مادر بریتانیایی به قتل کودکش محکوم شد

کاترین اسمیت و شریک جنسی‌اش، متیو رایگبی بارها در دادگاه مدعی شده بودند که بی‌گناهنددادگاهی در بریتانیا، یک مادر ۲۳ ساله را به اتهام قتل کودک ۲۱ ماهه‌اش گناهکار شناخته است.

 

آیشا جین اسمیت، دو سال پیش بر اثر جراحاتی که مشابه آنچه معمولا بر اثر یک سانحه رانندگی روی می‌دهد، جان داد.

 

کاترین اسمیت و شریک جنسی‌اش، متیو رایگبی، ۲۲ ساله، از زمان آغاز رسیدگی به این پرونده در سال ۲۰۱۴ بارها در دادگاه سلطنتی بیرمنگام مدعی شده بودند که بی‌گناهند اما در نهایت اعضای هیات منصفه روز جمعه (هشتم آوریل) رای نهایی خود را صادر کردند و خانم اسمیت را در ارتباط با مرگ آیشا گناهکار شناختند.

 

متیو رایگبی، شریک جنسی خانم اسمیت، اگر چه از اتهام قتل تبرئه شد اما به علت کمک به وقوع آن گناهکار شناخته شده است.

 

قرار است جزئیات محکومیت این دو روز دوشنبه آینده (۱۱ آوریل) اعلام شود.

ماجرای مرگ آیشا در بریتانیا با حساسیت افکار عمومی دنبال شده است.

او در ماه مه سال ۲۰۱۴ جان داد. پزشکان قانونی بروی جسد این دختر بچه ۲۱ ماهه جراحات جدی پیدا کردند از جمله سابقه خون‌ریزی مغزی.

 

قلب او هم آسیب دیده بود. آسیبی که به باور پزشکان معمولا یا بر اثر سانحه رانندگی یا در پی سقوط از بلندی حادث می‌شود.

 

کاترین اسمیت و متیو رایگبی که اکنون از هم جدا شده‌اند، بارها در دادگاه مدعی شده بودند که هیچ نقشی در مرگ آیشا نداشته‌اند. آنها چند بار روایت‌های خود را عوض کردند و هر بار یکی از آنها دیگری را آخرین نفری معرفی می‌کرد که در لحظه مرگ با آیشا بوده است.

 

کاترین، در اظهارات اولیه خود گفته بود آیشا پیش از مرگ تشنج داشته و آثار کبودی روی بدنش هم مربوط به افتادن او از روی کاسه توالت است.

 

متیو رایگبی هم که ناپدری آیشا محسوب می‌شد گفته بود جراحات روی بدن آیشا ممکن است بر اثر تلاش او و کاترین برای انجام کمک‌های اولیه و تنفس مصنوعی و احیاء قلب در حد فاصل رسیدن اورژانس روی داده باشد.
ریکی بوث، پدر آیشا گفته امیدوار است روزی خشم‌اش فرو نشیندهمزمان، مرگ آیشا با انتقاد از سیستم مددکاری و پزشکی خدمات دهنده به این کودک خردسال هم همراه بوده است.

 

پیتر ویلسون، خبرنگار بی‌بی‌سی می‌گوید بسیاری از موسسات خیریه کودک در بریتانیا مرگ آیشا را با موارد تاریخی کودک آزاری مقایسه می‌کنند. آنها می‌گویند الگویی از جراحات غیر تصادفی روی بدن آیشا، در هنگام طلاق مادر و پدرش و در مدت سپردن آیشا به طور موقت به یک خانواده دیگر، باید مورد توجه پرستاران و مددکارانی که با او سر و کار داشتند قرار می‌گرفت و حساسیت آنها را بر می‌انگیخت.

 

آنها می‌گویند در حالی که آیشا در مدت زندگی با سرپرست موقت خود بهبود یافته بود و منحنی رشدش شتاب گرفته بود، پس از بازگرداندن او به مادرش و در هنگام مرگ وزن آیشا به حداقل ممکن در نمودار طبیعی رشدش کاهش یافته بود و سوء تغذیه داشت.

 

به عقیده بسیاری، تیم پزشکی و مددکاران چند بار نشانه‌هایی که می‌توانست ناشی از کودک آزاری باشد را نادیده گرفته‌اند، از جمله سه ماه قبل از مرگ آیشا که او به علت جراحات ناشی از 'افتادن' به بیمارستان برده شده بود.