سالها است که دانشمندان و پژوهشگران غربی در پی کشف چگونگی دستیابی به خوشبختی و حفظ آن هستند. به تازگی یکی از پژوهشگران آلمانی ثابت کرده است که با بهکارگیری شگردهایی، میتوان خوشبختزندگی کردن را آموخت.
میشائلا بروهم ـ بادری، پژوهشگر نهاد آلمانی روانکاوی مثبت، معتقد است که خوشبختی آموختنی است. او به کسانی که دایم ناراضی هستند توصیه میکند، برای خود شرایطی فراهم آورند که احساس موفقیت به آنها دست دهد. مثلا در محل کار خود وظایف بیشتری را به عهده بگیرند، یا وان حمام را تمیز کنند، یا به گلدانهای باغچه برسند یا به فعالیتهای ورزشی رو کنند.
به گفتهی این پژوهشگر، رسیدن به هدف در مغز باعث ترشح مادهی دوپامین که به "هرمون خوشبختی" معروف شده، میشود.
به عبارت دیگر کسی که منفعل است و کاری انجام نمیدهد، فرصت تجربهی حس خوش خوشبختی را نیز از خود میگیرد. بروهم ـ بادری میگوید: «کسی که روی مبل مینشیند و تکان نمیخورد تلاش نمیکند که به موفقیت دست یابد و در نتیجه دوپامین هم در مغز ترشح نمیشود.»
تقویت احساسات خوش
به نظر این محقق که در دانشگاه "تیرییر" نیز تدریس میکند، تحسین و تمجید اغلب تاثیرات مثبت کوتاه مدت دارند. برای این که انسان بتواند در دراز مدت احساس خوشبختی کند باید احساسات خوش را در خود تقویت کند، کاری که همیشه خواهان انجام آن بوده دست بزند، با دوستانش رابطههای پابرجا برقرار کند و به زندگیخود معنی دهد.
کارول رایف، روانکاو آمریکایی، در این رابطه میگوید که تامین ۶ اصل بهطور کلی حس خوشبختی در انسان برمیانگیزاند: اعتماد به نفس، ارتباطات اجتماعی، استقلال، داشتن هدف در زندگی، شرکت در فعالیتهای سازنده و تکامل فردی.