شاید برخی بگویند که چیزی بهعنوان راه اشتباه و غلط وجود ندارد و همه راهها درست هستند.
اما آیا چنین چیزی واقعیت دارد؟ آیا وقتی چنین کلماتی را به زبان میآوریم با خود صادق هستیم؟ تجربیات شخصی به من ثابت کرده است که راه اشتباه را میتوان حس کرد. منظور من از اشتباه راهی است که مناسب شما نیست، به درد شما نمیخورد یا نشاط را از روح میگیرد. هدف این راه تنها هدایت ما به راههای ایده آل تر است و ما را نسبت به چیزهایی که از زندگی نمیخواهیم آگاه میکنند. زمانی که حتی به کوچکترین احساسات خود توجه میکنیم آنگاه زندگی ایی خواهیم داشت که از شهود ما جهت میگیرد.
زندگی که از شهود خط میگیرد هیچگاه غلط نیست. در ادامه ۳ نشانهای را که نشان میدهد شما درراه درست قدم برنمیدارید و در راه اشتباه و مسیر غلط قرار دارید را معرفی میکنیم.
۱- احساس میکنید از درون مردهاید
احساس پوچی و سرخوردگی میکنید، علاقهای به بیدار شدن ندارید و احساس میکنید اگر وضع به همین منوال پیش برود تا آخر عمر غمگین خواهید ماند. اگر حس میکنید زندگی کنونی شما نامطمئن است و اگر چیزی تغییر نکند تا آخر عمر بدبخت خواهید ماند. وقت آن رسیده دست به تغییر و دگرش بزنید. این تلاش روح برای ارتباط برقرار کردن با شماست و از شما میخواهد که به درون خود مراجعه کنید و به ندای شهود خود گوش بسپارید.
۲- حس میکنید در حال وقت تلف کردن هستید
حس میکنید در حال اتلاف وقت هستید. زندگی کوتاه است و فکر میکند باید زندگی را طوری سپری کنید که برای شما خوش آیند تر است. اگر حس میکند در حال اتلاف وقت هستید احتمالاً دلیل مناسبی پشت این حس وجود دارد. هرکسی نمیتواند شغل مورد علاقه خود را داشته باشد اما هرکسی این فرصت را دارد که اثر خلاقانهای روی جهان بگذارد. حقیقت این است که اگر نیافرینید، به کسی خدمت نکنید و ازلحاظ معنوی راکد بمانید تا ابد حس اتلاف وقت خواهید داشت.
۳- تلاش میکنید خلأها را پرکنید
وقت زیادی را صرف پر کردن خلأهای درونی میکنید. انواع اعتیاد، مهمانی و فیلم شمارا از توجه به احساسات درونی و تعیین مسیر غافل میکند. سعی میکند خلأ هدف و معنا را با تملک مادی پرکنید. خلائی که حس میکنید میل روح به زندگی کردن است. نه آن را پرکنید و نه به آن جهت دهید اجازه بدهید شمارا به راه بهتری هدایت کند.
هدف این نوشته ترویج حس گناه و ناراحتی و محکومیت وجدانی نیست. بلکه انگیزه ایست برای کاویدن درون و صادق بودن با خود و مطمئن شدن از اینکه در راهی که میدانیم درست است قرار داریم.
شاید استعدادهایمان بهوسیله شغلی که به آن مشغولیم بهشدت سرکوب شدهاند. و راهی که در پیش داریم جز به خودانکاری، تخریب و تنفر از خود بهجایی نمیرسد. شاید زمان کافی را به خانواده و دوستهایمان اختصاص نمیدهیم. هرچه که هست گوش دادن به شهود و پیروی از خرد قلبی مهم است.
اگر حس میکنید چیزی باید تغییر کند یا روح و زندگیتان در راه اشتباه است، واقعاً به تغییر نیاز دارید.
منبع: سایت دگرش