وقایع تمرین استقلال؛ در باشگاه‌های حرفه‌ای دنیا چه خبر است؟

تنها یک روز پس از شکست استقلال مقابل حریف دیرینه‌اش پرسپولیس اولین جلسه تمرینی آبی‌پوشان در استادیوم آزادی دچار تنش و درگیری شد.
 
هواداران و تماشاگران خشمگین استقلال به رهبری لیدرهای این تیم صحنه‌های غیر قابل تصوری را به وجود آوردند. هواداران استقلال که توسط لیدرها رهبری می‌شدند تقاضای استعفای مظلومی را داشتند و این در شرایطی است که استقلال همچنان یکی از مدعیان اصلی قهرمانی و کسب سهمیه آسیایی به شمار می‌آید.
 
استقلال در حال حاضر تنها نیازمند آرامش است و مدیران این تیم باید شرایط لازم را برای مربیان و بازیکنان فراهم کنند. اما موضوعی که در فوتبال ایران کاملاً برخلاف اصول حرفه‌ای گری است حضور همیشگی تماشاگران درزمان تمرینات و نقش لیدرها در تصمیمات کلان مدیریتی است.
 
به‌عنوان نمونه، در تمامی باشگاه‌های لیگ برتر انگلستان تمرینات در کمپ‌های اختصاصی این باشگاه‌ها و به صورت کاملاً خصوصی برگزار می‌شود و هیچ هوادار و یا خبرنگاری در این تمرینات حضور ندارد. تنها در زمان‌هایی خاص و به مدتی بسیار محدود یکی از جلسات تمرینی برای عموم آزاد است.
 
معمولاً این جلسات تمرینی در استادیوم اختصاصی و در زمین اصلی و یک روز پیش از مسابقه خانگی برگزار می‌شود. نوع تمرینات و شرایط حاکم کاملاً زیر نظر مربیان است و کارهای تاکتیکی نیز همواره باید به دور از نگاه دیگران انجام شود تا تیم‌های مقابل نتوانند با استراتژی تیم آشنایی پیدا کنند. پپ گواریولا یکی از مربیان بسیار سخت‌گیر در این مورد است. بیشتر تمرینات بایرن‌مونیخ در کمپ اختصاصی این تیم و به دور از تماشاگران و خبرنگاران برگزار می‌شود، اما باز هم زمین اختصاصی تیم اصلی باشگاه حتی در کمپ تمرینی آنان محصور می‌شود تا بازیکنان در شرایطی کاملاً خصوصی کارهای تاکتیکی خود را مرور کنند. در صورت نیاز نیز تمامی اخبار باشگاه از طریق سایت اختصاصی باشگاه به اطلاع هواداران می‌رسد.
 
در تجربه شخصی‌ام برای گذراندن کلاس‌های حرفه‌ای فوتبال از باشگاه وست برومویچ تقاضا کردم تا در تمرینات این تیم حضور یابم. پس از نامه نگاری‌های فراوان تنها به شرطی اجازه داده شد که برای هیچ رسانه‌ای فیلمبرداری و حتی نت‌برداری نکنم. در تمرینات هیچ فردی خارج از مجموعه باشگاه حضور نداشت و برای ورود به کمپ نیز باید هرروز با مسئولان مربوطه هماهنگی لازم انجام می‌گرفت. تمرینات در محیطی کاملاً آرام و بدون هیاهو انجام می‌شد و بازیکنان با تمرکز کامل و بدون هیچ گونه مزاحمتی تنها دستورات فنی مربی را به اجرا می‌گذاشتند.
 
موضوع دیگر نقش لیدرها در تصمیمات کلان باشگاه‌های ایرانی است. همه باشگاه‌های انگلستان دارای انجمن هواداران هستند. نقش اصلی انجمن مربوطه رساندن پیام طرفداران به مدیران باشگاه است. در شرایط بحرانی تعدادی از آنان که نماینده انجمن هواداران محسوب می‌شوند و در ابتدای فصل از طریق دارندگان بلیت‌های فصلی برگزیده می‌شوند در جلسه ای در ساختمان باشگاه نقطه نظرات خود را به مدیران انتقال می‌دهند. اما در نهایت تصمیم‌گیرنده اصلی مدیران و مالکان باشگاه هستند.
 
الکس فرگوسن در کتاب خاطرات خود به موضوع جالبی اشاره کرده است. پس از قبول مربیگری منچستر یونایتد به او اطلاع دادند یونایتد دارای دو هیئت مدیره است.
هیئت مدیره باشگاه و هیئت مدیره هواداران که نقش اساسی در انتخاب مربیان دارند. پس از روی کار آمدن خانواده گلیزر به‌عنوان مالک جدید منچستر یونایتد انجمن هواداران در اعتراض به این موضوع از فرگوسن خواستند تا از مربیگری استعفا دهد، اما فرگوسن زیر بار نرفت و اعتقاد داشت او همچنان باید به قرارداد خود احترام بگذارد و به هواداران نشان داد کاملاً مستقل است.
 
هواداران به همین منظور باشگاه "اف سی یونایتد منچستر" را در رده‌های پایین‌تر لیگ تشکیل دادند اما این باشگاه کوچک هیچ‌وقت نتوانست جایگزین باشگاه بزرگ منچستریونایتد شود. هواداران دو آتشه منچستر نیز متوجه شدند که هیچ‌وقت نمی‌توانند افکار خود را به فرگوسن تحمیل کنند.
 
اما مشکل دیگر در فوتبال ایران حضور لیدرها در استادیوم‌ها و تمرینات باشگاهی ایران است. اشخاصی که هیچ شغل خاصی ندارند و تنها از این راه زندگی روزمره خود را می‌گذرانند. موضوعی که در هیچ جای دنیا مشاهده نمی‌شود.
 
در بازی‌هایی که در استادیوم‌های باشگاه‌های لیگ برتری انگلستان حضور داشتم هیچ فردی که یونیفورم مشخصی به تن کند و نقش لیدر را به عهده بگیرد را ندیدم.
 
شعارهای تماشاگران مشخص است و سالیان سال است که در این استادیوم‌ها شنیده می‌شود. تنها به مرور زمان نام بازیکنان یا مربیان تغییر می‌کند. شعارهواداران لیورپول "هیچ‌وقت شما را تنها نمی‌گذاریم" یکی از معروف‌ترین آنان است که همواره در شرایط بحرانی توسط هواداران در استادیوم خانگی این باشگاه قدیمی شنیده می‌شود.
 
اما مدیران و حتی مربیان فوتبال ایران به‌منظور مشروعیت دادن به عملکرد خود بسیاری از این اصول حرفه‌ای را نادیده می‌گیرند.