یک تصویر غیر منتظره از نشست لوزان

غیر منظره نیست، این چیدمان ها که همینطوری هری هری نیست و برای اینکه چه کسی کجا و در کنار کی و یا روبروی کی بشینه برنامه ریزی میشه. وقتی بین دو تا کشور شکر آب میشه برای آب کردن یخ بینشون از همین روش نشاندن روبروی هم استفاده می کنند تا وقتی چشم در چشم میشن شاید اون خصایل انسانی شون بر مسایل سیاسی چیره بشه و تلنگری هم بخورند و متوجه شوند که قبل از سیاست مدار بودن، انسان هسنند. البته در مورد این دوتا بعید بدونم خصلت انسانی درشان باشه که بخواد غلیظ تر بشه.

یک پای این اقای ظریف هم اخوند است. نگاه کنید به نگاه دوستانه و لبخند صمیمانه اقای ظریف به عادل الجبیر همانند نگاه برادران همیشه در صحنه قزوینی ها به همجنس های خود. ای شیطون. ما خیال میکردیم فقط ان قاری قران رهیر معظم دکل بازی میکنه حالا می بینیم این اقای ظزیف هم در همان کلاس قاری قران اقای طوسی کار اموزی کرده. خدائیش به نگاه های ظریف دقت کنید.اینها همه کوه نوردند. بدون استثناء