قلدری سایبری: هیولای درون ما

تقاطع: وقتی اِلِن پاو (Ellen Pao)، روز دهم جولای از سمتش در ریاست از وب‌سایت “ردیت” (Reddit) استعفا داد خیلی وقت بود که خشونت‌های کلامی نسبت به او به اوج خود رسیده بود. “ردیت” یک انجمن آنلاین است که افراد در آن می‌توانند به صورت تقریبا غیر قابل کنترل، تولید محتوا و اظهارنظر کنند. اظهارنظرهایی که از توهین تا تهدید به تجاوز و مرگ را شامل می‌شود.
 
خانم “پاو” مدت‌ها از سوی کاربرانی گمنام به شکلی وحشیانه مورد تهدید و توهین قرار گرفت. خیلی‌ها این موارد را «آزادی بیان» معنی می‌کنند اما چطور ممکن است «برو بمیر!» یا «باید به این عوضی تجاوز کرد!» در این تعریف بگنجد؟ یا حتی مونتاژ ناراحت‌کننده عکس او کنار استالین، مائو یا هیتلر.
 
اما چه اتفاقی “پاو” را آماج حملات این‌چنینی قرار داده بود؟
یکی از دلایل اصلی این بود که او پس از قرار گرفتن در سمت مدیر اجرایی “ردیت”، نفرت‌پراکنی و خشونت کلامی و تصویری علیه ترنسجندرها، افراد چاق، و سیاه‌پوستان را ممنوع کرد و صفحاتی را نیز به همین دلایل بست. اما با ممنوعیت این موارد بدیهی، توهین و تهدید خود او آغاز شد.
 
این اتفاق البته تازه نیست. مورد “الن پاو” یکی از موارد بسیار رفتار پرخاشگرانه علیه افراد در فضای مجازی است. هفته‌ای نیست که بمباران خوشه‌ای دیجیتال در جایی از اینترنت بالا نگیرد و افراد خشمگین، ماوس‌های‌شان را مانند چماق بر سر ستون نظرات وب‌سایت‌ها فرود نیاورند.
 
قلدری سایبری، کمپین‌های نفرت، و نظرات غیرانسانی، همه و همه نشان از یک مشکل عمیق‌تر دارد: اینترنت به عنوان میدان نبرد، جایی است که مردم در آن تبدیل به هیولا می‌شوند. اما چرا مردم این‌قدر در اینترنت پرخاش‌گر هستند؟
 
مطالعه اخیر پژوهشگران ایتالیایی از ۵۰ هزار کاربر فیسبوک تلاش کرده که به این پرسش پاسخ دهد. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که شبکه‌های اجتماعی به شکل فزاینده‌ای حس نفرت، بی‌اعتمادی و حسادت را ترویج می‌کنند. دنیای مجازی بدون مرزبندی افرادی با نظرات بسیار متفاوت را کنار هم قرار داده و این فضا را به وجود آورده که با هم روبه‌رو شوند.
 
کاترین دوِلینگ، استاد مطالعات رسانه در دانشگاه لایپزیگ آلمان، به تحقیقات در مورد احساسات کاربران می‌پردازد. او معتقد است بیشتری مشکل ناشی از فاصله فیزیکی و ناشناس ماندن است. فرد بدون وحشت از بازخورد رفتارش دیگران را تهدید و تحقیر می‌کند و نمی‌داند که چه افتضاحی در روان فرد/افراد مقابل به بار می‌آورد.
 
در این میان، مارتین امر، دانشمند علوم سیاسی و استاد روزنامه‌نگاری “فری یونیورسیتی” برلین معتقد است که هرچند امکان ناشناس ماندن، باعث شده که افراد در فضای مجازی پرخاش‌گرتر باشند اما این خشم همیشه در جامعه وجود داشته و تنها اینترنت امکان بروز آن را به صورت یک گفتمان عمومی به وجود آورده است به طوری که منجر به لشکرکشی خشونت و توهین می‌شود.
 
آدام جوینسن، استاد روانشناسی دانشگاه “وست آو انگلند” در بریستول که از سال‌های دهه‌ی نود روی پرخاشگری آنلاین و تاثیر تکنولوژی در تغییر رفتار افراد کار می‌کند به ساختار شخصیتی کاربران اینترنت اشاره می‌کند و معتقد است افرادی با تمایلات خودشیفتگی یا مشکلات حاد روانی و رفتاری، بسیار بیشتر از افراد عادی تحت تاثیر دیگران در اینترنت قرار می‌گیرند.
 
گرچه همه این کارشناسان معتقد به بد بودن دنیای مجازی نیستند، همه آنها در خلال مقالات یا سخنرانی‌ها اشاره به موارد مهم و خوبی می‌کنند که دنیای مجازی در آن نقش داشته است.
 
“الن پاو” در پیام کناره‌گیری و خداحافظی خود از “ردیت” روی همین نکته دست گذاشته است: «در هشت ماه مسوولیت خود، چیزهای خوب، بد، و زشت در ردیت دیدم. قسمت‌های خوب آن، بی‌اندازه الهام‌بخش من بودند. اما بخش‌های زشت، باعث شد در انسانیت‌شان تردید کنم.»
+15
رأی دهید
-1

  • قدیمی ترین ها
  • جدیدترین ها
  • بهترین ها
  • بدترین ها
  • دیدگاه خوانندگان
    ۴۶
    جنگنده - تهران، ایران

    ٱزادی بیان از نظر شبه روشنفکران و شبه غربزده ها و کفار در توهین به مذهب و اخلاق خلاصه میشود وگرنه اگر شخصی مثلا به کثافتکاریهای همایونی یا رژه همجنسبازان یا سکس و بی بندباری جنسی و هلوکاست اعتراض کند با بدترین کلمات توسط همین مدعیان آزادی بیان روبرو خواهد شد. حقیقت این است که چیزی به نام آزادی بیان باید تابع قواعد و قوانینی باشد و لجن پراکنی و گسترس سکس و مذهب ستیزی، تابعی از آزادی بیان نیست.
    39
    3
    یکشنبه ۱۸ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۱:۲۸
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    ۴۷
    دایره مینا - پوزنان ، لهستان
    بلی ! این خشم و نفرت عمومی نسبت به سایرین تقریبا دامنهُ بیشتر سایت های اجتماعی را فرا گرفته است چرا که این افراد -فارغ از بعد مکانی شان- تقریبا همه در یک جا گرد هم آمده اند و این مکان ها را هم آلوده می کنند!بنده بارها گفته ام که اینترنت تقریبا جای همان سر کوچه های ما را گرفته است و قدیم ترها جوانان سر کوچه ها می ایستادند تا جمع خودمانی سرگرم کننده ای -هرازگاهی آزار دهنده برای سایر اهالی محل با متلک های نابجای خود-داشته باشند و یا زنان سر پله ها می نشستند و همزمان با سبزی پاک کردن ,سبزی این و آن را پاک می کردند !! اما اکنون همانها عوض نشده اند ولی مکان شان تغییر یافته ولی همان آدم های سابق هستند یا در بهترین شرایط فرزندان شان جای آنها را گرفته اند !حالا خود شما بفهمید در این جنگل اینترنت چه می گذرد ! اما یک چیز را نباید فراموش کرد ! :"شما خشم ِ ذاتی افراد را نمی توانید از بین ببرید چرا که این از خصوصیات حیوانی درنهاد ماست !همانند اکثر پستانداران دارای غُرش یا زوزه یا صدای منحصر بفرد خودبرای دفع و راندنِ مهاجم و محرک بیرونی ما نیز همین احساس خشم را به یادگار داریم!"
    2
    13
    یکشنبه ۱۸ مرداد ۱۳۹۴ - ۱۱:۴۱
    پاسخ شما چیست؟
    0%
    ارسال پاسخ
    نظر شما چیست؟
    جهت درج دیدگاه خود می بایست در سایت عضو شده و لوگین نمایید.