هند رحم اجاره‌ای برای اتباع خارجی را ممنوع می‌کند

بسیاری از زنان به خاطر پول و بهبود وضع زندگی خانواده شان این کار را می پذیرنددولت هند اخیرا ارائه خدمات بچه‌دار شدن از طریق رحم اجاره‌ای به زوج های خارجی را ممنوع و به تمام کلینیک های باروری اعلام کرده که از این پس دیگر مشتریان خارجی را نپذیرند.

 

یوگیتا لیمایه به شهر اناند در ایالت گجرات که فعالترین مرکز ارائه این خدمات به خارجیان است سفر کرده و با کسانی که تحت تاثیر این ممنوعیت قرار گرفته اند گفتگو کرده است.

 

" پسر است یا دختر؟" یک نفر بیرون اتاق جراحی سئوال می کند. پرستاری هم‌زمان با بیرون آوردن یک نوزاد از اتاق جراحی می گوید: "دختر است".

 

پرستار نوزاد را که با پتوی آبی رنگی پوشیده شده٬ نزد زنی می آورد که دقایقی پیش او را زاییده است.

زن با چهره خسته اش لبخندی می زند و نوزاد را نوازش می کند و بلافاصله پرستار نوزاد را از پیش او می برد.

 

احتمالا این آخرین باری است که مینا مکوان این نوزاد را خواهد دید. او زنی است که رحمش را اجاره داده است. وقتی او مشغول استراحت بود اقوامش به من گفتند او به خاطر دریافت پول که با آن بتواند خانه ای بسازد قبول کرده رحم خود را اجاره دهد.

 

هند از جمله معدود کشورهایی است که در آن روش تجاری این خدمات، یعنی پرداخت پول به زنی در ازای اجاره رحمش، آزاد بود و به همین دلیل به یکی از مراکز اصلی این کار در جهان بدل شده و هزاران زوج خارجی به امید بچه دار شدن به این کشور سرازیر شدند.

 

اکثر زنانی که در کلینیک های باروری مخصوص اجاره رحم در شهر اناند هستند٬ این کار را برای زوج های خارجی انجام می دهند. ولی دولت هند می خواهد این کار را متوقف کند.
در شهر کوچک اناند که اصطلاحا به پایتخت "رحم اجاره ای" هند مشهور شده، صدها زن مثل مینا مکوان این کار را کرده انددوی پارمار ۲۷ ساله و با بچه یک زوج انگلیسی باردار است. قبل از پذیرش بارداری او در یک مزرعه کار می کرد و مدتی هم خدمتکار بود. او می گوید: "این کار هیچ ایرادی ندارد. من بدون پولی که بابت این کار می گیرم به سختی می توانم زندگی ام را بچرخانم. هیچوقت نخواهم توانست خانه ای برای خودم بسازم. این پول زندگی من را زیر و رو خواهد کرد."

 

معروف ترین کلینیک باروری اناند هنوز بسیار شلوغ است ولی شمار مراجعان ممکن است در آینده نزدیک به شدت کاهش یابد. در گوشه ای از سالن انتظار یک زوج آمریکایی هندی تبار با چهره نگرانی نشسته اند.

"بسیار متعجب و نا امیدیم." این تنها جمله ای است که قبل از ترک کلینیک می گویند. به نظر می رسد که این زن گریه کرده بود و می گوید نمی دانند که بعد از این تغییر چه خواهند کرد.

 

در بریتانیا زنی به نام رخا پاتل ساکن منطقه اپینگ (در حومه لندن) که در کلینیک باروری اناند صاحب بچه شده، یک طومار آنلاین را علیه ممنوعیت اخیر راه انداخته است. دختر او به نام گابریلا اکنون دو ساله است.

او می گوید: "ممکن است خیلی ها تصور کنند که یک عده غربی پولدار به هند می روند و یک زن فقیر هندی را در خیابان پیدا کرده و او را مجبور می کنند نه ماه بچه آنها را در رحمش حمل کند."

 

"ولی این اصلا حقیقت ندارد. برای ما این روش آخرین امکان برای بچه دار شدن و تشکیل خانواده بود و ما از آن استفاده کردیم. هزاران خانواده مثل ما وجود دارد. اگر این امکان از بین برود فاجعه بزرگی خواهد بود، چون وقتی که ما این کار را کردیم واقعا مستاصل بودیم."
استثمار زنان؟

هند در سالهای اخیر به یکی از مراکز فعال برای بچه دار شدن با استفاده از رحم اجاره ای بدل شده بود. در هند می توان زنان زیادی را پیدا کرد که حاضرند این کار را انجام دهند، امکانات و فناوری پزشکی در سطح بالایی است و در مجموع هزینه آن ارزان است.
هزاران زوج خارجی هر سال برای استفاده از روش بارداری جانشینی (اجاره رحم) به هند می رونداین خدمات به یک تجارت دو میلیارد و ۳۰۰ دلاری بدل شده و طبق تخمین های دولت هند هر سال ۵ هزار نوزاد به این شیوه در هند متولد می شوند.

 

اما دولت هند معتقد است که زنان فقیر و بی سواد مورد استثمار قرار می گیرند.

 

دکتر سومیا سوامیناتان مدیرکل شورای تحقیقات پزشکی هند می گوید: "اینکه زنان مجبور هستند به خاطر کسب درآمد بدن خود را اجاره دهند واقعا غم انگیز است. به نظرم اگر این زنان می توانستند زندگی حداقل و مناسبی داشته باشند حاضر نبودند از یک چنین راهی پول دربیاورند. پولی که کلینیک ها از زوج ها می گیرند خیلی بیشتر از مبلغی است که زنان می دهند."

 

دکتر ناینا پاتل مدیر کلینیک باروری آکانکشا در شهر اناند میگوید از زنانی که رحم خود را اجاره می دهند به خوبی نگهداری و مراقبت می شود.

 

او می افزاید:"زوج هایی که می خواهند به این روش بچه دار شوند حدود ۲۵ هزار دلار می پردازند. از این مبلغ ۱۰ هزار دلار مستقیما به زنی که بارداری جانشینی را انجام می دهد پرداخت می شود. بقیه این مبلغ برای مراقبت از او طی ۹ ماه بارداری، انجام همه آزمایشات پزشکی و وضع حمل هزینه می شود."

 

تمام زنانی که در اناند با آنها صحبت کرده ام تایید می کنند که اگر نوزاد یک زوج خارجی را در رحم خود حمل کنند مبلغ ۱۰ هزار دلار دریافت می کنند. برخی از آنها می گویند اگر این کار را برای یک زوج هندی انجام دهند مبلغ کمتری دریافت خواهند کرد و به همین دلیل آنها مشتریان خارجی را ترجیح می دهند.

 

هند در زمینه بارداری جانشینی قوانین مدونی ندارد. تاکنون این رشته از خدمات پزشکی با تبعیت از دستورالعمل های شورای تحقیقات پزشکی هند عمل کرده است. طبق این مقررات زنی که فرزند خود را نداشته باشد نمی تواند این کار را بکند و هر زن داوطلب فقط یک بار اجازه این کار را دارد.

 

پیشنویس قانونی با عنوان "قانون باروری با کمک فناوری" آماده شده ولی پارلمان هند هنوز آن را تصویب نکرده است. دوی پارمار ۲۷ ساله و با بچه یک زوج انگلیسی باردار استهشدار اخیر دولت هند به این دسته از کلینیک های باروری به خاطر شکایتی است که اخیر از روش اجاره دادن رحم به دیوان عالی کشور ارجاع شده است.

 

هنوز مشخص نیست که در صورت تصویب این قانون زوج های هندی کماکان خواهند توانست از پرداخت پول برای حمل نوزادشان در رحم یک زن دیگر استفاده کنند. ولی به نظر می رسد که دولت هند در ممنوع کردن این روش برای زوج های خارجی تصمیم قطعی گرفته است.

 

دکتر سومیا سوامیناتان می گوید:"از هم اکنون نمی توان گفت که در این قانون جدید چه نکاتی گنجانده خواهد شد ولی اکثر کسانی که در تنظیم این پیشنویس مشارکت داشتند معتقدند که روش اجاره کردن رحم منحصرا و فقط به عنوان آخرین راه حل می تواند دراختیار زوج های هندی نابارور قرار بگیرد."

 

افراد دخیل در تنظیم پیشنویس این قانون وزرای دولت، پزشکان و گروههای مدافع حقوق زنان هستند.

معلوم نیست که برای تنظیم این قانون نظر زنانی را که داوطلب این کار هستند پرسیده اند یا نه.

 

به اعتقاد دوی پارمار اگر نظر این زنان را می پرسیدند پاسخ آنها این می بود:"آنچه دولت می خواهد انجام دهد غلط است. آیا دولت به ما سرکشی خواهد کرد و اگر ما گرسنه و فقیر باشیم مشکلات زندگی ما را حل خواهد کرد؟؛‌