آسیا با رهبری کروش علیه فیفا

کارلوس کروش باز هم به فیفا اعتراض کرد. سرمربی تیم ‌ملی به طور کلی خاطره خوشی از فیفا ندارد و کیست که نداند او جزو مخالفان اصلی ریاست بلاتر بود.

 

وقتی مرد سوئیسی دوباره رئیس فیفا شد، کارلوس تصمیم گرفت تا در این زمینه سکوت کند و حرفی به زبان نیاورد. کروش چند بار مقابل فیفا ایستاد و همیشه اعتقاد داشت رفتار خوبی حداقل با خودش نمی‌شود. در همین تیم‌ ملی ایران کروش به دلیل اعتراض به داور بازی ایران و کره ‌جنوبی، با دو جلسه محرومیت مواجه شد. کارلوس در آن زمان اعتقاد داشت فیفا باید با داور بازی برخورد می‌کرد نه او. کروش بعد از محرومیتش در موضع‌‌گیری نسبت به رأی فیفا گفت: «این ناعادلانه است...» کارلوس در سال‌های حضور در تیم ‌ملی پرتغال هم با فیفا مشکل داشت، به ویژه وقتی با فدراسیون فوتبال این کشور بر سر مسئله دوپینگ درگیر شد.

 

کارلوس حتی به دادگاه CAS رفت و سرانجام توانست مقابل کمیته انضباطی فیفا و فدراسیون فوتبال پرتغال برنده باشد. کروش پس از حضور در ایران هم نتوانست ساکت بنشیند. او که بارها AFC را نشانه رفت و حتی با حرف‌هایش غیرمستقیم پرده از اتفاقات پشت پرده در فوتبال آسیا برداشت، مقابل فیفا هم موضع‌‌گیری کرد. او هر بار می‌گفت فیفا طوری برنامه‌ریزی می‌کند که به ضرر آسیایی‌هاست. کروش بعد از بازی با هند هم بار دیگر گفت: «تیم‌های آسیایی نظیر ایران و هند به اردوها و بازی‌های بیشتری نیاز دارند. من در یکی از روزنامه‌ها خواندم که بیش از 60 درصد حمایت‌ها از فوتبال جهان از آسیا می‌آید و آنها (مسئولان فوتبال) در ازای آن تنها 4 روز فاصله بین بازی‌های تیم‌های آسیایی قائل می‌شوند. به خاطر همین فوتبال آسیا نیاز به حمایت بیشتری دارد.» پیدا بود کروش به فیفا کنایه می‌زند که اگر حامیان اصلی شما آسیایی هستند، باید در تصمیم‌گیری‌هایتان حداقل به ضرر آسیا کار نکنید.

سفری که بازیکنان را از پا درمی‌آورد
فیفا برنامه فوتبال آسیا را حتی گاهی فشرده‌تر از اروپا می‌چیند این در حالی است که مسافت کشورها در آسیا به هیچ‌وجه قابل قیاس با اروپا نیست. مثلاً ایران مجبور است روز 21 آبان ماه با ترکمنستان در تهران بازی کند و تنها 5 روز بعد به دورترین نقطه شرقی آسیا برود تا مقابل گوام قرار بگیرد. اگر تیم‌ ملی ایران چارتر نداشته باشد و مجبور شود با پرواز معمولی عازم این کشور شود، نزدیک به یک روز و اندی در مسیر خواهد بود. تازه تیم‌ ملی در خوشبینانه‌ترین حالت می‌تواند 2 روز در گوام تمرین کند. بازی با ترکمنستان شب 21 آبان برگزار می‌شود. احتمالاً تیم ‌ملی روز 22 آبان عازم دوحه می‌شود. تیم‌ ملی 2 ساعت زودتر از پرواز باید در فرودگاه امام خمینی(ره) باشد.

مسیر پرواز به قطر هم حدود 2 ساعت و 30 دقیقه است. تیم ‌ملی باید در دوحه سوار هواپیمای تازه‌ای شود تا به فیلیپین برود. معمولاً ملی‌پوش‌ها برای سوار شدن به هواپیمای دوم 5، 6 ساعت علاف می‌شوند. پرواز دوحه به فیلیپین 8 ساعت است. تصور کنید ملی‌پوش‌ها پس از چنین انتظار و چنین سفر طولانی‌ای باید وارد فرودگاه مانیل شوند و آنجا هم چند ساعت علاف باشند تا سوار هواپیمای سوم شوند. مسیر هوایی فیلیپین به گوام 4 ساعته است و حال تصور کنید تیم‌ ملی پس از حدود 25 ساعت از لحظه حرکت به خاک گوام می‌رسد. 25 ساعتی که بسیار سخت و طاقت‌فرساست و توان ساق بازیکنان را می‌گیرد؛ یعنی تیم ‌ملی اواخر روز 23 آبان وارد گوام می‌شود و کروش مجبور است بازیکنانش را ریکاوری کند و به آنها استراحت بدهد.

در واقع تیم ‌ملی می‌تواند تنها در روزهای 24 و 25 آبان تمرین کند تا در روز 26 آبان مقابل این تیم قرار بگیرد. در کنار مسیر طولانی اختلاف 4، 5 ساعته ایران و گوام و همین‌طور اختلاف فاحش دو کشور از سطح دریا که بسیار اثرگذار است، می‌تواند مشکل‌ساز باشد. دقیقاً گوامی‌ها به همین دلیل در تهران نای راه رفتن نداشتند و نتوانستند در طول 90 دقیقه یک حمله درست و حسابی روی دروازه تیم ‌ملی انجام دهند. هر درجه اختلاف روی وضعیت آب و هوایی کشورها تأثیر می‌گذارد.
فقط ایران و گوام چنین مشکلی ندارند. ژاپن در روز 12 شهریور در خاک خودش با کامبوج بازی کرد و 5 روز بعد مجبور شد در تهران به مصاف افغانستان برود البته اکثر کشورها در آسیا پرواز چارتر دارند و این تا حد زیادی از مشکلات کم می‌کند ولی تیمی مثل ایران مجبور است برای سفر به همین هند نزدیک به 11 ساعت در راه باشد.

برنامه‌ریزی عجیب
مساحت قاره اروپا 000/180/10 کیلومتر مربع است اما مساحت آسیا 000/579/44 کیلومتر مربع است‌؛ یعنی بیش 4 برابر قاره سبز. حالا سؤالی که پیش می‌‌آید این است که چطور فیفا همان برنامه‌ای را که برای بازی‌های مقدماتی در اروپا می‌چیند، برای بازی‌های آسیا هم می‌گذارد؟ چطور ایران باید بین دو مسابقه‌‌اش تنها 5 روز زمان داشته باشد اما مجبور باشد نزدیک به 25 ساعت از این زمان را در مسیر سخت و طاقت‌فرسایی سپری کند که تا چند روز اثر خستگی‌‌اش روی ساق بازیکنان است؟