درگیری لفظی شدید و بدون سانسور دو سینمایی در برنامه زنده: جلوی ۸۰ میلیون دروغ نگو!

اما شو بگیر!! بی‌ سواد چاله میدون!!

نمیدونم حق با کیه کی داره گند میزنه تو این سینما اما خوب میدونم که اگر کسی هم قرار باشه حرف حق بزنه خاک خورده های سینما هستند. یکی مثل پرویز پرستویی که بخاطر اعتراض چند سال خودش را کنار کشید. از طرفی هم اون گوساله ای که اجازه ساخت فیلم های جدیدی مثل فیلم های اخیر شاهرخ شاهی و سحر قریشی را میده باید مجازات بشه. شاهرخ شاهی یک فیلم بازی کرد که علنا فقط و فقط از خودش تبلیغ و تعریف کرد. قریشی هم که بهش آویزونه و انگار با همدیگه یک دفتر ساخت فیلم زدند و به مردم میگن هرکی میخواهد معروف بشه بیار به ما پول بده براش فیلم بسازیم و خودمون هم براش بازی می کنیم. یا اون فیلم گلزار و شاکردوست که تو اصفهان بازی کرده بودند. والا مردم که خر نیستند رفتید تو فیلم عروسی یک خرپول بازی کردید و طرف هم بهترین فیلم عروسی بچه اش را ساخت. تیراژ پایانی را هم دیدم فهمیدم همه با هم فامیل بودند. اگر منظور علم الهدی این بساز بفروشی ها است که باهاش موافقم اما گر فیلم های هنر و تجربه است که به احتمال زیاد همینه خاک تو سر علم الهدی. واقعا گند زدید تو سینما

کل داستان سینمای ایران، اول شروع کردند به ساخت فیلم های هندی و عشقی که دل مردم را زد. یکمقدار که خواستند حرفه ای بشوند گند زدند و مردم فراری شدند و رو آوردند به فیلم های قبل انقلاب. حالا سینما نیاز به یک شوک داشت که سعی کردند فیلم های قبل انقلاب را با الفاظ احمقانه مثل آبگوشتی بکوبند و از هنرمندان قبل انقلاب هم در فیلم ها استفاده کنند تا یکمقدار مردم با سینما آشتی کنند. باز نشد رفتند سراغ سوپاپ اطمینان معروف، فیلم های سیاسی و حرف دل مردم مثل مارمولک. مقابله شد و رفتند دوباره سراغ همون آیتمی که خودشون از بین بردند، چهره سازی و گیشه سازی همانند استفاده از گلزار. خوب جواب داد و طبق معمول عوام به اصل توجهی نداشتند و فرع مهم بود. همان زمان هم دیگه فاتحه سینمای ایران خوانده شد. بزرگان زدند گاراژ و جدیدها با چهره های زیبا ریختند و فیلم های فله ای ساختند. یک دوره خوب داشتیم که باعث شد همین چهره ها هم تا حدودی تجربه کسب کنند و فیلم های خوبی بازی کنند که صد البته برای گلزار زوجی مثل امین حیایی و کارگردانی مثل قادری مثل یک معجزه بود و راهش انداخت تا با تجربه بشه.

2- در اصل میشه گفت باز کمک خاک خورده ها بود که با همین جوان ها چراغ سینما روشن شد. تا اینکه دوباره مبارزه با چهره سازی شروع شد و برگشتیم سر خونه اول. بیائید خرج سینمای معنی گرا کنیم. اما کدوم فیلم؟ با کدوم خرج؟ دوره احمدی نژاد هم که شروع شد و داستان خانه سینما و قهر بزرگان و .. باز شروع شد هزینه برای جوانان که یادمه یکسال رفتم ایران بولینگ عبدو 3تا پرده زده بود که هر3تا مال پوریا پورسرخ بود که از بازیش متنفرم. مشخص بود پارتی بازی بود. ده نمکی ها اومدن و گند زدن به سینمای معنی گری و باز تحت حمایت ها و پارتی بازی بودند. مردم که قهر کردند دوباره حالا به فکر تغییر افتاده اند. چه تغییری؟ چهره سازی جدید که مقطعی بود و جواب نداد (نمیگم کی که میدونم داستان میشه). از بی پولی هم که همه تهیه کنندگان افتادن به فروش نقش و تیغ زدن مردم. باز جواب نداد رفتند سراغ دفترهای ساخت فیلم خصوصی که بچه پولدارها را بیارن هنرپیشه کنند و تیغ بزنند تا خرج کل فیلم را در بیارن. نمیدونم چه صیغه ایه. مردم هم عقل ندارن و میرن برای ده نمکی و اخراجی ها خرج می کنند اما برای فیلم جشنواره پول نمی دهند.

3- میرن برای فلان چهره اسم در کرده در یک فیلم مقوایی صف می کشند اما برای خاک خورده سینما که با بازیش هر جنبنده ای گریه و خنده می کنه و حس می گیره و اتفاقا فیلمش هم جایزه گرفته تره خرد نمی کنند. سینما افتاد دست بیزینس من ها و مردم هم طبق معمول همیشه هیزم زیر این آتش هستند. خدا به بزرگان سینما رحم کنه با این اینده ای که اینها براش ساختند. سوپر استاری که تو سریال آسمان من اولین سکانس حضورش لهجه دهاتی داره اما تو ادامه سریال هیچ لهجه ای نمیبینی. سحر قریشی میشه سوپر استار که تو یکی از همین فیلم مقوایی ها میخواهد نقش دهاتی بازی کنه اما تو دیالوگ ها هم لهجه رشتی میبینی هم لری. میکس کرده برای خودش یک چیزی درآورده. یا همین گلزار و شاکردوست که تو فیلم عروسی بچه یک خرپول یک بازی فوق العاده احمقانه و ضعیف ارائه می دهند. شاهرخ شاهی که برای تبلیغ خودش از جیب یک بچه خرپول فیلم میسازه و ثانیه به ثانیه از خودش تعریف می کنه. پوریا پورسرخی که زده تو کار کمدی و فقط بصورت فوق آماتوری از حیایی تقلید می کنه هرچند جدیش هم فقط قیافه و ژست بود و نیم رخ دادن.

این مرتیکه پشمالو که صداش مثل زناست ..منگول اون پیر سینماست توچی حاج خانم

اولا که جفت شون از یک منبع ناندانی تغذیه می کنند و فقط این شو show و بازار گرمی بود برای کسب ِ قدرت بیشتر - صندلی های بیشتر در سینماها و گرفتن رانت ها و امتیاز ات خاص از دولت - چرا که کیست که نداند که به هر حال این فیلم ها در جمهوری اسلامی ساتخه می شود و اینان نیز گرم کننده ُ آن بازار پس جفت ایشان از پس ِ همدیگر به خوبی برآمدند و همدیگر را با الفاظی که لایق خود هستند خطاب کردند دوم اینکه این کسانی که اسم هایشان مثل ایشا ن - علم الهدی - و یا آن سردار فرمانده معاون اجتماعی پلیس [ منتظر المهدی ] !!!! است معلوم است که پیش از انقلاب چه اسامی ای - نام های خانوادگی ای - داشته اند که پس از انقلاب به این شکل تغییر داده اند و کیست که نداند که بسیاری از اینها در همان تهران قدیم - دوستان می توانند نظر بنده را تایید یا رد کنند - از منطقه ُ قلعه و خیابان سیروس , یا بی نام و نشان - بی هویت و با پدر یا مادری نامشخص - بوده اند و یا در همان زمانی که گفتند : " این انقلاب مال پا برهنه هاست ! " اینان از همان پابرهنه های همان منطقه و ناحیه بوده اند !

فدای ...یعنی چیزی که همه دیدند و فهمیدند این بود که پوزه علم الهدی به خاک مالیده شد اونوقت تو اومدی دقیقا بر عکس نوشتی...ولی هیچ جای تعجب نیست...میدونی چرا...چون امام صادقت میگه ...تسعةاعشار الدین التقیة...یعنی نه دهم دین تقیة هست...تقیة هم که یعنی دروغ....همانطور که این حرف رو به دروغ به امام صادق نسبت دادین که بتونین سر مردم بدبخت کلاه بذارین حالا هم به دروغ یک کامنتی نوشتی فکر میکنی مردم مثل آقات گ..و...ساله تشریف دارند....نه دروغگو...دین و آیین و آقا و حوزه و صدا و سیمات همش کلهم اجمعین ...

تابلوه. هر دو نفر وابسته و آویزون نظام اندکه با این اعتماد به نفس حرف که نه .... می زنن. اصلا شخصیت و متانت و سواد تو هر دوشون نیست. نان به نرخ روز خوری بیش نیستند.

این اوزگل ها درک و شعور اولیه بحث کردن رو هم ندارن! هر سه نفر با هم و همزمان چرت و پرت گفتن و اسمش رو هم میذارن «بحث و تبادل نظر»!