جشن ازدواج ۵۰ دانش‌آموز دختر شهر پارسیان و درخواست مولاوردی از وزارت دادگستری

 در پی اعلام خبر برگزاری جشن سراسری ازدواج بیش از 50 دانش‌آموز شهر «پارسیان» در استان هرمزگان، «شهیندخت مولاوردی»، معاون حسن روحانی در امور زنان و خانواده گفته است: «از وزارت دادگستری درخواست کرده‌ایم گزارشی درباره ازدواج‌های زودهنگام و زیر سن قانونی دختران به معاونت امور زنان و خانواده ارایه دهد که این موضوع به مرجع ملی حقوق کودک برای بررسی و پی گیری ارجاع شده است.»

به نوشته آفتاب، روزنامه وقایع اتفاقیه گزارش داد نگرانی‌ها از افزایش میزان ازدواج زودهنگام دانش‌آموزان و کودکان، اکنون وارد مرحله جدی شده است به طوری که دو هفته قبل مسوولان شهرستان پارسیان از ازدواج 50 زوج دانش آموز خبر داده اند.

 

بنابراین گزارش، «آذر خسروانی»، دبیر کمیته ازدواج امور بانوان شهرستان پارسیان با افتخار درباره هدف از برگزاری این جشن گفته است: «این امر برای اولین‌بار در سطح شهرستان با هدف تسهیل امر ازدواج مطابق با آداب و فرهنگ ایرانی - اسلامی اجرا شد.»

 

مولاوردی گفته است:«در یکی دو سال اخیر، آمار نگران‌کننده‌ای از ازدواج دختران پیش از رسیدن به سن قانونی و ثبت آن ها به دست ما رسیده است و حتی شاهد ازدواج دختران کم تر از ۱۰ سال نیز بوده‌ایم. در این شرایط، از وزارت دادگستری خواسته‌ایم گزارشی درباره ازدواج دختران در زیر سن قانونی به ما ارایه دهد.»

 

آذر خسروانی، مسوول برگزار کننده جشن ازدواج دانش آموزان شهر پارسیان ادعا کرده است: «این‌گونه اقدامات و جلسات می‌تواند آثار فراوانی در ترویج ازدواج آسان و اسلامی، تحکیم بنیان خانواده و نیز پرهیز از اسراف به‌دنبال داشته باشد.»

 

دبیر کمیته ازدواج امور بانوان شهرستان افزوده است:« تمامی 50 زوجی که در این جشن شرکت داشتند، از مدارس متوسطه دوم شهرستان بوده که به همراه خانواده‌های خود به این جشن دعوت شده اند. همه ادارات دولتی سطح شهرستان در اجرای این امر خداپسندانه نقش به‌سزایی داشته و در تهیه هدایا همکاری و مساعدت کردند.»

 

این اتفاق در شرایطی است که تمامی کارشناسان حوزه اجتماعی، ازدواج زودهنگام دانش‌آموزان را تقبیح می‌کنند. درهمین‌رابطه،  «فرشید یزدانی»، این اقدام را یک اقدام بسیار قبیح خوانده و به آنا گفته است:«قطعا این ازدواج موفق نخواهد بود.»

 

وی افزوده است:«ازدواج یک عقد است. عقد به این معنا است که دو طرف به صورت آگاهانه در یک امر بتوانند کاری انجام دهند.  اما این آگاهی برای کودکان شکل نگرفته است. کسی که در رده سنی کودکی، یعنی زیر 18 سال قرار دارد، از نظر اجتماع پذیری و درک اجتماعی به طور معمول به آن حد نرسیده است. یک زمانی را کودک برای یادگرفتن برخی مسایل و برای اجتماع پذیرشدن و توانمندشدن احتیاج دارد که طبیعتا وقتی این زمان از او گرفته شود، در زمینه رشد او خلا ایجاد می شود. وقتی عواقب یک عقد و مناسبات مبتنی بر این عقد را ندانی، این عقد خودبه خود دچار ایراد است. یکی از دلایل قبح ازدواج کودکان هم همین امر است.  به نظرم می بایست به حال آموزش و پرورشی که در آن چنین اتفاقاتی می افتد، تاسف خورد. متاسفم که چنین اندیشه ای رشد کرده و به جای این که مساله ازدواج آسان در سنین درست آن را حل کنیم، می آییم یک کار تحمیلی به کودکان انجام می دهیم. به عقیده من این نوعی کودک آزاری محسوب می شود.»

 

او گفته است:«ممکن است به دلیل مسایل بومی و عقاید سنتی یک چنین اتفاقاتی خودبه خود در جامعه ای بیفتد اما وقتی آموزش و پرورش به این موضوع وارد می شود، یعنی فرهنگ آن جامعه را عقب می برد. این مناسب یک نهادی که باید آموزش بدهد و توانمند بکند، نیست و به نظرم یک چرخه ای از فقر و فساد و ناکارآمدی در فرایند زندگی اجتماعی به وجود می اورد و به مشکلات بیش تری دامن می زند.»

 

یزدانی معتقد است:«قطعا باید نهادهای مدنی با این موضوع به شدت برخورد کنند. این موضوع به شدت باید به حوزه های مختلف گوشزد و گفته شود که نباید وارد این عرصه ها شوند. اگر می خواهند ازدواج اسان را ترویج دهند، بسیاری از افرادی که در سنین ازدواج هستند و در فقر به سر می برند را سامان دهی کنند نه کودکانی که باید درس شان را بخوانند. آن ها با این کار وارد چرخه ای شوند که این چرخه می تواند هم خود و هم خانواده هایشان را با معضل مواجه کند. نهادهای مدنی چه در سطح منطقه و چه در سطح ملی باید با این قبیل اتفاقات برخورد کنند و عکس العمل نشان دهند.»

 

او به وقایع اتفاقیه هم گفته است: «کودک با ازدواج وارد چرخه‌ای می‌شود که از نظر فردی، کودکی و شادی او را از بین می‌برد و این به پیری جسمی، جنسی، روحی و روانی می‌انجامد. از طرفی دیگر، جامعه خود را از افراد توانمند محروم می‌کند و خانواده‌ای که کودک او رشد نیافته است، دچار نقصان کارکردی می‌شود. ازدواج کودکان ناشی از رویکرد سلطه‌‌گرایانه است و با تحکم و تشخیص مصلحتی می‌توان کودکی را به ازدواج واداشت. یادآور می‌‌شوم دلیل این تحکم، فقر اقتصادی و فرهنگی خانواده‌ها است. درعین‌حال، ازدواج کودکان استمرار فقر است و مدام فقر را بازتولید می‌کند. ضمن آن که به تبع ازدواج زودرس، گسترش ابعاد آسیب‌های اجتماعی رخ می‌دهد که ازجمله آن می‌توان به اعتیاد و طلاق کودکان اشاره کرد.»