خود بازیکنان هم دخیل باشد که زمان خداحافظی را بد انتخاب می کنند و دیر اما با این وجود باشگاه ها هم در مورد خداحافظی بازیکنان وفادارشان کم کاری می کنند.
آرش برهانی بیشترین گل تاریخ را برای استقلال تاکنون زده است. او حتی بالاتر از عنایتی و علی جباری در تاریخ قرار گرفته اما باشگاه استقلال نه بیانیه ای در این رابطه صادر می کند، نه بازی خداحافظی برای این بازیکن برنامه ریزی می کند و نه حتی یک کنفرانس خبری برای او و عنایتی ترتیب می دهد.
کاسیاس هم چنین نوع خداحافظی از رئال مادرید داشت اما او را در کنفرانس خبری مقابل خبرنگاران قراردادند که همه اهالی فوتبال اشک های او را در آن روز خاص به یاد دارند. در واقع این کمترین کاری است که باشگاه می تواند برای بازیکنان تاریخ ساز خود در نظر بگیرد اما بخش فرهنگی باشگاه ها عملا کار نمی کند و در چنین روزهایی اصلا وجود خارجی ندارد.
اگر به یاد داشته باشید باشگاه منچستر یونایتد برای ناصر حجازی که روزی در تمرینات این باشگاه شرکت کرده بود هم پیام ویژه ای داد. علی دایی هنوز هم در تاریخ بایرن مونیخ صاحب جایگاه است اما عنایتی و برهانی نه در سایت باشگاه استقلال و نه خود باشگاه استقلال مورد تقدیر قرار نمی گیرند تا بازیکنان این تیم و هواداران آن جدا گانه و جدا جدا از او تقدیر به عمل آورند.
هادی عقیلی مدافع پیشین سپاهان و تیم ملی فوتبال ایران هم با افتخارات زیادی که به همراه این تیم کسب کرده بود بازهم غریبانه و در شرایطی که اصلا فوتبال بازی نمی کرد از فوتبال خداحافظی کرد.
این اتفاق باید مورد تجدید نظر باشگاه ها قرار بگیرد. چرا که نمونه شبیه به همین موضوع هم توسط باشگاه پرسپولیس در مورد هادی نوروزی و هانی پسر کاپیتان فقید این باشگاه رخ داد هر چند که در این رابطه باشگاه پرسپولیس صد در صد مقصر نبود و اختیاراتش در این زمینه محدود بودند اما با این وجود توقع رفتار و برنامه ریزی بهتری از این باشگاه می رفت تا کاپیتان وفادار خود را به این زودی فراموش نکند.