دیروز هم مثل چند سه شنبه گذشته با دوچرخههایشان بیرون آمدند، اینبار اما سوار دوچرخه نبودند، تنها دوچرخهها را راه میبردند و پلاکاردهای «آری به حق دوچرخه سواری زنان» را در دست گرفته بودند.
روژین میگوید: «ما نمیخواهیم آنها را عصبانی کنیم فقط میخواهیم اعتراض مدنی کنیم. پس سوار دوچرخه نشدیم اما دوچرخههایمان را بیرون آوردیم.» اینجا مریوان است.
سه شنبه هفته گذشته که مریوانیها طبق وعده قبلی کمپین «یک روز بدون خودرو»، با دوچرخههایشان بیرون آمده بودند، نیروی انتظامی با تعدادی از زنان دوچرخه سوار برخورد کرد. روژین یکی از کسانی که توسط نیروی انتظامی برای چند ساعتی بازداشت شده است. او به «ایران وایر» میگوید: «ما را چند ساعت نگه داشتند. از همه تعهد گرفتند دیگر در اماکن عمومی سوار دوچرخه نشویم. یکی از سرهنگها میگفت دوچرخه سواری در پارکها اشکال ندارد اما در خیابان و پیش چشم نامحرم، حرام است.»
در برخی از شهرها اما فقط مردان با دوچرخه ها در خیابانها ظاهر شدندکمپین سه شنبههای بدون خودرو در چند شهر ایران تبلیغ شده است. در این کمپین از مردم خواشته شده برای داشتن هوای سالم و پاک، سهشنبهها از خودرو استفاده نکنند و در عوض از پیاده روی و دوچرخهسواری کنار هم لذت ببرند. روژین میگوید: «حالا با وضعیتی که پیش آمده، کمپین سه شنبههای بدون خودرو به کمپین حمایت از حق دوچرخه سواری زنان تبدیل شده.»
روز گذشته جمعی از زنان مریوانی و فعالان مدنی این شهر نامهای اعتراضی به محمد فلاحیان، فرماندار مریوان نوشتند ودر آن از برخورد صورت گرفته با زنان دوچرخه سوار شکایت کردند.
در بخشی از این نامه آمده: «در زمانی که خبرها از تهران حاکی از تلاش های معاونت امور بانوان ریاست جمهوری دارد تا سایه تبعیض های جنسیتی را با توجه به یکی از اهداف دولت، در رسیدن به عدالت جنسیتی، در امور حاکمیتی و استخدامی کمرنگ کند، اما خبر می رسد در مریوان در اقدامی فراقانونی و در رویه ای خطرناک اجازه دوچرخه سواری به زنان داده نمی شود و اعتراض فعالین مدنی و زنان بی نتیجه مانده است.» امضا کنندگان این بیانیه ضمن حمایت از حق دوچرخه سواری زنان در مریوان خواستار آن شده اند که رویه های فراقانونی حقوق قانونی را مخدوش نکند. در پایان نامه هم سه سوال از دولت پرسیدهاند: «آیادولت عاجز از این است که از حق استفاده زنان از فضای عمومی دفاع کند؟ آیا دولت برخلاف شعارهایش، در راستای تحدید فعالیتهای زنان اقدام می کند؟ آیا بهتر نیست دولت به جای تحدید فعالیت های زنان به بهانه های واهی، با هدف جلوگیری از مزاحمت برای زنان، اقدامات عملی در جهت کاهش خشونت های روزمره علیه زنان بردارد؟»
در برخی شهرها دوچرخه سواری زنان واکنش های مختلفی در رسانه ها به همراه داشت و نیروی انتظامی با تعدادی از زنان دوچرخه سوار برخورد کرددوچرخه سواری زنان یکی از موضوعاتی است که سالها درباره آن بحث و گفت وگو شده است. گفت وگوهایی که البته هیچ نتیجهای هم نداشته و هنوز هم کسی نمیداند آیا دوچرخه سواری دختران در سطح شهر مجاز است یا خیر؟ قانونی دوچرخه سواری زنان را منع نکرده اما تندروها تا کنون اجازه ندادهاند دختران به راحتی و در اماکن عمومی دوچرخه سواری کنند. آنها دوچرخه سواری دختران را شهوت برانگیز میدانند که به لحاظ شرعی اشکال دارد. احمد سالک عضو کمیسیون فرهنگی مجلس به ایران وایر میگوید: «دختران میتوانند در مکانهای سرپوشیده مثل پارک های بانوان و یا جایی که انحصاری برای خودشان است، دوچرخه سوار شوند اما در دید نامحرم و مکانهای عمومی این کار حرام است و دستگاههای نظارتی ذی ربط باید با آن برخورد کنند.»
در سایت معاونت تهذیب حوزههای علمیه، مطلبی با عنوان آسیب شناسی دوچرخه سواری زنان و دختران نوشته شده است. نویسنده ابتدا به چند روایت و حدیث استناد کرده، از جمله اینکه امام صادق از پیامبر اکرم نقل کرده "حضرت از سوار شدن زنان بر زین نهی کرده اند." خودش هم تاکید کرده: «زین مرکب نفرین شده ای برای زنان است."
در بخش دیگری به ارتباط این دو حدیث و دوچرخه سواری بانوان پرداخته شده است: "از سوارکاری زنان به این دلیل که باعث تحریک هیجان و شهوت آنان و کشیده شدن به سمت فساد و گناه می شود، به شدت نهی و ما را به این واقعیت رهنمون شده که اگر هیجان و شهوت زن تحریک شود، می تواند به مراتب بیشتر از شهوترانی و لذتجویی مردان آسیبزا و ویرانگر باشد. برداشت اولیه ما از این روایات این است که نهی متوجه نشستن بر هر زینی است، چه زین اسب و امثال آن از حیوانات باشد و چه زین دوچرخه، موتورسیکلت و امثا آن از وسایل نقلیه. بخصوص وقتی به این مسأله توجه کنیم که معمولا زین حیوانات بزرگتر و پهنتر بوده است و زین دوچرخه کوچکتر و باریکتر و میزان تحریک کنندگی در آن بیشتر.»
در سایت حوزه دوچرخه سواری به عنوان زمینه ساز خودارضائی هم مطرح شده است: « توجه به ساختار و فیزیک خانمها، وقتی دختران بر زین دوچرخه سوار میشوند شرمگاه (فرج) آنان روی زین قرار گرفته و باعث تحریک و تهییج آنان میشود و به تدریج ممکن است از این کار لذت ببرند و بر این لذت عادت کنند و به مرور زمان ممکن است به سمت خودارضایی کشیده شوند. پدیدهی نابهنجار و گناه زشت و بزرگی که با توجه به آمار گزارش شده و تجارب مشاورهای، متاسفانه روز به روز در میان دختران شایعتر میشود.»