چه موقع برداشتن رحم لازم است؟

گاهی اوقات اگر بیماری های رحم به موقع درمان نشوند، فرد مبتلا را دچار عوارض بسیاری می کنند و حتی می توانند موجب بروز سرطان شوند. یکی از آخرین اقداماتی که برای درمان سرطان رحم انجام می شود، برداشتن رحم یا هیسترکتومی است.
 
در این باره با دکتر بهاره تقوی ، متخصص زنان و زایمان به گفتگو نشسته ایم تا درباره بیماری هایی که درمان شان با برداشتن رحم میسر می شود، بیشتر بدانیم.
 
سرطان دهانه رحم چگونه اتفاق می افتد و افراد با مشاهده چه نشانه هایی باید به متخصص مراجعه کنند؟ سرطان سرویکس یا دهانه رحم سومین سرطان شایع در ناحیه تناسلی زنان است. سرطان دهانه رحم در بانوان هنگامی اتفاق می افتد که سلول های غیرطبیعی در قسمت پایین رحم به تعداد زیاد رشد و تکثیر شوند. علت اصلی به وجود آمدن این سرطان، ویروس پاپیلومای انسانی است که جزء یک گروه بزرگ از ویروس ها به شمار می آید.
 
از علائم سرطان دهانه رحم می توان به خونریزی ناحیه تناسلی بین دوره های عادت ماهانه، ترشحات غیرطبیعی از ناحیه تناسلی، خونریزی بعد از یائسگی، خونریزی و درد هنگام برقراری رابطه زناشویی و دردهای شکمی اشاره کرد.
 
بیشترین افرادی که در معرض ابتلا به سرطان دهانه رحم هستند، زنان سیگاری، زنانی که حاملگی های پشت سر هم و به دفعات زیاد داشته اند و نیز زنانی که هرگز بارداری را تجربه نکرده اند و در سنین بالای چهل و پنج سالگی به سر می برند، کسانی که مدت زمان طولانی از قرص های ضدبارداری استفاده کرده اند و همچنین خانم هایی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، هستند.
 
برای تشخیص اولیه این سرطان از تست پاپ اسمیر استفاده می شود که خانم ها می توانند از بیست و یک سالگی آن را انجام دهند. در مراحل بعدی، نمونه برداری انجام می شود که شامل برداشتن قسمتی از بافت دهانه رحم و بررسی آزمایشگاهی آن خواهد بود و در صورت مثبت بودن جواب آزمایش ها، درمان سرطان دهانه رحم با انجام روش هایی چون جراحی، پرتودرمانی و شیمی درمانی انجام می شود. در صورتی که این سرطان زود تشخیص داده شود، قابل درمان خواهد بود.
دلایل اصلی برداشتن و خارج کردن رحم در مورد برخی از خانم ها چیست؟
برخی از علل شایع این اقدام، روی دادن خونریزی های بدون زمان و نامنظمی است که در رحم و بیشتر در زنان 40 سال به بالا رخ می دهد. چنین بیماری مشخصی علل مختلفی دارد که معمولا با مصرف داروهای مناسب حل می شود، ولی در برخی اوقات نیز درمان های دارویی جواب نمی دهد و فرد دچار عارضه نیاز به جراحی دارد که می توان به عللی چون دیابت و فشار خون اشاره کرد.
 
در برخی اوقات البته دلایل دیگری نیز نقش دارند که در میان آنها باید به افتادگی حاد رحم و مثانه اشاره کرد که اگر این عارضه ها در زمان مناسب درمان نشوند، نیاز به برداشتن رحم ضروری است و با جراحی معمولی درمان نمی شود. این بیماری نشانه های مشخصی چون دردهای شدید لگنی، علائم ادراری و بسیاری موارد دیگر دارد که می توان با اعمال این گونه جراحی ها از شدت درد کم کرد.
 
دردهای لگنی به دلیل وجود واریس یا اختلالات عروقی دیگر در وریدهای لگنی هم ایجاد می شود که گاهی به دلیل زیاد بودن درد و عدم پاسخ گرفتن از مصرف مسکن های تجویز شده، جراحی برداشتن رحم هم ممکن است تجویز شود که باید گفت چنین شیوه درمانی آنقدرها هم سودمند نیست.
 
از دلایل دیگر که موجب ضروری شدن جراحی رحم می شود، باید به بدخیمی ها یا سرطان های رحم، دهانه رحم یا تخمدان ها اشاره کرد. همچنین عارضه دیگری که با برداشتن رحم و  تخمدان ها خاتمه می یابد، بیماری اندومتریوز است. در این بیماری، بافت داخلی رحم در لگن، تخمدان ها، لوله ها و نیز روده ها گسترش یافته و موجب دردهای شدید لگنی به ویژه چند روز پیش از آغاز دوران قاعدگی می شود.
 
البته اینجا باید به این مسئله اشاره کنم که بر خلاف تصور عامه مردم، برداشته شدن رحم اصلا تاثیری در کاهش میل جنسی ندارد. از علل دیگر، دردهای شدید زمان عادت ماهانه است که به درمان های دارویی پاسخ نمی دهد و تنها راه باقیمانده، جراحی است.
 
در عفونت های لنگی شدید که منجر به ایجاد آبسه در تخمدان می شود، در مواردی که با آنتی بیوتیک نتوان جان بیمار را نجات داد، اقدام به جراحی می کنیم. از بیماری های دیگر رحمی می توان به آدنومیوز اشاره کرد. در این بیماری خانم میانسال با خونریزی های طولانی و درد شدید در دوران قاعدگی مراجعه می کند. چنانچه این بیماری تشخیص داده شود، درمان دارویی ندارد و در نهایت تنها راه درمان، جراحی و برداشتن رحم است. پزشک زنان در موارد اورژانسی مانند خونریزی شدید پس از زایمان نیز مجبور به خارج کردن رحم برای کنترل خونریزی است و هدف، نجات جان مادر است.
مهم ترین شیوه های برداشتن رحم کدام ها هستند؟
از سه روش برای برداشتن رحم اقدام می کنند که در روش ابتدایی از راه شکم و با برش های ویژه جراحی می شد. دوم از راه واژن و بدون برش های شکمی است که میزان عوارض را تا حد زیادی کاهش می دهد و روش سوم لاپاراسکوپی یا همان جراحی با حداقل برش است که مزیت های ویژه ای دارد و در برخی بیماران خاص قابل جراحی است، اما برترین روش، جراحی از طریق واژن است و در صورتی که بیمار شرایط آن را داشته باشد، انجام می شود.
بعد از اقدام به جراحی چه مراقبت هایی ضروری است؟
معمولا توصیه های مشخصی در این باره از سوی پزشکان تجویز می شود مثل این که پس از عمل برداشتن رحم داروهای تجویز شده توسط پزشک را استفاده کرده، در صورت استفاده از پانسمان ضد آب مراقبت لازم از زخم انجام شود و از رسیدن آب به محل جراحی جلوگیری شود.
 
پیشنهاد می شود تا در روز سوم، پانسمان روی زخم را برداشته شود و پس از یک دوش کوتاه و ایستاده، زخم محل عمل را با شامپو و ترجیحا شامپو بچه شسته و با سشوار نیز خشک کرد. همچنین بین روزهای هفتم تا دهم پس از عمل، به پزشک معالج مراجعه شود. در صورت بروز هر گونه تب، تورم، ترشح و کبودی موضع عمل یا خونریزی واژینال، پزشک را باید مطلع کرد.
عوارض اصلی این جراحی چیست؟
لخته شدن خون در رگ ها، عفونت، خونریزی شدید و حساسیت به داروهای بیهوشی، چند مورد از شایع ترین عوارض جراحی هستند.
برداشتن رحم یا هیسترکتومی چه زمانی الزامی می شود؟
بیش از یک پنجم بانوان در زندگی خود عمل هیسترکتومی را امتحان می کنند و باید گفت که این عمل در میان زنان دنیا بسیار معمول است . هیسترکتومی تقریبا در همه انواع سرطان رحم و یا سرطان دهانه رحم ضروری است و اغلب در مورد سرطان تخمدان هم تجویز می شود. با این حال اکثر عمل های هیسترکتومی در بانوانی صورت می گیرد که سرطان نداشته اما به دلیل خونریزی و درد شدید در رحم ترجیح می دهند رحم خود را بردارند. این گونه عمل های جراحی برای زنانی مناسب است که تمایلی به بارداری در آینده نداشته باشند.
 
هیسترکتومی معمولا یکی از گزینه های درمانی در زنان مبتلا به فیبروئید، اندومتریوز، بیماری التهابی لگن یا دوره های سنگین قاعدگی است. برای زنانی که به پرولاپس رحم نیز مبتلا هستند، ممکن است پزشک برای ترمیم پرولاپس از هیسترکتومی استفاده کند.