اسیدی شدن دریاها می تواند بر تخم‌ریزی ماهی‌ها اثر بگذارد

یک مطالعه تازه نشان می دهد که اسیدی‌تر شدن آب اقیانوس ها احتمالا در توانایی ماهی ها برای تولید مثل اختلال ایجاد خواهد کرد.
 
محققان دریافتند که افزایش میزان دی اکسید کربن در آب که آن را اسیدی تر می کند با کاهش قابل توجه تخم‌ریزی ماهی ها همراه بوده است.
 
با این حال سایر عادات جفت‌گیری همین گونه ها با افزایش میزان اسیدیته آب ها تحت تاثیر قرار نگرفت.
 
دانشمندان می گویند که این تغییرات "خفیف اما از نظر بوم‌شناختی مهم هستند."
 
در این مطالعه عادات پیچیده جفت‌گیری یک نوع ماهی فراوان در دریای مدیترانه (ocellated wrasse) بررسی شد.
 
سه نوع ماهی نر مختلف هست که برای تصاحب تخم های ماهی ماده تلاش می کنند.
 
نرهای چیره لانه‌ می سازند و وظایف دفاعی دارند، درحالی که نرهای دوره‌گرد به نرهای چیره کمک می کنند تا در ازای آن سهمی از تخم ها دریافت کنند. گروه سوم نرهای موذی هستند که آن اطراف پرسه می زنند تا از حواس پرتی نرهای چیره سوءاستفاده کنند.
 
محققان برخوردهای پیچیده این موجودات را در نزدیکی آتشفشان های زیر آب که دی اکسید کربن منتشر می کنند بررسی و فیلمبرداری کردند.
 
میزان بالاتر دی اکسید کربن آب های این بخش مدیترانه در نزدیکی سواحل جنوب ایتالیا را خیلی اسیدی تر می کند، یعنی معادل شرایطی که انتظار می رود تا پایان قرن به دلیل فعالیت بشری در بسیاری از آب های جهان روی دهد.
 
دانشمندان دریافتند که بسیاری از رفتارهای ماهی ها در این شرایط تغییری نکرده اما باروری تخم ماهی ها در این نواحی دو سوم کمتر بود.
 
محققان استدلال می کنند که افزایش دی اکسید کربن ممکن است بر توانایی ماهی چیره برای تصمیم گیری های سریع اثر بگذارد.
 
پروفسور مارکو میزالو از دانشگاه پالمرو که سرپرستی تحقیقات را به عهده داشته می گوید:‌ "این نرها باید توازنی میان تعقیب ماهی های موذی و همزمان دعوت از ماده برای شرکت در تخم‌ریزی پیدا کنند. آنها کودن نشده اند اما در تصمیم گیری کندتر عمل می کنند."
 
ماهی ماده تخم می ریزد و ماهی نر باید با اسپرم خود آن را بارور کند. اما درحالی که شمار موارد بارور کردن تخم ماده از طرف ماهی های نر افت کرد، تست ژنتیکی نشان داد که ماهی های چیره شانس خود برای پدر شدن را از ۳۸ درصد در آب هایی با دی اکسید کربن کمتر به ۵۸ درصد در نواحی با دی اکسید کربن بیشتر افزایش دادند.
 
پروفسور میزالو معتقد است که تغییرات در میزان اسیدیته دریاها ممکن است بر کیفیت اسپرم سایر نرهای این موجود اثر بگذارد.
 
این مطالعه موید مجموعه شواهد موجود است که نشان می دهد تغییرات در میزان پ‌هاش (pH) اقیانوس ها احتمالا تاثیری قابل توجه بر آبزیان به خصوص نرم‌تنان خواهد داشت چون توانایی آنها در ساختن صدف با افزایش اسیدیته مختل می شود.
 
سایر محققان این رشته ضمن ستایش از انجام مطالعه تازه در محیط طبیعی نسبت به نتیجه گیری های گسترده از یک مطالعه هشدار داده اند.
 
دکتر هینز بومن از دانشگاه کانتیکات که در آن شرکت نداشته گفت:‌ "همانطور که نویسندگان به درستی اشاره می کنند ما درحال حاضر هیچ اندازه گیری ملموس و در نتیجه هیچ ایده ای نداریم که چگونه بالا رفتن میزان دی اکسید کربن بر تولید مثل ماهی ها در آینده اثر خواهد گذاشت."
 
نتایج مطالعه تازه در نشریه "رویال سوسایتی پروسیدینگز بی" منتشر شده است.