نویدکیا: بچه‌های تیم کار زشتی انجام دادند که مانع از خداحافظی‌ام شدند

روز گذشته، تیم فوتبال سپاهان در چارچوب هفته هشتم مقابل ذوب آهن قرار گرفت و این دیدار را به حریف همشهری خود واگذار نمود. این دیدار که قراربود آخرین دیدار محرم نوید کیا باشد، با اتفاقات عجیبی همراه شد تا موضوع خداحافظی محرم، پیچیده شود.
 
به گزارش طرفداری، محرم نویدکیا در جمع خبرنگاران درباره خداحافظی نیمه تمام خود گفت:
 
من با باشگاه، سرمربی تیم، سرپرست، هیئت مدیره و مدیرعامل صحبت کردم زیرا در سال‌های اخیر همیشه دوست داشتم ‌مقابل ذوب‌آهن از فوتبال خداحافظی کنم که تیم همشهری من است. همه هماهنگی‌های لازم را با سرمربی و سایر مسئولان انجام دادم و از قبل این صحبت‌ها را نکردیم تا شرایط به هم نریزد و قرار بود امروز بعد از بازی این کار انجام شود. متأسفانه بچه‌های تیم، کار زشتی انجام دادند و مانع خداحافظی من شدند.
 
نویدکیا افزود:
 
بالاخره انسان درباره برخی چیزها فکر می‌کند و برنامه‌ریزی می‌کند و دوست دارد آنگونه که می‌خواهد رقم بخورد و ای کاش بچه‌ها به نظر من احترام می‌گذاشتند و اجازه می‌دادند کاری که باید را انجام دهم. متأسفانه این اتفاق نیفتاد و امیدوار هستم هرچه زودتر این اتفاق بیفتد. واقعیت این است که من ۳۵ سال سن دارم و از نظر جسمانی مثل بچه‌های دیگر نمی‌توانم خوب تمرین کنم و نمی‌توانم خیلی خوب مسابقه دهم و از سوی دیگر شرایط زانوی من مساعد نیست.
 
نویدکیا در ادامه گفت:
 
دلم می‌خواست که این خداحافظی جلوی ذوب‌آهن باشد اما خداحافظی یک بازیکن کاری به برد یا باخت ندارد و وقتی تصمیم می‌گیرد باید به آن احترام گذاشت. شاید من در هر بازی که تصمیم به خداحافظی گرفتم، تیم به پیروزی نرسد و حالا من نباید خداحافظی کنم؟!واقعیت این است که دلم می‌خواست این اتفاق بیفتد و یک جای خالی برای تیم درست شود و نیم‌فصل بازیکن جذب شود و همه شرایط برای تیم و من مهیا نبود.
 
کاپیتان سپاهان درباره اینکه چرا اول فصل این تصمیمش را اعلام نکرد، گفت:
 
آمدن من در ابتدای فصل نیز به خاطر هواداران سپاهان بود و نمی‌خواستم فوتبال بازی کنم و خودم را نشان دهم تا به تیم ملی بروم بلکه فقط به خاطر هواداران تیم به سپاهان برگشتم اما شرایط جسمانی من ایده‌آل نیست.
 
کاپیتان سپاهان در پاسخ به سئوال خبرنگاری پیرامون حضورش در برنامه نود و ابراز پشیمانی‌اش از این موضوع بیان کرد:
 
همیشه فکر می‌کردم نود منصفانه قضاوت می‌کند اما من مقابل فردوسی‌پور می‌نشستم اما او به حرف‌های من توجهی نمی‌کرد. در تلویزیون او وقتی سئوالی می‌پرسید، دوربین روی من می‌آمد اما کسی او را نمی‌بیند و او فقط با لپ‌تاپ، آی پد و برگه‌های خود با کسان دیگری که به او اطلاعات می‌دادند، حرف می‌زد و کارهایش را با آنها مطرح می‌کرد اما به حرف‌های من گوش نمی‌کرد. فردوسی‌پور فقط یاد گرفته بود که کلمه بازیکن‌سالاری را مطرح کند. آقای فردوسی‌پور ۱٫۵ ماه قبل از این اتفاق از طریق یک رابط به من پیشنهاد کرد که در برنامه ۹۰ شرکت کنم.