تقاطع: وقتی اِلِن پاو (Ellen Pao)، روز دهم جولای از سمتش در ریاست از وبسایت “ردیت” (Reddit) استعفا داد خیلی وقت بود که خشونتهای کلامی نسبت به او به اوج خود رسیده بود. “ردیت” یک انجمن آنلاین است که افراد در آن میتوانند به صورت تقریبا غیر قابل کنترل، تولید محتوا و اظهارنظر کنند. اظهارنظرهایی که از توهین تا تهدید به تجاوز و مرگ را شامل میشود.
خانم “پاو” مدتها از سوی کاربرانی گمنام به شکلی وحشیانه مورد تهدید و توهین قرار گرفت. خیلیها این موارد را «آزادی بیان» معنی میکنند اما چطور ممکن است «برو بمیر!» یا «باید به این عوضی تجاوز کرد!» در این تعریف بگنجد؟ یا حتی مونتاژ ناراحتکننده عکس او کنار استالین، مائو یا هیتلر.
اما چه اتفاقی “پاو” را آماج حملات اینچنینی قرار داده بود؟
یکی از دلایل اصلی این بود که او پس از قرار گرفتن در سمت مدیر اجرایی “ردیت”، نفرتپراکنی و خشونت کلامی و تصویری علیه ترنسجندرها، افراد چاق، و سیاهپوستان را ممنوع کرد و صفحاتی را نیز به همین دلایل بست. اما با ممنوعیت این موارد بدیهی، توهین و تهدید خود او آغاز شد.
این اتفاق البته تازه نیست. مورد “الن پاو” یکی از موارد بسیار رفتار پرخاشگرانه علیه افراد در فضای مجازی است. هفتهای نیست که بمباران خوشهای دیجیتال در جایی از اینترنت بالا نگیرد و افراد خشمگین، ماوسهایشان را مانند چماق بر سر ستون نظرات وبسایتها فرود نیاورند.
قلدری سایبری، کمپینهای نفرت، و نظرات غیرانسانی، همه و همه نشان از یک مشکل عمیقتر دارد: اینترنت به عنوان میدان نبرد، جایی است که مردم در آن تبدیل به هیولا میشوند. اما چرا مردم اینقدر در اینترنت پرخاشگر هستند؟
مطالعه اخیر پژوهشگران ایتالیایی از ۵۰ هزار کاربر فیسبوک تلاش کرده که به این پرسش پاسخ دهد. یافتههای این مطالعه نشان میدهد که شبکههای اجتماعی به شکل فزایندهای حس نفرت، بیاعتمادی و حسادت را ترویج میکنند. دنیای مجازی بدون مرزبندی افرادی با نظرات بسیار متفاوت را کنار هم قرار داده و این فضا را به وجود آورده که با هم روبهرو شوند.
کاترین دوِلینگ، استاد مطالعات رسانه در دانشگاه لایپزیگ آلمان، به تحقیقات در مورد احساسات کاربران میپردازد. او معتقد است بیشتری مشکل ناشی از فاصله فیزیکی و ناشناس ماندن است. فرد بدون وحشت از بازخورد رفتارش دیگران را تهدید و تحقیر میکند و نمیداند که چه افتضاحی در روان فرد/افراد مقابل به بار میآورد.
در این میان، مارتین امر، دانشمند علوم سیاسی و استاد روزنامهنگاری “فری یونیورسیتی” برلین معتقد است که هرچند امکان ناشناس ماندن، باعث شده که افراد در فضای مجازی پرخاشگرتر باشند اما این خشم همیشه در جامعه وجود داشته و تنها اینترنت امکان بروز آن را به صورت یک گفتمان عمومی به وجود آورده است به طوری که منجر به لشکرکشی خشونت و توهین میشود.
آدام جوینسن، استاد روانشناسی دانشگاه “وست آو انگلند” در بریستول که از سالهای دههی نود روی پرخاشگری آنلاین و تاثیر تکنولوژی در تغییر رفتار افراد کار میکند به ساختار شخصیتی کاربران اینترنت اشاره میکند و معتقد است افرادی با تمایلات خودشیفتگی یا مشکلات حاد روانی و رفتاری، بسیار بیشتر از افراد عادی تحت تاثیر دیگران در اینترنت قرار میگیرند.
گرچه همه این کارشناسان معتقد به بد بودن دنیای مجازی نیستند، همه آنها در خلال مقالات یا سخنرانیها اشاره به موارد مهم و خوبی میکنند که دنیای مجازی در آن نقش داشته است.
“الن پاو” در پیام کنارهگیری و خداحافظی خود از “ردیت” روی همین نکته دست گذاشته است: «در هشت ماه مسوولیت خود، چیزهای خوب، بد، و زشت در ردیت دیدم. قسمتهای خوب آن، بیاندازه الهامبخش من بودند. اما بخشهای زشت، باعث شد در انسانیتشان تردید کنم.»
قدیمی ترین هاجدیدترین هابهترین هابدترین هادیدگاه خوانندگان