مرگ بنیانگذار 'موتورهد'؛ ۴۰ سال موسیقی راک، ۱۲۰۰ شریک جنسی

یان فریزر کیلمیستر، معروف به لمی کیلمیستر یا آن طور که در دنیای موسیقی معروف بود "لمی"، روز ۲۸ دسامبر در سن ۷۰ سالگی و بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت. وی آهنگساز، گیتاریست، خواننده و بنیانگذار گروه هوی‌متال بریتانیایی موتورهد بود که کارهای آن، الهام بخش سبک هایی چون ترش‌متال و سپیدمتال محسوب می شود.

به دنبال درگشت لمی کیلمیستر، گروه ترَش متال آمریکایی "متالیکا" متنی را بر روی صفحه فیس بوک خود منتشر کرد که خطاب به او می گفت: "لمی، تو یکی از مهم ترین دلایل وجود متالیکا هستی. ما همیشه ممنون الهامی هستیم که از تو گرفته ایم."

 

در اظهار نظرهایی جداگانه، آزی آزبورن خواننده پیش کسوت گروه بریتانیایی هوی متال "بلک سبت" لمی را یک "اسطوره" دانست و کری کینگ گیتاریست گروه ترش متال آمریکایی "سلییر" درباره‌اش گفت: "دیگر هرگز کسی مانند او را نخواهیم داشت."

 

لمی تنها دو روز پیش از مرگ، از نتیجه آزمایش پزشکی خود باخبر شد که از یک سرطان به شدت پیشرفته خبر می داد. این در حالی بود که او فقط ۱۸ روز پیش از آن، از تور اروپایی خود به همراه سایر اعضای موتورهد بازگشته بود. آخرین اجرای زنده این گروه، در ۱۱ دسامبر در شهر برلن بود.

 

لمی کیلمیستر در کنار شهرت هنری ۴۰ ساله ای که داشت، به خاطر زندگی شخصی بی بند و بارش هم خبرساز بود. او معتاد به داروی محرک امفتامین و الکلی بود و گفته می شود از سن ۳۰ سالگی تا دو سال پیش که پزشکان به او هشدار دادند باید مصرف الکل را کاهش دهد، روزی یک بطری ویسکی می‌خورد.

 

در سال ۲۰۰۶، مجله مردانه ماکسیم، لمی را درجایگاه هشتم از فهرست ده نفره "اسطوره های سکس" دنیا قرار داد و در توضیح این انتخاب نوشت که او در طول عمر خود، با بیش از ۱۲۰۰ زن رابطه جنسی داشته است.

 

گفته می شود نام "لمی" هم، اشاره ای دیگر به نحوه زندگی او در دوران تنگدستی و نوجوانی داشت، زمانی که به کرات از دوستان خود پول قرض می کرد ("لمی"، تلفظ عامیانه "لِند می" یا Lend Me به معنی "قرض بده" است).

 

یکی از عادت های جنجالی بنیانگذار موتورهد، علاقه وی به مجموعه ای از علامت های آلمانی و مشخصا به گردن آویختن صلیب آهنی (و البته نه صلیب شکسته) بود که در زمان حکومت نازی ها به عنوان مدال جنگی به کار می رفت. البته او تاکید داشت که هیچ گونه گرایش فکری به راست افراطی ندارد و خود را یک آنارشیست می داند.

 

لمی از نظر فکری به شدت منتقد هرگونه منبع اقتدار (اتوریته) از جمله مذهب و حکومت بود. وی همچنین مخالف جنگ بود ودر جریان انتخابات ۲۰۱۲ ایالات متحده، رقیب محافظه کار باراک اوباما، میت رامنی جمهوری خواه را، یک "هیولای لعنتی" توصیف کرد.
'موتورهد'

لمی کیلمیستر موتورهد را در سال ۱۹۷۵ بنیان گذاری کرد. موتورهد، از پیشگامان "موج جدید هوی متال بریتانیا" محسوب می شد که از اواسط دهه ۱۹۷۰ تا اوایل دهه ۱۹۸۰، روند جدیدی را در این سبک موسیقی ایجاد کرد و گروه های بسیار مشهوری همچون "آیرون میدن" و "جوداس پریست" را شامل می شد.

 

البته خود لمی کیلمیستر اصرار داشت که موتورهد را نه یک گروه هوی متال، که به سادگی یک گروه راک‌اند‌رول بداند. وی حتی تاکید می کرد که کارهای این گروه را بیشتر به سبک پانک راک نزدیک می داند تا هوی متال.

 

او کار حرفه ای موزیک را در سال ۱۹۶۵ با گروه "راکین ویکرز" آغاز کرد که نخستین گروه بریتانیایی بود که در زمان اوج جنگ سرد برای اجرا به جمهوری سوسیالیستی یوگسلاوی رفت. او در سال ۱۹۶۷ به گروه "سم گوپل"، در سال ۱۹۶۹ به گروه "اوپل باترفلای" و سرانجام در سال ۱۹۷۱ به گروه "هوک ویند" ملحق شد.

 

لمی کیلمیستر تا سال ۱۹۷۵ به عنوان گیتاریست و خواننده با هوک ویند کار کرد تا در سال ۱۹۷۵ در مرز کانادا و آمریکا به خاطر در اختیار داشتن مواد محرک غیرمجاز (ظاهرا امفتامین) دستگیر شد. اگرچه لمی ۵ روز بعد آزاد شد، اما دستگیریش تور آمریکایی هوک ویند را بر هم زد و این گروه او را اخراج کرد.

 

لمی در همین سال گروه "بَستِرد" را تشکیل داد اما وقتی که مدیر برنامه های گروه به او اطلاع داد که به خاطر معنی بسترد (حرامزاده) آهنگ های آن شانسی برای راه یابی به جدول آهنگ های پرطرفدار بریتانیا نخواهند داشت، نام گروه را به موتورهد تغییر داد؛ که نام آخرین آهنگی بود که قبل از اخراج، برای گروه هوک ویند نوشته بود. کلمه موتورهد، اصطلاحی عامیانه است که برای مصرف کنندگان داروی محرک آمفتامین مورد استفاده قرار می گیرد که لمی خود، از جمله آنها بود.

 

یکی از روش های منحصر به فرد او در موتورهد، قرار دادن میکروفن در سطحی بالاتر از دهان بود، به نحوی که در هنگام خواندن، باید سر خود را به سمت بالا می گرفت. وی به شوخی می گفت که چنین شیوه ای، در اوایل فعالیت موتورهد که این گروه طرفداران کمی داشت، باعث می شد تا چشمش به تعداد کم حاضران در اجراهای گروه نیفتد؛ هرچند بعدها این شیوه را، به یکی از علامت های مشخصه موتورهد، حفظ کرد.

شیوه نواختن گیتار بِیس از سوی لمی، کاملا منحصر به فرد بود و برای مدت ها مورد تقلید سایر توازندگان قرار نگرفت، تا آنکه در دهه ۱۹۸۰ و اوج گرفتن محبوبیت سبک پانک راک، عده ای از خوانندگان این سبک به تقلید آن پرداختند.

 

محبوبیت موتورهد در سال های ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ و با راه‌یابی تعدادی از آهنگ هایش به رده های بالایی جدول آهنگ های محبوب بریتانیا به اوج رسید. در سال ۱۹۸۱، آهنگ "ایس آو سپید" این گروه چهارمین آهنگ پرطرفدار بریتانیا شد و نخستین آلبوم زنده آن "نو سلیپ تیل همراسمیت" به جایگاه شماره یک در جدول پرطرفدارترین آلبوم های بریتانیا دست پیدا کرد.

 

لمی کیلمیستر علاوه بر نوشتن متن آهنگ های موتورهد، سابقه نوشتن متن برای تعدادی دیگر از گروه ها و خوانندگان سبک متال از جمله "ریمونز" و "آزی آزبورن" را نیز در کارنامه خود داشت.

 

موتورهد در سال ۲۰۰۵، برای اجرای کاور آهنگ "ویپ لش" گروه متالکیا جایزه گرمی را در شاخه "بهترین اجرای متال" به دست آورد.

 

این گروه در طول دوران فعالیت خود، بیش از ۱۵ میلیون نسخه از آلبوم های خود را در سرتاسر جهان به فروش رساند. آهنگ های موتورهد در باره موضوعاتی متوع چون جنگ، تقابل خیر و شر، سوء استفاده از قدرت، سکس و قمار بود.

 

ساعاتی پس از درگذشت لمی کیلمیستر، نوازنده طبل (درامِر) گروه موتورهد، میکی دی، اعلام کرد که که این گروه برنامه های بعدیش را ملغی می کند و به فعالیت خود خاتمه می دهد.

 

میکی دی در باره این تصمیم، به این توضیح کوتاه بسنده کرد که "موتورهد بدون لمی، دیگر معنی ندارد".