دلایل مختلف رابطه های خارج از ازدواج

سلامت نیوز :یک روانپزشک با بیان اینکه خیانت کلمه علمی نیست بلکه دارای بار منفی بسیار زیادی است، اظهار داشت: اسم خیانت را رابطه خارج از ازدواج می گذاریم. در تمام دنیا هم رابطه خارج از ازدواج یک رابطه غیر اخلاقی و غیر قانونی است ولی خیانت یک انگ است و این معنی را می دهد که فرد از عمد و به قصد آسیب زدن به طرف مقابل خود کاری را انجام می دهد ما این کلمه را به کار می بریم. این رابطه می تواند از اس ام اس و تلفن باشد یا حتی به یک رابطه کاملا عاطفی و جنسی ختم شود.

دکتر حامد محمدی کنگرانی در گفت وگو با زندگی گفت: در کشور ما به علت اعتقادات مذهبی و فرهنگی رابطه جنسی بدترین نوع خیانت تلقی می شود در صورتی که این طور نیست. شدید ترین نوع رابطه خارج از ازدواج رابطه عاطفی است حتی اگر رابطه جنسی در آن نباشد این مشکلی است که در فرهنگ ها خانم ها و اقایان اصرار دارند که بدانند رابطه جنسی بوده یا نبوده؟ در ارتباطی که رابطه جنسی باشد ولی ارتباط عاطفی نباشد احتمال برگشت به زندگی بیشتر است ولی زمانی که رابطه عاطفی است احتمال برگشت آن بسیار ضعیف است.

او تصریح کرد: دلایلی مختلفی برای رابطه خارج از ازدواج وجود دارد در فرهنگ ما همه این روابط را بر حسب هوس بازی می دانند در صورتی که یک سری خصوصیات شخصیتی داریم که امکان این رابطه را در فرد افزایش می دهد، مثل افراد تنوع طلب شخصیت های هیجانی و برون گرا و یا نمایشی افراد خود شیفته و یا افرادی که خصوصیت ضد اجتماعی دارند و به دنبال روابط خارج از ازدواج هستند مثلا به دلیل کسب پول و یا کلاه برداری. اکثر موارد به دلیل هوس بازی افراد نیست بلکه یک مشکلی در زیر رابطه بوده اما این حرف به این معنا نیست که رفتار آد ها توجیه شود. در هر شرایطی وقتی فردی به شخص دیگری متعهد باشد نباید رابطه را با فرد دیگری شروع کند به هر علت و به هر مشکلی،؛ این یک قانون است.

 

کنگرانی افزود: در جامعه مرد سالار ما به دلیل اینکه نیازهای زنان دیده نمی شود با فرد دیگر رابطه برقرار می کنند گاهی مردی که مورد توجه قرار نمی گیرد وقتی شخصی خارج از زندگی به او توجه می کند به سمت او کشیده می شود در فرهنگ ما به صورت اغراق آمیز در مورد این موضوع صحبت می شود متاسفانه توصیه اطرافیان مبنی بر اینکه اگر یک طرف رابطه خارج از ازدواجی دارد توصیه می شود که طرف مقابل هم این رفتار را تکرار کند.

این روانشناس با بیان اینکه آنچه که مطالعات و پژوهش ها نشان می دهد معمولا زندگی ها به دلیل رابطه خارج از ازدواج یک طرف از هم نمی پاشد و معمولا به طلاق نمی رسد، گفت: نوع رابطه و اعتمادها تحت تاثیر قرار می گیرند اما رابطه به طلاق نمی کشد. اگر مسایل سنتی در خانواده وجود نداشته باشد. خیلی از زندگی هایی که در کشور ما وجود دارد زندگی های خوبی نیست از نظر عاطفی، فکر، جنسی رابطه دچار مشکل است راه حل این مشکلات مراجعه به مشاور و اگر حل نشد آخرین راه حل به عنوان یکی از بهترین راه حل ها توصیه می شود که این در کشور ما وجود ندارد در همه کشورها و فرهنگ ها رابطه با فرد دیگر هنگامی که فرد به فرد دیگری متعهد است بد تلقی می شود.

 

در فرهنگ های دیگر طلاق کار زشت و نا پسندی نیست البته کار خوبی نیست اما زشت هم نیست افراد به این نتیجه می رسند که اگر رابطه شان مشکل دارد و می توانند این مشکل را حل کنند از هم جدا می شوند اما در فرهنگ ما به خصوص در مورد خانم ها در شرایطی که می دانند نمی توانند این زندگی را ادامه دهند و این زندگی آنی که می خواهند نیست به علت قوانین دست و پا گیر قانونی و تضمین مالی ندارند و از نظر جامعه نگاه بدی به این افراد می شود یک زندگی پر اشتباه را ادامه می دهند و چون نیزهایشان بر آورده نمی شود به عنوان راه حل دست به کاری می زنند که صد برابر بدتر از جدا شدن است این مساله ای است که تقریبا مخصوص فرهنگ ماست یکی از علل افزایش این روابط در زندگی ها وجود همین مشکلات است.

او در ادامه بیان داشت: طلاق هیچ وقت اولین راه حل نیست و راه حل خوبی هم نیست اما گاهی اوقات تنها راه حل است و از یک سری اختلالات دیگر جلوگیری می کند. گاهی در تبلیغات گفته می شود به امید روزی که طلاق وجود نداشته باشد در صورتی که این امکان ندارد جامعه ای که طلاق ندارد ایراد دارد چون وقتی دو نفر با هم ازدواج می کنند امکان دارد همدیگر را اشتباه انتخاب کرده باشند و اگر بگوییم به امید روزی که طلاق وجود نداشته باشد یعنی یا همه افراد علم غیب داشتند و همدیگر را درست انتخاب کردند که مساله غیر انسانی است و امکان پذیر نیست و یا اینکه همه با وجود همه مشکلات با هم زندگی می کنند که نتیجه این هم مشکلاتی است مانند رابطه خارج از ازدواج را پیش می آورد.

 

طرف مقابل باید چگونه رفتار کند؟ اولین واکنشی که طرف مقابل انجام میدهد باور نمی کند و بعد بسیار خشمگین می شود اعتماد به نفسش دچار مشکل می شود چون فکر می کند که حتما ایرادی داشته. ما همیشه توصیه می کنیم که هیچ تصمیم ناگهانی نگیرند.

کنگرانی با اشاره به اینکه بر اساس تمام پژوهش های انجام شده بچه های خانواده طلاق آسیب می بینند اما کودکانی که در خانواده ای هر روز درگیری وجود دارد و هر روز در معرض طلاق است بسیار بیشتر آسیب می بینند، اظهار داشت: پس گاهی اوقات جدا شدن برای بچه ها هم کار درستی است زن و شوهری که هر کدام با فرد دیگری رابطه دارند باعث نابود شدن فرزند خود می شود پس ادامه زندگی به خاطر بچه درست نیست و باعث می شود فرزندان بیشتر آسیب ببینند.

 

او در مورد بروز خیانت در خانواده گفت: به افراد توصیه می کنیم وارد جزییات نشوند. در این موارد وجود یک مشاور کاملا اجباری است و نهایتا دو راه بیشتر ندارد یا می توانند با این فرد زندگی کنند و یا نمی توانند در این شرایط فرد باید در شرایط نسبتا آرام تصمیم بگیرد که آیا می تواند این اشتباه طرف مقابل را بپذیرد اما فراموش کردن این اتفاق راحت نیست حال طرف دوم اگر قبول می کند باید پروسه اعتماد سازی را شروع کند اینکه فرد در رابطه به دلیل بچه ها بماند هم ظلم به خود به فرزندان و به همسر است چون در این صورت مدام این رفتار بر سر همسر کوبیده می شود.

این روانشناس افزود: پروسه اعتماد سازی بسیار سخت و طولانی است طرفی که رابطه داشته باید بپذیرد که این کار را کرده و اشتباه بوده و دیگر انجام نمی دهم در این پروسه باید هر آنچه که طرف مقابل می خواهد را در اختیار او قرار دهد مثلا می خواهد از ایمیل های شخص مطلع باشد از طرفی ما به فردی که ضربه خورده توصیه می کنیم که خیلی وارد جزییات نشود اما یکی از روش های اعتماد سازی این است که فرد خیانت دیده ممکن است بارها و بارها موضوع را از طرف مقابل سوال کند و طرف مقابل وظیفه دارد بارها و بارها به سوالات او پاسخ دهد و فرد آسیب دیده حق دارد از مسایل خصوصی طرف مقابل خود اطلاع داشته باشد این عوامل باعث می شود با گذشت زمان پروسه اعتماد سازی شکل بگیرد که روند بسیار طولانی است و فرد ضربه دیده امکان دارد این قضیه را تا آخر عمر فراموش نکند اما با این قضیه کنار بیاید گاهی اوقات فرد آسیب دیده درخواست های غیر منطقی دارد و زندگی را برای دو طرف عیر ممکن می کند.

کنگرانی تصریح کرد: در همه جای دنیا زنان بعد از طلاق آسیب پذیرترند و مسایل اقتصادی و حمایت های روانی و عاطفی وجود دارد. براساس پژوهش ها خانواده ها تمایل دارند یک بار و یا دو بار به طرف مقابل فرصت بدهند و یک چیز عاطفی این ها را به هم وصل کرده چون این رابطه برای طرف آسیب دیده ارزش دارد به همین دلیل بار اول به طلاق نمی کشد ممکن است به دلایل نهفته که در رابطه بوده و با این اتفاق رو شده زندگی به طلاق برسد. در بحث فرهنگی مردان با این موضوع سخت تر کنار می آیند زن ها مجبور هستند کنار بیایند و زندگی بعد از این اتفاق به هم می ریزد و دچار تغییر می شود اما برای اولین بار عموما به طلاق رسمی نمی رسد اما به طلاق عاطفی می رسد که متاسفانه در کشور ما این اتفاق می افتد.

 

کنگرانی در پاسخ به این سوال که آیا فردی که مدام خیانت می کند دچار اختلال شده است؟ گفت: گاهی اوقات در صحبت ها با فرد متوجه می شویم که فرد از این کار لذت می برد یا به قدری مشکل ارتباطی با همسرش دارد برای برآورده شدن نیازها این کار را بارها تکرار خواهد کرد عموما این افراد یا دارای بیماری های خاص هستند و یا خصوصیات شخصیتی خاصی دارد که فرد را به این رابطه ترغیب می کند گاه یهم عامل محیطی مانند مشکل ارتباطی با همسر او را وادار به این کار می کند و طرف مقابل هم به دلیل نیازهای مالی و غیره در این رابطه می ماند نمونه بارز این اتفاق در اعتیاد است که با اینکه در این زمینه حق طلاق با زن است اما همه خانم هایی که همسر معتاد دارند طلاق نمی گیرند.

 

مساله دیگر در مورد صیغه است که ما این را در افرادی که گرایشات مذهبی دارند بسیار زیاد می بینیم که فرد با داشتن زن ولی حق خود می داند که زن صیغه ای هم داشته باشد چون دین به او این اجازه را داده است در صورتی که صیغه برای شرایطی می دانیم که گذشته است الان هیچ زنی این موضوع را قبول نمی کند.
 

در این راستا پروفسور باهر رفتار شناس می گوید: فرد خائن این رفتار را یا از زیاده خواهی دارد و یا دچار کمبودهای روانی است در هر حال خیانت رفتار درستی نیست و افراد باید مشکلات روحی خود و یا مشکلات روابط بین فردی خود را از طریق مراجعه به مشاور حل کنند. فرد خیانت کار باید مورد توبیخ قرار بگیرد و با او برخورد جدی شود از طرفی اگر خیانت برای اولین بار رخ داده و فرد از کرده خود پشیمان است می توان به او زمان دیگری برای جبران اشتباه داد و نباید این گونه فکر کرد که فرد خیانت کار را باید رها کرد یا به او فرصتی نداد.