شاهکار ترجمه فارسی به انگلیسی در حد تیم ملی

خیلی هم بد نبود، من همشو تقریبا فهمیدم.

برای همین هست که بعنوان مثال یک مهندس یا پاکستانی وقتی به انگلیس هر جای دنیا می رود همان فردا کار خودش را با حرفه خودش شروع می کند ولی یک ایرانی مهندس وقتی وارد انگلیس می شود چهار سال باید در ظرف شویی رستوران شبانه کار کند و روزانه به کالج زبان برود که تا بعد از چهار سال دنبال کار باشد با انگلیسی صحبت کردن باز هم کلی با لحجه غلیظ، ما به دنیا آمده آیم و باید زبان دنیا را یاد بگیریم نه فقط زبان رسمی فارسی که در خود کشور هم آنتن اش در خیلی جاها نمی گیرد . در بلندی های ازربایجان، کردستان، بلوچستان، مناطق ترکمن ها و اعراب گاها کلا افت می کند . آنتن گیری اش فقط در مرکز ایران اوکی هست .

لهجه داشتن مترجم مهم نیست با این سن و زندگی در کشور فارسی زبان طبیعیه اما مهم کمبود مخزن لغات انگلیسی به همراه اضطراب و عجله در بازگوئی عینی مفهوم فارسیه،یعنی مترجم میخواست دقیقا عین عبارت رو به انگلیسی بگه ولی معمولا این کار قابل انجام نیست چون نه تنها گرامر بلکه ساختار املاء زبانهای خارجی با فارسی متفاوته مثلا از مغازه دار میپرسی: تا ساعت چند باز هستی؟ به انگلیسی خودشون میگن. :when are you open to?ولی ترجمه این جمله طبق ترجمه واو به واو ما که صحیح نیست: چه وقت هستی شما باز تا!! اینجا کلمه -باز- کلا یه معنی دیگه و بی ادبانه رو میده و اگه بگیم:what time you open؟یعنی چه وقت مغازه شروع به باز شدن و آغاز فروش میکنه که این منظور رو برعکس میرسونه چون ما میخواهیم بدونیم مغازه تا کی بازه نه که کی باز کرده- این یه مثال ساده بود . داشتن مدارک تافل با80 یا آیلتس با حداقل نمره6 حداقل ضرورت فهم کلاسیک از یک متن انگلیسی برای یک مترجم تازه کاره.حتما یارو فامیل سرپرست تیم بوده که شغل قبلیش هم مسگری بوده

[::kolah-ghermezi - ونکوور، کانادا::]. حتما مشگل این نبوده کاربرِ گرام، کامنتِ من هم جدی نبود( مطمئانا کاربرانی. که مثبت دادند متوجه شدند) ولی‌ شما چه انتظاری دارید، بقول مرحوم حجازی " ما چیمون درسته ، که ورزشمون درست باشه؟"انتظار دارید از اون پولی‌ که قراره بره تو جیب حضرات کم شه و در عوض یک تحصیل‌کرده‌ مترجمی زبان انگلیسی تیم‌ رو همراهی کنه؟!

مسئله این نیست که شما اینجا متوجه بشید مترجم چی گفت باید غیر انگلیسی متوجه بشه، مترجم انگلیسی صحبت کردنش در حد اولیه یادگیری زبان در کالج بود، به درد رستوران با ٤٠ پوند در روز میخورد