اعتراض یکی از مراجع شیعه به برگزاری مراسم بزرگداشت کورش

آیت‌الله همدانی از مسئولان پرسیده چرا اجازه دادند مراسم روز کورش برگزار شود آیت‌الله حسین نوری همدانی، از مراجع شیعه در ایران، از تجمع هزاران نفر در پاسارگاد استان فارس و برگزاری مراسمی به نام "روز کورش" انتقاد کرده است.
 
به گزارش خبرگزاری فارس، او درباره شرکت‌کنندگان مراسم "روز کورش" گفته است: "این افراد ضد انقلاب هستند، تعجب می‌کنم چه طور می‌توانند در مزار کورش جمع شوند، همان شعارهایی که برای رهبر معظم انقلاب می‌دهیم، برای کورش بدهند و باز ما زنده، نشسته‌ و تماشاگر هستیم."
 
جمعه هفتم آبان ماه، شمار زیادی برای بزرگداشت روزی که "روز کورش" می‌نامند در پاسارگاد، آرامگاه بنیانگذار سلسله هخامنشی در چند کیلومتری شیراز در استان فارس جمع شدند.
 
در این مراسم شعارهای مختلف و گاهی متضاد داده می‌شد. عده‌ای علیه اعراب شعار می‌دادند در حالی که شماری دیگر به زبان عربی از اقوام مختلف ایران دفاع می‌کردند. همچنین شعارهایی در حمایت از خاندان پهلوی شنیده می‌شد.
 
آیت‌الله نوری همدانی در حاشیه مراسمی از مسئولان ایران انتقاد کرده و گفته "کدام قدرت در این بخش کوتاهی کرده که این افراد اینگونه جمع شدند."
 
بر اساس گزارش‌ها، مقام‌های امنیتی پیش از برگزاری مراسم تلاش‌هایی برای برگزارنشدن آن انجام داده بودند، از جمله آن‌که تورهای مسافرتی به سمت پاسارگاد لغو شده بود.
گفته شده هزاران نفر روز جمعه هفتم آبان ماه در پاسارگاد جمع شدند همچنین گزارش شده که محمدرضا عالی‌پیام، شاعر طنزپرداز متخلص به "هالو" در حاشیه مراسم دستگیر شده است.
 
در سال‌های پس از انقلاب حکومت ایران به برگزاری مراسم ملی‌گرایانه مربوط به پیش از اسلام روی خوش نشان نداده است.
 
در دوره ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، اسفندیار رحیم‌مشایی چهره سیاسی نزدیک به او تلاش داشت تا از این نمادهای باستانی استفاده کند که با مخالفت شدید شخصیت‌های مذهبی ایران روبه‌رو شد.
 
این مراسم که گفته می‌شود مناسبت آن ورود کورش به بابل است، هر سال در هفتم آبان برگزار می‌شود. اما امسال شبکه‌های اجتماعی ابعاد آن را گسترش داده‎اند.
این مراسم نشانه چیست؟
تحلیل حسین قاضیان، جامعه شناس، در گفت‌وگو با برنامه شصت دقیقه:
 
اساس موضوع به نیاز به هویت باز می‌گردد. هویتی که تازه باشد و در گذشته هم ریشه داشته باشد. هویتی که بشود به آن افتخار کرد. هویت اسلامی که هویت غالب بوده برای مدتی نه تنها آن دلبری را از دست داده، بلکه برای عده زیادی طردکننده هم شده است. بنابر این افراد هویت جدید خود را در هویت ایران باستان جست‌وجو می‌کنند. چیزی که بتوانند به آن افتخار کنند.
 
مسلما همه شرکت‌کنندگان در مراسم یک‌دست نیستند اما چیزی که پررنگ است، نوعی از هویت برجسته است که خود را در ملی‌گرایی باستانی نشان می‌دهد. و همچنین خود را در قیاس با غیر یا دیگری تعریف می‌کند. افراد وقتی می‌توانند هویت تازه برای خود بسازند که آن را در نقطه مقابل هویت اسلامی قرار دهند. این هویت اسلامی با اعراب و کشورهای عربی هم پیوند خورده است. شاید بخشی از آن هم ناشی از احساس ناکامی در مقابل کشورهای عربی باشد. این تصور که آنها پیشرفت کرده‌اند و "ما عقب مانده‌ایم."