امان از دست این مهریه!

متاسفانه درجامعه کنونی ایران جای ارزشها وضدارزشهاباهم عوض شده!!زمانی نه چندان دور ملاک خوشبختی وتداوم زندگی یک زوج بامعیارصداقت-قناعت -سعه صدر وگذشت متقابل سنجیده می شد!! ومسائل مالی ومادیات دراولویت های بعدی قرارمی گرفت!!لیکن متاسفانه درایران امروز اکثرقریب به اتفاق دختران وزنان ملاک هائی مانند مهریه هزار وچندصدسکه ای!! واتومبیل های گران قیمت ویا داشتن اپارتمانهای بامتراژبالا درمناطق مرفه نشین را به عنوان ارزش های اساسی برای انتخاب همسر اینده خود درنظرمی گیرند ومسائل اصلی واساسی زندگی مانند سلامتی روح وروان فردموردنظرشان وهمچنین میزان پایبندی وی به کانون خانواده اش را به عنوان مسائلی نه چندان مهم وجدی درنظر می گیرندوبه خیال خود باوضع مهریه ای سنگین خوشبختی ورفاه زندگی اینده شان را تضممین می کنند!!!! لیکن زهی خیال باطل!! وزمانی ازاین خواب غفلت بیدارمی شوند که با کودکی در بغل درحال بالا وپائین رفتن ازپله های دادگاه خانواده هستند ودائم به زمین وزمان وبخت شوم خود لعنت می فرستند!!! اما خودکرده راتدبیرنیست ودرنهایت می بایست با صرفنظرکردن از دریافت مهریه -ادامه درکامنت بعدی

ادامه کامنت قبل- ودرنهایت باید زندگی وسلامتی شان راازجهنمی که خودبرای خود ساخته اند نجات دهند وتا اخر عمربا عواقب وپیامدهای منفی تصمیم غلط خویش زندگی کنند!! ولی اخرچرا؟؟!!.....چراباید یک دختر جوان رسیدن به امال وارزوهایش را تنها درگرو مسایل مادی همانندمهریه های نجومی و.....بداند؟؟!!ایارسیدن به چنین باوری درجامعه کنونی ما یک پسرفت اشکار تلقی نمی شود؟؟!! ایا همه ابعاد وجوانب زندگی فقط درمادیات خلاصه می شود؟؟!!ایا وضع مهریه ای سنگین ونجومی به تنهائی می تواند ضامن چهارمیخه کردن پایه های یک زندگی سست ولرزان در جامعه ما باشد؟! پس چرا اکثر بانوان ایرانی ازگذشته عبرت نمی گیرند؟! ایاتا کنون این سوال درذهنشان مطرح نشده که چگونه یک زوج پیر وکهنسال که نزدیک به پنجاه سال بدون هیچ مشکلی درکنارهم عاشقانه زندگی می کنند حتی یک بارهم بحث مهریه درمنزلشان به میان نیامده!!............من هرگز زن ستیز نبوده ونیستم وقصدبی احترامی به بانوان کشورم راهم نداشتم فقط خواستم به برخی ها که دراسمانها به دنبال کلید خوشبختی شان می گردند! تلنگری زده باشم! امید انکه موثر باشد!