زیبایی های ایران از نگاهی دیگر - عکس

"ای قُلهُ افسانه ای ,اسطوره ُ والای ِ من- ای مظهر آتشفشان ای رَعد ُ پا برجای ِ من- بنگر که در آغوش تو جان را چه آسان می دهد- وین بهترین فرزند ِ تو خوابیده است در پایِ من - تا قطره های َ خشم ِ تواز ابر می بارَد فرو- بر روی دریا می چِکَد,با اشک خون پالای ِ من- خاک ات مرا گهواره شد هنگام ِ معراج ِ نَفَس- باشَد نوای دلکَشِ سُهراب ِ تو لالای من - دلها همه پُر خشم و کین,فریادها در جان و تن- خَشکیده بُغض ِ من ولی,بسته گلو و نایِ من -هرگز نمی آیَد برون مهرت ز قلب و جان ِ من- همچون طلسم نامهُ سربسته و گویای من- برخیز و از مامِ وطن برگو حدیث ِ عاشقان- تا پُر شَوَد در شهر و دِه از قصهُ بابای ِ من - گفتم مرا در جان و تَن ,جُز فکر و ذِکرَت نیست,نیست- امَا مرا جز فکر ِ خود,ای وایِ من ای وایِ من " ! قسمتی از سرودهُ خودم مورخ: ۲۰۱۰

عکس یکی مونده به آخر واقعا منو سورپرایزم کرد!!! کسی میدونه اینجا کجاست؟؟؟؟؟ باورم نمیشه ایران باشه! به جرات میتونم بگم که می میرم واسه همچین طبیعت بکری که.