رجزخوانی لات های تهران برای داعش

خوب قبل از فحاشی یک عده باید بگم رجز خوانی و بحرطویل یکی از زیباترین بخشهای ادبیات ماست. بدبختانه حکومت همه چیز رو باهم قاطی کرده ولی جامعه ایران یک جامعه ریشه دار و چند وجهیه (این همون چیزیه که باعث میشه تروریست نشیم) من با لاتی مخالفم و احمقانه میدونمش ولی بر اساس این جامعه چندوجه بحرطویل و رجز خانی نوعی رپ کردنه و با عقاید مذهبی هم درگیره (همونطور که در رپ دنیا میبینید). این راندن کلام هم در مورد عشق وجود داره هم در مورد ناجوانمردی در مورد دشمن در مورد سختی زمانه و . در گذشته که رادیو و تلویزیون نبوده منبع فرهنگ عامه و انتقال ادبیات شفاهی از نسلی به نسل دیگر بوده. دوستانی که همه چیز رو ضد و نقیض میبینن خوبه کمی هم فکرشون رو به این طرف فرهنگ منحرف کنن حالا از بی بی زینت متنفر باشند یا نباشند. اینها هم حال و نظرشون رو به زبان خودشون میگن و برای من جالبه که در زمانی که جنگ ایران و روس بوده چقدر ادبیات شفاهی در میان صف سربازان قوی بوده که رجز خوان جلوی سپاهی که نصفش ترک و فارس بودن فلبداهه کلام رو در فارسی و عربی (آیات قرآن میخونده) می آفریده که سپاه دمار از دشمن در میاورده!

این هم خریت به سبک داعش منتهی از نوع دیگر