شامپانزه‌هایی که به شرابخواری عادت دارند

شرابخواری شامپانزه ها در محیطی آرام و حتی دوستانه صورت می‌گیردپژوهشگران توانسته‌اند یک گروه شامپانزه را در منطقه بوسو واقع جنوب شرق گینه مشاهده کنند که به نوشیدن روزانه مقادیری شراب تولیدی از شیره یک نوع نخل بومی عادت کرده‌اند.

این نتیجه‌گیری حاصل هفده سال مشاهده رفتار این گروه شامپانزه بین سال های ۱۹۹۵ و ۲۰۱۲ و تهیه فیلم از آنان است و پژوهشگران اعلام کرده‌اند که اعضای این گروه اولین شامپانزه‌های وحشی هستند که به طور مرتب و از سر عادت، به شرابخواری می‌پردازند. شرابخواری گروهی آنان با آرامی و حتی احساس محبت همراه است.

 

مشروب مورد استفاده این شامپانزه ها، شیره سفید و شیرین نوعی درخت نخل بومی به نام "رافیا" است که ساکنان محلی با ایجاد شیاری در پوست آن و آویختن ظرفی در زیر این شیار، آن را برای مصرف خود جمع آوری می‌کنند. خاصیت شیره این درخت این است که طی چند ساعت تخمیر و به نوشابه الکلی تبدیل می‌شود.

 

شامپانزه‌ها کشف کرده‌اند که با کنار زدن سرپوش ظرف جمع آوری شیره، که معمولا برگ درخت است، می‌توانند محتوای آن را سرقت کنند. برای این منظور، آنها مقداری برگ را می‌جوند و به صورت گلوله در می‌آورند و آن را مانند اسفنجی برای برداشتن شیره تخمیر شده و نوشیدن آن به کار می‌برند. شرابخواری شامپانزه‌ها معمولا چند ساعت ادامه دارد و پژوهشگران پنجاه و یک مورد سرقت شیره نخل توسط شامپانزه‌ها را روی فیلم ضبط کرده‌اند.

 

این گروه شامپانزه بیست و شش عضو دارد اما سیزده عضو آن ظاهرا علاقه‌ای به شرابخواری ندارند. گرایش به شرابخواری بین اعضای نر و ماده گروه به یکسان مشاهده شده است.
خواب آلودگی یکی از آثار شرابخواری است که شامپانزه‌ها از خود بروز می‌دهندآزمایش‌هایی که روی شیره تخمیر شده نخل رافیا انجام شده نشان می‌دهد که میزان الکل آن در طول روز متغیر است اما به طور متوسط حدود ۳ درصد است هر چند در برخی موارد، به نزدیک به ۷ درصد هم می‌رسد. محاسباتی که براساس مشاهدات پژوهشگران در این تحقیقات صورت گرفته نشان می‌دهد که میزان مصرف الکل در این شامپانزه‌ها معادل نوشیدن حدود یک بطر شراب در روز است هر چند بعضی از اعضای گروه علاقه بیشتری به شرابخواری دارند.

 

مصرف این مقدار الکل می‌تواند بر رفتار انسان تاثیر بگذارد اما پژوهشگران مطمئن نیستند که نوشیدن این مقدار الکل باعث "مستی" شامپانزه‌ها هم می‌شود هر چند در یک مورد، مشاهده شد که یکی از شامپانزه‌ها پس از نوشیدن مقدار زیادی شیره الکلی، به جست و خیز غیرعادی پرداخت.

 

سایر شامپانزه‌ها نیز برخی آثار "مستی" از جمله حالت خواب آلودگی را از خود بروز داده‌اند. معمولا شرابخواری شامپانزه‌ها در طول روز ادامه دارد و آخرین جرعه نیز قبل از خواب نوشیده می‌شود اما پژوهشگران مطمئن نیستند که بامداد پس از مستی، شامپانزه‌ها چه احساسی دارند.

 

شامپانزه‌های گینه نخستین شامپانزده‌هایی در وضعیت طبیعی هستند که به طور عادت، شرابخواری می‌کنند. به گفته پژوهشگران، شامپانزه و سایر نخستین‌های آفریقایی، همراه با انسان، دارای ژنی هستند که به آنان توانایی تجزیه و جذب الکل را می‌دهد بی آنکه مقادیر اندک این ماده هم آنان را مسموم کند.

 

به گفته آنان، حدود ده میلیون سال پیش، در اجداد بشر امروزی و نخستین‌ها یک جهش ژنتیکی روی داد که توانایی آنها برای تجزیه اتانول را چهل برابر بیشتر کرد. این تحول باعث افزایش اشتهای این موجودات و تمایل به خوردن میوه و در نتیجه، افزایش مقدار کالری مصرفی آنان شد.