کمپین زندانیان ایرانی برای حمایت از زندانی اهل کوبانی
+55
رأی دهید
-7
ایران وایر :اینجا هیچ کس را ندارد؛ نه خانوادهای و نه آشنایی. فارسیاش هم خیلی خوب نیست. همین مقدار کم را هم در زندان یاد گرفته از همان هم بندیهایی که حالا شدهاند رفیق شفیقاش. مثل نزدیکان درجه یک افتادهاند دنبال کارش و همهی هم و غمشان این است که او را به یک بیمارستان خصوصی منتقل کنند جایی که روند مداوا و بهبود او تسریع شود. هر کدام که خبر انتقالاش را از زندان رجایی شهر به بیمارستان شنیدهاند، به ملاقاتش رفتهاند و حالا که از کما درآمده، به او روحیه میدهند.رمضان احمد کمال، زندانی کرد است، اهل شهر کوبانی سوریه. هفت سالی میشود که در زندانهای مختلف ایران زندگی میگذراند. او سال 1387 زمانی که حدودا بیست و شش ساله بوده، توسط مرزبانان ایرانی بازداشت میشود. کمپین بینالمللی حقوق بشر در ایران گزارش داده «او به همراه سه نفر چریک کرد سوری دیگر اشتباهی وارد مرز ایران شده بوده که دو نفر از آنها توسط مرزبانان ایرانی کشته شدند و یک نفر موفق به بازگشت به داخل مرز عراق شده و ماموران پس از شلیک و اصابت پنج گلوله به رمضان احمد کمال او را بازداشت کردهاند. گلوله ها به شکم، کتف چپ و ران او اصابت کرد، اما پس از بازداشت و طی این هفت سال هیچگاه برای خارج کردن گلوله ها مورد درمان کامل در خارج از زندان قرار نگرفت.»
رمضان احمد کمال مثل زندانیان دیگر خانوادهای در اینجا ندارد که به ملاقاتش بیایند و برایش وقت دکتر بگیرند و هزینههای بیمارستانی او را پرداخت کنند. خانواده او اهل سوریه هستند و او از زمان دستگیری تا الان ملاقاتی نداشته است. به همین دلایل درخواستهای برای انتقال به بیمارستان از سوی مسئولان زندان بیپاسخ میمانده. کیوان صمیمی روزنامه نگار و از فعالان ملی مذهبی یکی از کسانی است که مدتی را با رمضان احمد کمال در یک بند سپری کرده است. او به «ایران وایر» میگوید: «یکبار چند وقت پیش ایشان را برای مداوا به بیمارستانی در کرج منتقل کرده بودند و جراحیای بر روی دستش انجام شده بود اما جراحی ناموفق بوده و باعث شده دست به حالت نیمه فلج دربیاید.»
هم بندیهایش پیگیر وضعیت او میشوند. سرانجام رمضان احمد کمال روز سیزدهم دی ماه در پی وخیم شدن حالش به بیمارستان ساسان منتقل میشود اما بیمارستان ساسان با اعلام اینکه تخت خالی در بیمارستان وجود ندارد، از بستری کردن او خودداری میکند. در حین صحبت مسئولان زندان با کادر بیمارستان، رمضان به کما میرود و از آنجا به بیمارستان امام خمینی منتقل میشود.
بهمن احمدی عمویی یکی دیگر از روزنامهنگارانی که پس از حوادث انتخابات 88 بازداشت شد، مدتی در زندان اوین و رجایی شهر با رمضان احمد کمال همبند بوده است. او یکی از کسانی بوده که برای جویا شدن از احوال رمضان به بیمارستان امام خمینی مراجعه میکند. این روزنامهنگار در وبلاگش این دیدار دردناک را با عنوان رمضان احمد کمال و درد غریبی روایت کرده است: «لوله خرطومی اکسیژن با چسبی به دهان و سرم از طریق یکی از رگهای دست راست هوا و غذا به او میرسانند. پای راستش به تخت زنجیر شده و صدای خس، خس نفسی که به زحمت میرود و میآید شنیده میشود. یک دکتر و دو سه پرستار دورش جمع شدهاند. پلکهایش را باز میکنند. دکتر به قفسه سینهاش فشار میآورد و مرتب نامش را صدا می زند: رمضان! رمضان... اما پاسخی نمیگیرد.امروز ساعت 12 ظهر به اورژانس شماره یک بیمارستان امام خمینی رفتم تا سراغی از رمضان احمد کمال بگیرم . هنوز در کما است. این را همان دکتر میگوید.»
چند روز پیش رمضان احمد کمال از حالت کما بیرون آمده. کیوان صمیمی میگوید: «وضعیتش پایدار شده و مشکل هوشیاری ندارد و به بخش منتقل شده. اما بیمارستان امام خمینی بیمارستان بسیار شلوغی است که رسیدگی و مداوا در آن به سختی انجام میشود.»
او و چند نفر دیگر از دوستان رمضان تصمیم گرفتهاند او را به یک بیمارستان خصوصی منتقل کنند: «در حال پیگیری هستیم که او را به بیمارستان خصوصی منتقل کنیم که راحتتر کارهایش انجام شود. هزینه بیمارستان خصوصی هم بسیار زیاد است اما خوشبختانه دوستانی هستند که محبت دارند و کمک میکنند. ما اگر بتوانیم یک بیمارستان تخصصی خوب برای مورد دست ایشان پیدا کنیم . ایشان را با موافقت دادستانی، او را منتقل میکنیم.»
کیوان صمیمی معتقد است که این بار دادستانی درباره رمضان احمد کمال به شکل قانونی و درست عمل کرده: «وقتی درباره انتقال او به بیمارستان خصوصی هم صحبت کردیم، دادستانی موافقت کرد.» او در کسوت یک روزنامهنگار سفارش میکند حتما این موضوع را در گزارش قید کنیم و اصل بی طرفی را فراموش نکنیم.
رمضان احمد کمال به اتهام عضویت در گروه پ.ک.ک (حزب کارگران کردستان) ابتدا در دادگاه انقلاب شهر خوی به اعدام محکوم میشود اما این حکم در دیوان عالی کشور نقض ودر نهایت احمد کمال به ۱۰ سال حبس محکوم شد. او در زندانهای مهاباد، اوین، قزوین و زندان رجایی شهر کرج دورانی از حبس خود را سپری کرده است.
وقتی کیوان صمیمی درباره او حرف میزند، نگرانی در تن صدایش موج میزند. از او میپرسم شما که با رمضان احمد کمال همفکر نبودید، چرا اینقدر به او نزدیک شدهاید و احساس همدردی میکنید: «به نظر من این یک حس طبیعی است و هیچ ربطی به همفکری و هم عقیده بودن ندارد. فکرش را بکن زندان نه، شما اگر پنج سال با یک نفر همسایه باشید، عقیدههایتان متفاوت باشد اما بدانید او آدم شریفی است و کسی را ندارد، خب طبیعی است که شما به او کمک میکنید.»
رمضان احمد کمال الان سی و سه ساله است و اوج جوانیاش را در زندان سپری کرده، بهمن احمدی عمویی نوشته: «رمضان احمد کمال آدمی است که برای آرمانهای خودش مبارزه کرده است. چه ما با آن موافق باشیم و چه مخالف. حدود 10 سال از عمرش را در کوههای کردستان بین سه کشور عراق، ترکیه و سوریه گذرانده و الان هم هفت سالی است که در ایران زندانی است. رمضان به زور سی و سه سال دارد. از اهالی کوبانی سوریه است اما وقتی نگاهش میکنی 40 ساله میزند.»
۷۸
فدای آقا - اودنسه، دانمارک
کسی که پنجتا گلوله بخوره؛ زنده بمونه یا علیل نشه به ندرت اتفاق میافتد. اینکه گلولهها در بدنش مونده؛ خالیه. امکان نداره که گلوله جنگی بدن رو رد نکنه؛ مگراینکه با تفنگ بادیه چینی زده باشنش.
40
10
دوشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۴ - ۱۰:۴۳
۵۷
ایران بر باد رفته - برلین، آلمان
در نگاه ولایتی آخوندی ، این انسان خودی نیست! اگر بپذیریم که در اسلام ریختن خون غیر خودی واجب ، داعش پدر به همین مقدار هم قانع نیست! باید غیر خودی رو زجر داد و زنده بگور کرد! باید هزار بار کشت و زنده کرد! ۳۸ ساله که با انسانها در سیاه چال های داعشی آخوندی داره اتفاق میوفته! اگه اشرف پولو خونه تو نیویورک نمیخرید و برای ملاها میگذاشت، بهشت امروز ایرانی دوطبقه میشد! خب این که تکلیفش مشخصه! جدائی طلب ، سعیدی سیرجانی همجنسگرا، ریحانه جباری قاتل! ستار بهشتی جدائی طلب، مختاری قاچاقچی، احتمالاً پوینده مجاهد! فروهرها بر انداز، معلم کرد کمالی، مغز بچه های دبستانیو شستشو میداد!فریدون فرخزاد اونور دنیا جرمش جنگ مسلحانه انگار! بختیار که هیچی، دشمن دینو مذهب! همه گناهکار و غیر خودی ، باید قصابی بشن ، فقط ولایت وقیح اسلامی پاکو بیگناه! وقتی مردمو هم دنبال خودت داشته باشی دیگه ایکی ثانیه مشکل حل شد! جرم که مشخص! اعدام هم اصل نظام! من راضی تو راضی! پس بزن بریم!
1
22
دوشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۴ - ۱۰:۴۴
پاسخ شما چیست؟
0%
ارسال پاسخ
۶۵
عموعقلی - پاریس، فرانسه
مگه زندانی باید پول درمان خودشو بده لابود پول غذا وپول آب وبرق هم میگیرن البته بعید نیست وقتی پول تیر اعدامی رو میگیرن اینها دیگه چیزی نیست آهان اینجا ایرانه به جان خودم فکر کردم آلمانه ویا فرانسه است
0
25
دوشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۴ - ۱۰:۴۹
پاسخ شما چیست؟
0%
ارسال پاسخ
۵۸
دوستدار - استهکلم، سوئد
اخر مسئولین دادگاه جمهوری اسلامی واقعا" نادان و بی عرضه نیستن کسی را زندانی کردن که همراه نش را کشتن , 5 گلوله به بدنش زدن , اهل کشور دیگری می باشد و کلی دردسری برای مسئولین زندان نظام ایجاد کرده به خاطر مشکلات جسمیش با این همه چالش که دارد باز هنوز این بدبخت را در زندان نگاه داشتن , که چه بشود مثلا" مردم سوریه یا کرده و یا عربها از ابوهت جمهوری اسلامی بترسند؟ یا اینکه بگویند رژیم ایران با هرکس که امنیت مرزهایش را به خطر میاندازد اینطور رفتار میکند . بابا بروید جمعش کنید این شاخ و شانه کشیدن را برای عربستان بکشید که پوزتان را به خاک مالیدن ! باز هم تکرار میکنم تا خوب بفهمید مسئولین قوه قضای ایران , یک انسان بدبخت را پیش از دستگیری ذلیل و علیلش کرده اید و همراهنش را کشته اید , بعداز کلی شکنجه و زندان هنوز هم نگاه داشتید و میاریدش و میبریدش در زندان تا درس عبرتی باشد برای مثلا" خارجیها که از مرز ایران تجاوز نکنند؟ خاک توسرتان بی وجدانهای کثافت برای قضاوت کردنتان در دادگاه ها !
1
20
دوشنبه ۲۱ دی ۱۳۹۴ - ۱۰:۵۷
پاسخ شما چیست؟
0%
ارسال پاسخ