عروسی های قدیم اینطوری بود

این که عروسى هاى عصر حاضر است اگر عروسى هاى قدیم را بخواهید تصور کنىد به این صورت بود که در جنب خانه هاى مسکونى معمولا زمین هاى خالى وجود داشت که صاحب عروسى آن را مفروش مى کرد و با اجاره ظروف و میز و صندلى ها ( معروف به ارج) بلندگو و اجراى چراغانى ( لامپ و مهتابى هاى رنگى) و دعوت از بنگاه شادمانى ( شامل تنبک زن٬ نوازنده ویلون ٬ رقاصه خانم و چند نفر براى اجراى نمایشنامه ) که برنامه هاى موسیقى و مخصوصا سیاه بازى را اجرا مى کردند. براى حضار و مدعوین شیرینى و چاى و شربت و شام نیزتدارک مى شد. در حین اجراى مراسم برنامه شادباش(شاه باش) گرفتن شامل جعبه شیرینى جلوى مهمانان و پرداخت شادباش (به فراخور حال) که مبلغ کل حدود چهار تا پنج هزار تومان جمع آورى مى شد که معمولا خرج عروسى و مهمانى تامین مى گشت . در آخر برنامه موسیقى ( اى یار مبارک بادا ایشالا مبارک بادا) اجرا و خوانده مى شد و مراسم خاتمه مى یافت.

اشتباه دیدم یا عروس از داماد ریشوتر بود؟! آخر الزمون شده!