بررسی روزنامه‌های صبح تهران؛ سه شنبه ۲۲ اردیبهشت

روزنامه های امروز تهران اخبار مربوط به آتش بس در یمن را با اهمیت دیده و از ادامه کمک های انسان دوستانه ایران به مردم جنگ زده آن کشور نوشته اند. این روزنامه ها در عین حال حذف طرح سه فوریتی چند نماینده برای پیشنهاد قطع مذاکرات هسته ای را با اهمیت دیده و در مقالات خود ابراز امیدواری کرده اند که توافق های ایران و آمریکا منجر به توافق کلی هسته ای ایران و لغو تحریم ها شود، گرچه روزنامه های تندرو و اصولگرا همچنان به اخبار و مقالات علیه آمریکا و مذاکرات با آن کشور ادامه داده اند.

ابراز نگرانی هواداران دولت روحانی از تشدید بحران اقتصادی و کشدار شدن مذاکرات هسته ای از جمله مطالب این روزنامه هاست که در مورد نمایشگاه کتاب هم اختلاف دارند روزنامه های کیهان و جوان از وجود کتاب هایی که توقیف شده بودند به عنوان بازگشت دوران مهاجرانی نوشته اند و روزنامه های میانه رو و هوادار دولت خبر داده اند که امسال بدعت توقیف کتاب در نمایشگاه و یا جمع آوری غرفه ناشران هم به مصایب کتاب افزوده شده است.
تیتر و عکس صفحه اول جواندر حالی که روزنامه کیهان در صفحه اول خود با چاپ تصویر یک کودک مجروح یمنی نوشته خبر بزرگ در انگشتان کوچک اوست روزنامه جوان از قول مقامات نظامی نوشته نمی گذاریم کودکان یمن گرسنه بمیرند. کیهان نوشته: نشست کمپ دیوید در حالی پایان هفته جاری در آمریکا با حضور برخی سران مرتجع کشورهای عربی برگزار می‌شود که به عقیده کارشناسان نجات ریاض از باتلاق یمن و دریوزگی آمریکا برای مقابله با قدرت روزافزون جمهوری اسلامی، دو محور عمده این اجلاس است.

 

داوود هرمیداس‌باوند در مقاله ای در شرق با این تاکید که انفعال اعراب از شرکت در کنفرانس کمپ دیوید به نفع ایران است نوشته: حکومت سعودی همچنان از مواضع رئیس‌جمهور ایالات‌متحده راضی نیست؛ این پیام شرکت‌نکردن پادشاه عربستان در نشست موسوم به «کمپ‌دیوید» است که اوباما به‌نوعی برای دلجویی از اعراب حاشیه خلیج‌فارس و توضیح آنچه با ایران به توافق رسیده است، ترتیب داده است.

 

این استاد دانشگاه اشاره کرده: هیأت عربستانی قرار است به ریاست ولیعهد «محمدبن نایف»، میهمان ایالات‌متحده شود و بحرین و امارات‌متحده‌عربی به‌عنوان دو کشور «پیرو» عربستان، همین موضع را اتخاذ کرده‌اند. وضعیت عمان تا حد زیادی متفاوت است. این کشور روابط حسنه‌ای هم با جمهوری اسلامی و هم با آمریکا دارد و معمولا نقش میانجی را ایفا کرده است. کویت و قطر اما در سطح پادشاه، در این نشست حاضر خواهند بود و موضع آنها در قبال تحولات خاورمیانه، با عربستان و هم‌پیمانان اصلی او تفاوت‌هایی دارد.

 

مقاله شرق به این جا رسیده که: دو سال از روی‌کارآمدن دولت حسن روحانی می‌گذرد و دولت میانه‌رو او تلاش کرده تا فضای ستیز علیه ایران در جهان را بشکند و با غرب به گفت‌وگو بنشیند و می‌توان گفت تا حد زیادی موفق بوده است. در منطقه نیز برخی رفتارهای لجوجانه سعودی‌ها و خطاهایی که در موضوعاتی چون داعش و گروه‌های منشعب از القاعده داشته‌اند، اطمینان غرب به آنان را کاهش داده است.

اما فیاض زاهد در مقاله ای در اعتماد نوشته رییس جمهور روحانی مشغول گام نهادن در راهی است که سال‌های دور دولت سلف او یعنی دولت آقای هاشمی‌رفسنجانی از همان مسیر گذشت؛ مسیری که نتایج بعدی آن نشان داد چندان امن و مطمئن نیست. آقای هاشمی زمانی در دوران ریاست‌جمهوری خود گفته بود که دولت من آمده تا کار کند و بار تمام مسائل سیاسی را خودم به تنهایی بر دوش خواهم کشید. این اتفاقی است که در دولت یازدهم هم تا اینجای کار تکرار شده است.

 

به نوشته این استاد دانشگاه: دولت هر چند اولویت اصلی خود را که همان حل مساله هسته‌ای بود به درستی تشخیص داد اما در این تشخیص خود یک اشتباه بزرگ مرتکب شد و آن هم چشم پوشیدن بر تمام اولویت‌های سیاست داخلی بود. حتی اگر مذاکرات هسته‌ای در خردادماه به شکل مطلوبی پایان پیدا کنند، تاثیر آن بر حوزه اقتصادی حداقل شش ماه تا یک سال زمان نیاز دارد و این موعدی است که دولت تنها یک سال و نیم تا پایان کارش فاصله دارد. این زمان به هیچ عنوان برای کسب مقبولیت عمومی و البته پاسخ به مطالبات جامعه در ابعاد سیاسی، اجتماعی و اقتصادی کفایت نمی‌کند.

 

مقاله اعتماد نسبت به بهره برداری دولت روحانی از موفقیت مذاکرات هسته ای هم ابراز تردید کرده چرا که یک‌سو منتقدان دولت و رقبای آن امکان تحرک آزادانه و بدون دردسر دارند و از سوی دیگر حامیان دولت و کسانی که آقای روحانی را بر شانه‌های خود راهی پاستور کردند همچنان گرفتار مشکلات ابتدایی از قبیل نداشتن آزادی‌های حداقلی برای ابراز عقیده و برگزاری جلسات سیاسی هستند. این همان جایی است که شکست‌خوردگان انتخابات می‌توانند به نام «عموم ملت» آزادانه به اظهارنظر بپردازند و دولت را با چالش‌های متفاوتی مواجه کنند.
منافع ایران تامین می شود

شمس الدین خارقانی در مقاله ای در آرمان با اشاره به این که ایران و آمریکا پایه های هسته ای مذاکرات هسته ای هستند پرسیده چرا وضعیت به نفع ایران است؟ و در جواب به پررنگ‌تر شدن اختلافات میان روسیه و آمریکا پرداخته و نوشته ایران می‌تواند از این اختلاف، منافع خود را به دست بیاورد.

سفیر پیشین ایران در آلمان در این مقاله افزوده: هیچ دلیلی برای ناامید شدن از تیم مذاکره‌کننده و شخص آقای ظریف وجود ندارد. حتی زمانی که بیان می‌کند به مذاکرات خوشبین نیست، نباید نگران شد و حتی می‌توان اذعان کرد کارها تمام شده است. بعید به نظر می‌رسد که ظریف و جان کری از مذاکره‌ای بیرون بیایند و اعلام کنند که مذاکرات به شکست رسیده است. آنچه باید اذعان کرد این است که مشکلات مذاکرات امروز نه طرفین مذاکره بلکه کشورهای خارج این گروه یعنی عربستان، چند کشور حاشیه خلیج‌فارس و اسراییل هستند و کارشکنی‌ها و دخالت‌های آنان است که گاه کار را با دشواری‌هایی روبه‌رو می‌کند.

به نوشته آرمان: ایران تنها یک کشور دوست و صادق دارد و آن عمان است. البته نباید ناگفته بماند که نقش پررنگ ایران در منطقه موجب شده اهمیت این کشور برای آمریکا بیشتر از گذشته باشد و بخواهد تمام مشکلات خود را با ایران حل کند و می‌توان انتظار داشت که این مذاکرات به نتیجه برسد.
عمق بحران را به مردم اطلاع دهید
کارتون محسن ایزدی، بی قانونشبنم رحمتی با نقل گزارشی از منابع جهانی که نشان می دهد ایران در بین ۲۴ کشوری قرار دارد که وضعیت آب در آنها خطرناک است نوشته کمتر از یک‌سال از انتشار آن گزارش می‌گذرد، همه کارشناسان این حوزه هشدار می‌دهند بحران آب در ایران مدت‌ها پیش آغاز شده و از مرز خطرناک گذشته و در آینده نزدیک به «جنگ برای آب» مبدل خواهد شد. فارغ از دلایل رسیدن به چنین بحرانی و مقصریابی در این زمینه، از نشانه‌ها هویداست که دیگر نمی‌توان با این موضوع، شبیه سایر بحران‌ها روبرو شد.

 

نویسنده سپس به گواه آمار رسمی نوشته: قبل از انقلاب در ایران ١٩ سد داشتیم و امروز ٦٤٧ سد؛ جمعیت کشور دوبرابر شده و تعداد سدها ٣٠ برابر و پیشی‌گرفتن توسعه از حفظ منابع تجدیدناپذیر یکی از دلایل اصلی بحران آب در ایران است. بین ٧٥ تا ٨٠ درصد آب تجدیدپذیر خود را از دست داده‌ایم و اگر همین‌طور پیش برویم، طی سه، چهارسال آینده، در همه شهرها جیره‌بندی آب قطعی خواهد شد و دسترسی اکثر شهروندان به آب شیرین محدود.

 

گزارش شرق با یادآوری این که خبرنگار این روزنامه سال گذشته در سفری به اصفهان، از زدوخورد اهالی چند روستا در شرق اصفهان برای گرفتن سهمی بیشتر از پساب جاری در بستر خشک‌شده زاینده‌رود خبر آورده بود نوشته: رسانه‌ها در انتقال این مفهوم که «ته‌مانده آب موجود در کشور را مصرف می‌کنیم»، حیاتی است و هرروز بیش از روز قبل باید بکوشیم عمق این بحران را به مردم نشان دهیم. لازم است همه ایرانیان ریاضت آب در بخش خانگی را آغاز کنند.
اوقات تلخی مقابل بورس

قانون در گزارش اصلی خود نوشته: در حالی که روز گذشته سهام «بانکی ها» و «خودرویی ها» در صدر معاملات بورس قرار گرفت و شاخص‌ها را سبز پوش کرد، ده ها نفر برای اعتراض به سیاست‌های وزارت اقتصاد و دارایی و سازمان بورس در مقابل تالار شیشه ای با پلاکاردهایی در دست، تجمع کردند. این افراد کسانی بودند که به گفته خودشان زندگی شان در این بازار به باد رفته است.

 

به نوشته این روزنامه بازار سرمایه در ایران پتانسیل خوبی برای رشد دارد؛ به نظر می‌رسد در ایران بیش از ظرف توانایی، عزم و اراده ای برای تقویت این بازار وجود ندارد. حال این پرسش اساسی مطرح می‌شود اگر به واقع عزمی جدی برای تقویت بورس در ایران از سوی مسئولان وجود ندارد یعنی چه کسی و یا کسانی هستند که از رکود بازار سرمایه منتفع می‌شوند؟

 

یکی از تحلیلگران بازار سرمایه در گفتگو با روزنامه قانون می‌گوید: واقعیت آن است که تیم سازمان بورس مشکل برنامه‌ای دارد و بدیهی است اعتراضات صورت گرفته به ناکارآمدی سازمان بورس بوده باشد. وقتی مردم بخش اعظمی از دارایی خود را برای سرمایه گذاری در بورس هزینه می‌کنند و به جای سود صد درصد متضرر می‌شوند، باز می‌توان گفت بازار سرمایه ریسک دارد، البته اینکه یک سری مشکلات ساختاری در این بازار وجود دارد قابل انکار نیست و باید حل شود.
ده دلیل برای رفتن به نمایشگاه کتاب
کارتون علی دیواندری، اعتمادحسین فقیهی در مقاله ای در اعتماد ده دلیل برشمرده برای رفتن به نمایشگاه کتاب از این جمله که این ١٠ روزه یک رویداد فرهنگی است در برهوت خشک و بی‌آب و علف فضای کتاب و کتاب‌خوانی. مشکل کتابخوان نبودن مراجعان ربطی به نمایشگاه ندارد، معضلی است فراگیر. قدمت نخستین ناشران ما خیلی جوان‌تر از صنعتگران شیشه‌های قلیان و جعبه‌های سیگار است. نمایشگاه هم که جای خود! کتاب‌گریزی جامعه جوان ایرانی اگر معلول فقدان نمایشگاه و بی‌حالی و لاغری ناشران نباشد، از بازار مکاره بودن ادعایی نمایشگاه نیست. مشکل جای دیگری است.

 

به نظر نویسنده: پرسه زدن چند ساعته لابه‌لای کتاب‌های ریز و درشتی که شاید بسیاری‌شان هم تکراری و کپی و سوداگرانه باشد بهتر از نشستن پای صفحاتی مجازی‌ای است که یک مشت لاطائلات مجعول فورواردی را در ذهن ما انبار می‌کنند. گفت‌وگوی رو در رو با ناشران، نویسندگان، ویراستاران و منتقدان و برگزاری نشست‌های جامعه کتابخوان و... اینها را در کجای میدان انقلاب و کریمخان می‌شود جست؟

مقاله اعتماد چنین پایان می گیرد: شوربختانه در جامعه شان روشنفکر و کتابخوان رو به نزول دارد. نسل جوان اگر قصد کسب و ابراز هویت خاصی برای خود دارد باید آن را در جشنواره سینما و نمایشگاه کتاب کسب و ابراز و حتی تظاهر کند. اجازه دهیم قرارهای دوستی و ساندویچ و آیس پک در محیطی باشد که چهار نفر نویسنده و اهل قلم و سخن از آنجا رد می‌شوند. توزیع نامناسب کالا در کشور ما یک بیماری اقتصادی است. از لباس و شیر و گوشت و پفک نمکی بگیر تا یارانه و سبد کالا! کدام یک از اینها توزیع مناسب داشته اند.
منشی خانم با مدرک دکترا

شرق با چاپ تصویری از یک آگهی در یک روزنامه پرفروش تهران نوشته: انتشار یک آگهی، به سوژه داغ سایت‌های خبری تبدیل شد و حتی از فضای مجازی سر درآورد. این آگهی مربوط به استخدام یک منشی بود. یک شرکت به ظاهر پرتوقع در صفحه اول یک روزنامه کثیرالانتشار در آگهی خود آورده؛ «به یک خانم منشی تمام‌وقت فوق‌لیسانس یا دکترای علوم اجتماعی یا مدیریت بازرگانی با سابقه کار مفید نیازمندیم».

 

به نوشته این روزنامه خبرنگاری با تماس با یکی از دفاتر این روزنامه، از مبلغ چاپ این آگهی هم سر درآورده است. ظاهرا این آگهی استخدام برای این شرکت مخابراتی نزدیک به پنج میلیون تومان آب خورده است! کاربران در فضای مجازی به این خبر واکنش‌های جالبی نشان داده‌اند. یکی از کاربران در پیام‌های خود به ارزش علم اشاره کرده و گفته ‌است: «وقتی علم و تحصیل تا این اندازه در ایران بی‌مقدار می‌شود باید شاهد هجوم پولدارها بود. حالا علم بهتر است یا ثروت؟»یکی هم به سیاست‌های آموزشی دولت خرده گرفته و گفته است: «چرا دولت جلو ورود فله‌ای و بی‌سابقه به‌اصطلاح دانشجوهای دکترا را نمی‌گیرد.»

 

زهرا کریمی، اقتصاددان، در گفت‌وگو با «شرق» می‌گوید: متأسفانه خبرهای بدی از بازار کار می‌رسد؛ جدای از اینکه همیشه طبقه‌بندی جنسیتی در بازار کار کشور وجود داشته و به زنان جویای کار یا شاغل بسیار آسیب زده است، انباشت تقاضا برای کار در حالی اتفاق افتاده که دولت نیز در بخش استخدام نیرو بی‌رحمانه عمل می‌کند؛ به‌گونه‌ای که برای استخدام یک یا چندنفر، بین انبوهی از متقاضیان با دریافت وجه، ثبت‌نام آزمون می‌گذارد و البته در آخر هم مشخص نیست ضابطه بر رابطه غلبه می‌کند یا نه. این‌گونه استخدام‌ها جو کمبود شغل را تشدید می‌کند و فضای افکار عمومی را به سمتی می‌برد که پیداکردن یک شغل عادی برای افراد، یک‌جور موفقیت بزرگ محسوب می‌شود.
طنزنویسان و خبر بازگشت احمدی نژاد
کارتون سلمان طاهری، شهروندپوریا عالمی در ستون طنز شرق از قول جواد منصوری اولین فرمانده سپاه پاسداران و سفیر پیشین ایران در چین نوشته: «من محمود احمدی‌نژاد را برای کشور خطرناک می‌بینم، او عنصر صالحی نیست و به مهره‌های اطرافش مشکوک هستم.»«احمدی‌نژاد از نظر فکری هم انسجام ندارد و خودش نیست و دیگران او را اداره می‌کنند.» و اضافه کرده که این جملات را منصوری ١٠ سال بعد از آغاز ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد به زبان می آورد که واقعا دستشان درد نکند.

 

طنزنویس از قول شاعر گفت: آمدی جانم به قربانت و مصاحبه کردی ولی حالا چرا؟ و از زبان شاعری دیگر نوشته: داغ یک عشق قدیم‌رو اومدی مصاحبه کردی و زنده کردی ولی حالا چرا؟ همچنین شاعر تأکید کرد نوشدارویی و بعد از مرگ اقتصاد و چیزمیزهای دیگر آمدی ولی الان چرا؟ به این مدل فلسفی در جهان، فلسفه دیرآمد یا فلسفه تأخیری یا فلسفه ١٠‌سال ‌بعدبیا می‌گویند.

 

آیدین سیار سریع در سرمقاله صفحه بی قانون نوشته: البته بنده قصد دخالت در مسائل کشور را ندارم. من یک گوشه برای خودم نشسته‌ام و نان و ماستم را می‌خورم، به کسی هم کاری ندارم. ولی گاهی با خواندن خبرها برای آدم سوال ایجاد می‌شود و آن هم این که ... اصلا بی خیال. من همان نان و ماستم را بخورم بهتر است. بهمن شریف زاده از حامیان محمود احمدی نژاد با بیان این که امروز محبوبیت احمدی نژاد فقط مختص به ایران نیست، گفت: عبدا... گل، رئیس جمهور پیشین ترکیه در دیدار با دکتر احمدی نژاد گفت اگر شما در این جا (منظورش از این جا جای خاصی نبوده، ترکیه را می‌گوید) هم کاندیدای ریاست جمهوری شوید حتما رای خواهید آورد.

به نوشته این طنزنویس: احتمالا برای ترکیه‌ای‌ها رشد اقتصادی، تورم پایین و اشتغال فراوان خسته کننده شده و می‌خواهند کمی به زندگی‌شان تنوع بدهند. ما هم آدم‌های خودخواهی نیستیم. استقبال می‌کنیم. همیشه که نمی‌شود همه امکانات برای ما باشد.