ملانوما خطرناکترین نوع سرطان پوست استنتایج تحقیقی که درباره تاثیر ترکیب دو داروی سرطان برای درمان خطرناکترین نوع سرطان پوست (ملانوما) انجام شده نشان میدهد که این روش دوره توقف پیشرفت تومور را چند ماه افزایش داده است.
این کارآزمایی بالینی بر روی ۹۴۵ فرد مبتلا به ملانوما انجام شد و به مبتلایان دو داروی ضد سرطان (ipilimumab و nivolumab) داده شد.
علاوه بر این کاهش اندازه تومور در درمان دو دارویی بیشتر از درمان با هر یک از داروها به تنهایی بود.
به گفته دکتر جیمز لارکین، یکی از پژوهشگران ارشد این تحقیق، "با تجویز همزمان این دو دارو، در عمل به جای یک، دو ترمز سیستم ایمنی برداشته می شود در نتیجه سیستم ایمنی می تواند تومور را که پیش از این شناسایی نمی کرد، شناسایی کند و برای نابودی آن وارد عمل شود."
"ما تا به حال کاهش بیش از پنجاه درصد در اندازه تومور را ندیده بودیم بنابراین چنین نتیجه ای بسیار قابل توجه است."
"به نظر من این روش در آینده درمان سرطان نقش بسیار مهمی خواهد داشت."
"ما امیدواریم که تاثیر این درمان پایدار باشد، اما در این لحظه نمی توانیم چنین چیزی بگوییم."
مرکز تحقیقات سرطان بریتانیا می گوید که این ترکیب میتواند "مشت محکمی" به یکی از مهاجم ترین انواع سرطان باشد.
ملانوما که مهاجمترین و مرگبارترین نوع سرطان پوست است، ششمین سرطان رایج در بریتانیاست و سالانه جان دو هزار نفر را میگیرد.
ایمنیدرمانی بجای شیمیدرمانی
در سالهای اخیر تحقیقات سرطانشناسی به جای تمرکز بر شیمیدرمانی به ایمنیدرمانی معطوف شده است.
در ایمنیدرمانی هدف این است که سیستم ایمنی بدن به سلول سرطانی حمله کند. این روش در حال حاضر بسیار گران است
سیستم ایمنی بدن انسان بسیار موثر و به ویژه در مقابل عفونتها قدرتمند است، اما مکانیسمهایی وجود دارند که به مثابه ترمز این سیستم عمل میکنند.
این همان اتفاقی است که در سرطان میافتد، بافت طبیعی رشد و رفتار ناهنجار و مخرب پیدا میکند، اما سیستم ایمنی آن را به عنوان عامل بیماریزا شناسایی نمیکند و بر علیه آن وارد عمل نمیشود.
در شیمیدرمانی از دارو برای نابود کردن سلولهای سرطانی استفاده میشود، اما این ماده بر سلولهای سرطانی و بر سلولهای سالم بدون تمایز تاثیر میگذارد.
در ایمنیدرمانی از دارو برای این استفاده میشود که سلول سرطانی برای سیستم ایمنی قابل تشخیص شود تا بعد به آن حمله کند.
با این حال استفاده همزمان از دو دارو باعث عوارض جانبی شدید شد و عوارضی مثل ضایعات پوستی، اسهال و خستگی بیشتر از درمان تکدارویی بروز کرد.
هزینه هم موضوع دیگری است، Ipilimumab که هر سه ماه یک بار به صورت وریدی تجویز میشود سالانه صد هزار پوند خرج بر میدارد.
برخی متخصصان با احتیاط درباره نتیجهگیری از نتایج این تحقیق سخن گفتهاند.
پروفسور کرول سیکورا، یکی از محققان برجسته سرطان در بریتانیا و رئیس دانشکده پزشکی باکینگهام میگوید: "اینکه با تحریک سیستم ایمنی میتوان آن را بر علیه بعضی سرطانها فعال کرد بیش از صد سال است که شناخته شده، اما ما هنوز دقیقا به آن اشراف پیدا نکردهایم."
"خبر این کشف جدید در شیکاگو منتشر شده و رسانهها به آن توجه نشان دادهاند، برای بیماران سرطانی غمانگیز است چون آنها فکر می کنند سرطان را فردا می شود درمان کرد، اما این طور نیست."
"ما هنوز چیزهای زیادی را باید بفهمیم از جمله اینکه تاثیر این ایمنیدرمانی بسیار گرانقیمت چقدر باقی میماند."
"طول عمر بعد از ابتلا به سرطان (survival rate) موضوع هفته و ماه نیست."
پروفسور سیکورا به بیبیسی گفت آنگونه که در رسانه ها از این تحقیق به عنوان "تحول بزرگ" یاد شده درست نیست و در واقع درمان سرطان، "معجزهآسا" کشف نخواهد شد، بلکه به کندی و در مرور زمان این اتفاق خواهد افتاد.