ایتالیایی ها چطور در سررزمین پاستا و پیتزا زنده و لاغر می مانند؟

 ایتالیایی ها جزو فیت ترین مردم دنیا هستند. آنها در لیست کشورهایی با طول عمر زیاد قرار دارند. ایتالیایی ها با سن امید به زندگی ۸۲٫۹، برنامه غذایی مدیترانه‌ای و سنت های جالب و البته صحیح خود در باب خوراکی و سلامت می‌توانند به یک الگوی غذایی – سلامت تبدیل شوند.
 
خبر آنلاین: حتما بارها درباره سبک زندگی فرانسوی های عاشق پیشه شنیده اید که چطور زنان و مردانشان را از خطر چاقی مفرط مصون نگه داشته است. یا برنامه غذایی ماتادورهای اسپانیایی که رژیم مدیترانه ای طول عمر آنها را بالا برده و این سرزمین را در لیست کشورهایی قرار داده است که سن امید به زندگی در آن ۸۲٫۴ سال است.
 
اوضاع اما درباره ایتالیایی ها کمی فرق می کند. فراموش نکنید آنها در سرزمین پاستا و پیتزا زندگی می کنند، خوراکی که معرف فرهنگ ایتالیایی است و با عبور از همه مرزها به عنوان یکی از محبوب ترین غذاها همچنان بین مردمی که چه اهل غذا هستند و چه نه، دلربایی می کند.
 
با این اوصاف ایتالیایی ها جزو فیت ترین مردم دنیا هستند. اتفاقا آنها هم در لیست کشورهایی قرار دارند که طول عمر زیاد فاکتور این لیست است. ایتالیایی ها با سن امید به زندگی ۸۲٫۹، برنامه غذایی مدیترانه ای و سنت های جالب و البته صحیح خود در باب خوراکی و سلامت می توانند به یک الگوی غذایی – سلامت تبدیل شوند.
 
اگر می خواهید از این برنامه ها بیشتر بدانید این مطلب را تا انتها دنبال کنید. بد نیست این را بدانید که ایتالیایی ها بیشترین طول عمر را در بین کشورهای اروپایی دارند.
 
راز اول: بخور بخور با چاشنی طمانینه! ایتالیایی ها هم مانند دیگر فرهنگ های غذایی مدیترانه ای خیلی خوب می دانند چطور باید از برنامه غذایی شان نهایت لذت را ببرند.
 
آنها در واقع حین غذا خوردن با اطرافیان خود معاشرت می کنند و در نهایت آرامش غذای خود را سرو می کنند. تفاوتی نمی کند پای میز ناهار باشند ، شام یا صرفا یک قهوه ساده. مهم این است که آنها برای سور یک خوراکی کمتر از یک ساعت وقت نمی گذارند. نشستن ساعت های طولانی پای میز غذا در ایتالیابه معنای پرخوری کردن نیست.
 
راز دوم : پاساگیاتا همیشه زنده است نکته بعدی برنامه قبل و بعد شام ایتالیایی هاست. اگر روزی گذرتان به این کشور افتاد از پیاده روی های شب هنگام جمعیتی از مردم تعجب نکنید. این یک سنت قدیمی است. ایتالیایی ها قبل و بعد از غذا پیاده روی می کنند. این سنتی است که نسل به نسل در جریان بوده و در حال حاضر هم از رونق نیفتاده است.
 
این رسم به پاساگیاتا معروف است. در این برنامه مرسوم هر روز خانواده ها در محله های خود پیاده روی های گروهی می کنند. جالب است بدانید این رسم به اندازه همان شام و نهار خوردن برای ایتالیایی ها عادی است.
 
راز سوم: وعده های سرخوشانه! وعده های غذایی در ایتالیا مثل همه دیگر نقاط دنیا در عدد “سه” خلاصه می شود. صبحانه با یک وعده مختصر و مفید آغاز می شود. یک عدد قهوه باشیر ، همراه کورنتو ، یا همان بیسکوئیت کوچک معروف ایتالیایی، صبحانه معمول مردم این کشور است. بیشتر ایتالیایی ها شیر را به کرم های پرچرب روی قهوه ترجیح می دهند. البته برای آنهایی که صبحانه های مفصل تری را ترجیح می دهند کورن فلکس تهیه شده از غلات یکی دیگر از صبحانه های معمول ایتالیایی خواهد بود.
 
ناهار در هر خانواده متفاوت است. و خب این تفاوت به کل کشور تعمیم داده می شود. با این حال سنت غذاخوری ایتالیایی به این ترتیب تقسیم بندی شده. بشقاب اول و بشقاب دوم. بشقاب اول برای ناهار معمولا شامل یک عدد ساندویچ کوچک به همراه سالاد. همچنین بشقاب اول می تواند شامل مقدار کمی پاستا شاید در اندازه سه الی چهار قاشق باشد.
 
در بشقاب دوم اما تکه کوچکی مرغ یا ماهی به همراه سبزیجات سرو می شود.
 
شام در ایتالیا مفصل تر سرو می شود. اما تفاوت در این تفصیل به ساعت زمانی سرو شام برمی گردد. ایتالیایی ها شام را خیلی زود میخورند. ایتالیایی ها زمانی شام می خورند که وقت کافی برای هضم غذا وجود داشته باشد.
 
شام ایتالیایی معمولا در یکی از این موارد و یا مشابه اینها خلاصه می شود. پاستا با سس گوجه فرنگی یا سس سبزیجات ، یک وعده کوچک و مختصر مرغ یا ماهی ، میوه و سبزیجات برای دسر. در ضمن باید بدانید که آب معدنی نوشیدنی محبوب ایتالیایی ها هنگام سرو غذاست که به سایر نوشیدنی های دیگر ارجحیت دارد.
 
اصلی ترین نکته درباره وعده شام ایتالیایی ها مختصر و مفید بودن غذای آنهاست که در پایان عصر هنگام به عنوان شام سرو می شود.
 
راز چهارم: وقتی کالری ها بی اهمیت می شوند یک روانشناس ایتالیایی می گوید : ما با شکممان غذا می خوریم نه با احساسمان!
 
منظور او واضح است. ایتالیایی ها هیچوقت نگران کالری بیشتر و به تبع آن کیلوهای اضافی چربی نیستند. وقتی از سر میز غذا بلند می شوند و برای پیاده روی راه می افتند معنی اش این است که سیر شده اند. اینقدر که دیگر گرسنه نیستند. نه اینکه سیر شده باشند اینقدر که دیگر نتوانند راه بروند. راه می روند و از معاشرت یکدیگر لذت می برند.
 
دسر معروف ایتالیایی ها دسری کم کالری به نام fighi e albicocce است . ترکیبی از انجیر و زردآلو ، بدون افزودنی های پر کالری . از همین روست که پودینگ های شکلاتی و کیک های حجیم جایی در دسر بعد از غذای آنها ندارد.
 
در جنوب ایتالیا اما درخت های پر بار لیمو باعث شده است تا دسر مردم این منطقه با اساس لیمو تهیه شود. یخ های لیمویی یا گلاتو از مشهورترین این دسرها هستند.
 
راز پنجم: کیفیت و کمیت اگر تصورتان این است که ایتالیایی ها زیاد غذا می خورند در اشتباه هستید. آنها شاید یکشنبه ها در دورهمی های خانوادگی برنامه همیشگی را رعایت نکنند اما تمام طول هفته با خوردن وعده های کوچک این یک روز را جبران می کنند.
 
در طول هفته آنچه برای ایتالیایی ها بسیار مهم است و در برنامه غذایی شان رعایت می شود برقراری هماهنگی بین کیفیت و کمیت است. آنها به جای استفاده از چربی در غذاهای خود سراغ کربو هیدرات هایی می روند که در انواع مرغ و ماهی و سبزیجات وجود دارد. باید بدانید در رژیم غذایی مدیترانه ای ایتالیایی ها ، گوشت قرمز در کمترین میزان ممکن مورد استفاده قرار می گیرد.
 
نوشابه ، چیپس و سایر تنقلات چاق کننده معمولا هیچ جایی در برنامه غذایی مردم ایتالیا ندارد.
 
راز ششم: لذت غذاهای ساده و تازه در برنامه غذایی توسکانی، منطقه ای در مرکز ایتالیا حبوبات نقش پر رنگی را ایفا می کنند ، خاصیت فیبری آنها باعث می شود بعد از یک وعده غذای حتی مختصر ، ایتالیایی ها تا ساعات طولانی احساس سیری کنند. از همین روست که در رژیم غذایی مردم این منطقه از ایتالیا حبوبات نقش ویژه ای دارند. ریبولیتا سوپ و پاستای فاگیولی از جمله غذاهای محبوب و مرسوم مملو از حبوبات هستند که بیشترین طرفدار را در توسکانی دارند.
 
عادت استفاده از سرکه بالزامیک اما از منطقه مودنای ایتالیا می آید. یک چاشنی کم کالری به معنای واقعی کلمه که به عنوان سس سالاد و حتی پاستا مورد استفاده ایتالیایی ها قرار می گیرد.
 
در منتهی الیه جنوب ایتالیا اما ، ماهی تازه ، سبزیجات ، کنگر فرنگی و البته لیمو ، نقش تاثیر گذاری در مواد اولیه غذاهای غالب این منطقه دارد. پاستای آل دنته اما در این منطقه همراه سبزیجات ، سس گ.جه فرنگی و روغن زیتون سرو می شود.
 
البته وعده های سرو شده از این پاستا بسیار مختصر و مفید است. (آل دنته به پاستاهایی گفته می شود که همراه سبزیجات در ایتالیا سرو می شوند)
آنچه که مشخص است در مهد پاستا ، سس سفید که میزان کالری آن بسیار بیشتر از سس قرمز است ، جایی در برنامه غذایی ایتالیایی ها ندارد.
 
راز هفتم: باغچه هایی که مواد اولیه تولید می کنند… می دانید یکی از بزرگترین رازهای سلامت ایتالیایی ها در برنامه غذایی شان چیست؟
 
آنها از مواد اولیه تازه استفاده می کنند. مواد اولیه تازه و ارگانیک که البته در بیشتر مواقع می تواند خانگی باشد. قطعا برایتان جالب خواهد بود اگر بدانید ایتالیایی ها حتی در باغچه های کوچک شان هم مواد اولیه مورد نیاز سبزیجاتی خود را می کارند و اغلب از همان ها برای پخت و پز استفاده می کنند. سالم ، بدون کود شیمیایی و بدون مواد افزونی برای رشد سریعتر. نکته قابل توجه دیگر در خورد و خوراک ایتالیایی ها تعهد آنها به تهیه غذاهای تازه است تا جاییکه مواد غذایی نیم پز کمتر زمانی راهی به یخچال های آنها پیدا می کند.
 
راز هشتم: رسم کهنه ایتالیایی… یکی از رسوم ایتالیایی ها برای انتقال نسل به نسل سنت های صحیح غذایی ، جمع های خانوادگی آنها در آشپزخانه است. برای تهیه غذا همه خانواده در آشپزخانه حضور دارند. بچه ها هر روز شیوه تهیه غذایی را می بینند که برایشان نهادینه می شوند و در زندگی آینده شان به آن پایبند خواهد بود.
 
شاید دقیقا به همین دلیل است که رسوم متداول خوراکی طی سالیان طولانی در ایتالیا به همان شمایل اولیه خودش باقی مانده و پیش می رود.