سحرگاه دوشنبه (۴ مرداد-۲۵ جولای) حکم اعدام قاتل "حنانه غیاثی"، کودک ۵سالهی اهل "سُنقُر" کرمانشاه در ملاءعام اجرا شد. این اعدام، جنب ترمینال شهرستان سنقروکلیایی (محل سابق انبار نفت) و با حضور انبوهی از مردم به اجرا درآمد و در میان تماشاگران آن، دهها کودک و نوجوان نیز حضور داشتند.
"حنانه غیاثی" روز ۲۶ خردادماه امسال مفقود و جسدش یک روز بعد با دست و پای بسته زیر پل ورودی کمربندی جدید شهر پیدا شد. به نوشتهی خبرگزاریهای ایران، پنج روز بعد، در حالی که ماموران پلیس سرنخی از قاتل در دست نداشتند، زنی "سراسیمه" به پلیس آگاهی مراجعه کرد و گفت "علی" شوهر ۳۲سالهاش، دختر همسایهشان "حنانه" را به قتل رسانده است.
"علی" بعدتر در جریان بازجوییها گفت: «روز حادثه، "حنانه" را دیدم که بستنی به دست در حال رفتن به سمت گلهای پایین محله است. به او نزدیک شدم و محکم دستش را گرفتم و به بهانه اینکه میخواهم نزد دخترم ببرمش، او را داخل حیاط خانه بردم. دخترک التماس میکرد رهایش کنم تا نزد پدرش برود. مدام مادر و پدرش را صدا میزد. قصد داشتم نیت شیطانیام را عملی کنم که سر و صدایی از کوچه شنیدم. اهالی در جستوجوی او بودند. ترسیده بودم. نمیتوانستم رهایش کنم؛ چون هویتم را فاش میکرد. ابتدا ضربهای به او زدم، بعد با پارچهای خفهاش کردم. همسر و بچههایم در خانه نبودند. هوا که تاریک شد، جسد دخترک را داخل نایلونی گذاشتم و با اطمینان از اینکه محله خلوت است و همه در جستوجوی دختر خردسال هستند، جسد را با موتورم به کنار پل بردم و آن را با دست و پای بسته، زیر پل انداختم و بازگشتم. سپس همراه اهالی به جستوجو پرداختم. حتی بعد از کشف جسد، در مجلس خاکسپاری این کودک هم شرکت کردم و وقتی متوجه شدم هنوز ردی از من پیدا نکردهاند، خیالم راحت شد. چند روز پیش ناخواسته ماجرا را برای همسرم تعریف کردم که باعث دستگیری من شد.»