نامه فعالان کُرد به دولت و مجلس ایران: اگر شغل دیگری باشد، مردم کولبَری نمی کنند

فعالان کٌرد در نامه خود تاکید کرده اند: "کولبری یک انتخاب نیست بلکه یک اجبار است" شصت نفر از فعالان‌مدنی و سیاسی کُرد ایران در نامه ای به حسن روحانی و نمایندگان مجلس خواستار رسیدگی به وضعیت کولبران در مناطق مرزی این کشور شدند.
 
در بخشی از این نامه، که روز سه شنبه ۱۲ بهمن منتشر شده آمده است: "کولبری یک انتخاب نیست بلکه یک اجبار است و اگر انتخاب شغل دیگری در کردستان امکان‌پذیر بود، بدون تردید اکثریت کولبران به این حرفه طاقت‌فرسا روی نمی‌آوردند."
 
این نامه، در حالی نوشته شده که روز شنبه گذشته، در نتیجه سقوط بهمن در نزدیکی سردشت، ۱۶ کولبر زیر برف مانده و ۴ تن از آنها جان باخته اند.
 
فعالان کُرد، در نامه خود که در پایگاه اطلاع رسانی موکریان منتشر شده، با اشاره به این حادثه از رئیس جمهور و نمایندگان مجلس خواسته اند "اخبار مربوط به مناطق مرزی را به دقت مرور کنند که با کولبران چگونه برخورد می‌شود."
 
این فعالان خواستار آن شده اند که در کوتاه مدت آسیب دیدگان حادثه اخیر مورد "حمایت و دلجویی" قرار گیرند و در درازمدت، در جهت توسعه اشتغال در مناطق کردنشین برنامه ریزی شود.
 
امضاکنندگان نامه، همچنین تاکید کرده اند که بسیاری از مردم مناطق کردنشین، مبنای ارزش‌گذاری مشاغل را "حلال و حرام بودن کالای مورد معامله و نه نتیجه مطلوب یا نامطلوب بودن آن در نظام اقتصادی" می‌دانند و در نتیجه کولبری را کار حرامی نمی دانند.
 
کولبران، افرادی محلی هستند که با حمل بارهای سنگین بر روی پشت خود، کالاهای مختلف را از مناطق صعب العبور مرزی میان ایران و کشورهای دیگر -عمدتا عراق- عبور می دهند.
 
فعالیت کولبران، از آنجا که خارج از مبادی رسمی وارداتی صورت می گیرد، قاچاق تلقی می شود و ماموران مرزی ایران، اقدام به جلوگیری از تردد آنها می کنند.
 
هر سال در ایران، کالاهای بسیاری از کولبران ضبط یا منهدم می شود. همچنین، تعدادی از آنها بر اثر شلیک ماموران یا رفتن بر روی مین های به جا مانده از دوران جنگ با عراق کشته یا معلول می شوند.
 
نامه فعالان کُرد به رئیس جمهور و نمایندگان مجلس را، بسیاری از شخصیت های معروف کُرد ایران و از جمله تعدادی از مسئولان سابق امضا کرده اند.