باید دانست که اثرات حشیش با توجه به مقدار و نوع استفاده (کشیدن یا خوردن) متفاوت است.
حشیش مادهایست که از ترشحات چسبنده گل، برگ و ساقه گیاه شاهدانه مؤنث به صورت صمغ به دست میآید، رنگ آن سبز تیره و گاهی قهوهای مایل به سبز و تقریباً شبیه حنا است. شاهدانه در حالت گیاهی، ماریجوانا و در حالت صمغی، حشیش یا گراس نامیده میشود. در اصل حشیش شکل خالصتری از ماریجوانا است.
روغنی که از صمغ شاهدانه تهیه میشود، خالصترین حالت ماده توهمزای مصرفی است که از شاهدانه به دست میآید. تأثیر حشیش، ناشی از مادهایست به نام T.H.C (تترا هیدرو کانا بینول) که یک ماده توهمزای طبیعی به شمار میرود.
مصرف پزشکی
حشیش به عنوان مسکن و ماده رفع بی خوابی که ایجاد آرامش میکند و THC و دیگر مشتقات برای درمان برخی از بیماریها از جمله آسم و صرع میتواند مورد استفاده قرار گیرد، ولی در حال حاضر فقط در درمان حالت تهوع و استفراغ ناشی از شیمی درمانی در درمان سرطان، استفاده میشود.از نظر طبقه بندی فارماکولوژی، تضعیف کننده یا محرک سیستم اعصاب مرکزی است.
نامهای دیگر
اصطلاحات عامیانه (به جای حشیش): بنگ، گراس، علف، ماریجوانا (فرم گیاهی)، سیگاری، جوینت، دوپ و…
بنگ: به سرشاخههای گلدار یا بهمیوهنشسته و خشکشده بوته شاهدانه هم میگویند.
در کشور افغانستان نوعی مخلوط نوشیدنی از مواد مختلف و روغن شاهدانه ماده میسازند و مصرف میکنند که نشئگی آن با مصرف دودی متفاوت و طولانی و از ماندگاری بیشتری برخوردار است و مطابق با فتوای علمای مسلمان حلال است. در رسالات مختلف در مورد حشیش آمدهاست: حشیش را چنانچه در آن چیزی بریزند که روان شود، پاک است.
چرس: حشیشی که از رزین آماده شده از سرشاخههای گلدار و به میوه نشسته گیاه بالغ شاهدانه تهیه می شود و از انواع دیگر آن مرغوبتر است.
اثرات مصرف
- توهم ذهنی
- تغییر در درک رنگ و صدا
- افزایش اشتها
- سرخی چشمها
- گیجی و بیتوجهی به اطراف
- تند شدن ضربان قلب و افزایش اضطراب
- احساس تشنگی، خشک شدن و کف کردن بزاق دهان
- آسیب حافظه بلند مدت و حافظه کوتاه مدت
اثرات کوتاه مدت
باید دانست که اثرات حشیش با توجه به مقدار و نوع استفاده (کشیدن یا خوردن) متفاوت است. وضعیت جسمی و سلامت فرد از جمله وزن، اندازه، خلق و خوی فرد، درجه تحمل و… فرق میکند. اثرات کشیدن حشیش در عرض چند دقیقه پس از مصرف ظاهر میشود و ۲ تا ۴ ساعت باقی میماند.
در صورت خوردن هضم آن به طور کند صورت میگیرد. لذا اثر آن به تدریج و طولانی تر میگردد، معمولا فرد پس از مصرف حشیش احساس آرامش و راحتی میکند، قوه درک و احساس او افزایش مییابد، رنگها به نظرش شفاف تر و روشن تر میآیند، صدها به نظر از فاصله دورتر به گوش میرسد. به هر حال در ادراکات حسی به خصوص بینایی و شنوایی تحریف به وجود میآید، اشتها افزایش مییابد، مخصوصا در مورد غذاهای شیرین.
از اثرات کوتاه مدت دیگر مصرف حشیش عبارتند از: خواب آلودگی، قرمز شدن چشمها، افزایش ضربان قلب، خشکی دهان و گلو، گشادگی مردمک چشم، مختل شدن قوه حافظه و تمرکز فکری به طور موقت، اختلال درک زمان و مکان، اضطراب، افسردگی، هیجان، تحرک زیاد، تحریک پذیری، تند مزاجی، بی قراری، پر حرفی، خندههای بی دلیل، احساس طرد شدگی، ترس و وحشت، دگرگونی و تغییر شکل فضا و زمان – اختلال در هماهنگی و تعادل در راه رفتن، احتمالا اوهام که اغلب توام با پارانویایی به خصوص در مصرف مقدار زیاد آن همراه است.
دوز معمولی آن، مهارتهای کاربردهای ماشینی را لطمه میزند، از این رو به خصوص رانندگی در حین مصرف حشیش بسیار خطرناک است، ماده T. H. C. که ترکیب فعال حشیش است در بدن افرادی که تصادفات شدید رانندگی داشتهاند و منجر به جراحات سختی گردیده، دیده شدهاست.
اثرات عمده بلند مدت