بررسی روزنامه‌های صبح تهران؛ چهارشنبه ۲۶ فروردین

روزنامه های صبح امروز در عنوان های اصلی خود از فرمان پوتین برای لغو منع فروش موشک اس ۳۰۰ به ایران نوشته و در مقالاتی به نقد آن پرداخته اند.

ادامه کشمکش ها بر سر مضمون سریال طنز در حاشیه، شکایت از واکنش های نژاد پرستانه برخی از کاربران شبکه های اجتماعی نسبت به سعودی ها و اعراب و ابراز نگرانی هایی از افزایش گرانی از جمله دیگر مطالب این روزنامه هاست.
پشت پرده فرمان پوتین
تیتر و عکس صفحه اول شرقاعتماد درباره خبری که تیتر اول بسیاری از روزنامه های امروز تهران است یعنی فرمان پوتین برای لغو ممنوعیت فروش موشک های سی ۳۰۰ به ایران نوشته: شش سال پیش دیمیتری مدودف رییس‌جمهوری سابق این کشور در حالی که دو کشور قرارداد خرید و فروش موشک‌های پیشرفته اس-۳۰۰ را با هم امضا کرده بودند، برخلاف توافق مشترک با بهانه تحریم‌های تسلیحاتی که شورای امنیت علیه کشورمان وضع کرده بود، به ممنوعیت تحویل این سامانه موشکی به ایران دستور داد و روس‌ها از اجرای عهد پیشین خود سرباز زدند.

به نوشته این گزارش: حال در زمانی که مذاکرات هسته‌ای ایران و گروه ١+٥ روزهای پایانی خود را سپری می‌کند و طرفین در سه ماه باقیمانده می‌خواهند زمان‌شان را بر تدوین و تنظیم متن برنامه جامع اقدام مشترک سپری کنند، لغو ممنوعیت پیشین از سوی پوتین اعلام شد.

 

اعتماد نوشته: لغو تحویل سامانه موشکی اس-۳۰۰ واکنش‌های بسیاری را نیز به همراه داشت و از امریکا تا اسراییل، حتی مسوولان دو کشور در این باره به اظهارنظر پرداختند. حالا باید منتظر تحویل سامانه‌هایی بود که بیش از هشت سال است پول‌های آن پرداخت شده و برخی می خواهند ببنیند این لغو نمایشی است یا واقعی.

 

نزهت امیرآبادیان و مسعود کاظمی در گزارشی در شرق از چند کارشناس پرسیده اند پشت پرده فرمان پوتین برای لغو تحریم موشک اس ۳۰۰ چیست. نظر بیشتر کارشناسان این است که بازی با کارت ایران در منازعات جهانی یکی از دلایل کرملین برای برگشتن از تصمیم قبلی خودست.

 

جهانگیر کرمی فرمان پوتین را با هدف تأثیرگذاری بر لغو تحریم‌های شورای امنیت، پیش از موعد مقرر در توافق نهایی هسته‌ای دانسته و اضافه کرده در عین حال نشانه تلاش مسکو برای تحکیم روابط با تهران است؛و بالاخره کوشش برای تأثیرگذاری بر مذاکرات هسته‌ای است؛ روسیه از توافق ایران و غرب خشنود نیست.

 

رضا جلالی به گزارشگر شرق گفته: روسیه مانند تمامی سالیان گذشته از کارت ایران در برابر غرب استفاده می‌کند. درواقع مسکو، از ایران استفاده ابزاری کرده و برخی قراردادها و نوع روابط بر خلاف منافع ملی ما بوده است. ایران پیش‌ازاین اعلام کرده بود به سامانه موشکی اس-٢٠٠ دست پیدا کرده و دیگر نیازی به اس-٣٠٠ احساس نمی‌شود.

 

احمد بخشایش‌اردستانی معقتد است که مسکو غیرقابل اعتماد است و حالا مطمئن شده ایران و غرب بر سر پرونده هسته‌ای به توافق خواهند رسید و این کشور توان تأثیرگذاری بر آن را ندارد، نمی‌خواهد از بازار ایران پس از حصول توافق عقب بماند.

اما به نوشته شرق، از دیدگاه شعیب بهمن: روسیه دلیلی برای پیروی از تحریم‌های گذشته ندارد. علاوه بر آن روابط روسیه و غرب بر سر مسائل اوکراین و منطقه خاورمیانه، به تیرگی گراییده و این کشور می‌خواهد به غرب پیام دهد که در صورت ادامه شرایط مذکور، می‌تواند شرکای منطقه‌ای دیگری برای خود بیابد.بالاخره این که روسیه احساس می‌کند، هرگاه رابطه ایران و غرب بهبود یابد، تهران از مسکو دور و دورتر می شود.
واکنش ارز و طلا به مذاکرات هسته ای
کارتون محمد طحانی، آرمانمجید سلیمی بروجنی در سرمقاله مردم سالاری نوشته: تفاهم ایران و کشورهای ۵ +۱ بر سر راه حل موضوعات هسته‌ای موجب شد تا با شکل‌گیری جو روانی، بازارهای ارز، طلا، سکه و بورس دستخوش نوسان‌هایی شود. اما دیری نپایید که جو حاصل از اخبار هسته‌ای ایران عطش خود در بازار را از دست داد و در روز یازده فروردین که روز معامله‌های جدی ارز بود، قیمت دلار به زیر ۳۲۰۰ تومان نیز رسیده بود. با این وجود تحلیلگران بازار بر این عقیده‌اند که دولت با روش‌های نامحسوس مانع ریزش بیشتر قیمت دلار در بازار شد و دست‌های نامرئی آن دیده می‌شد.

 

به نوشته این کارشناس اقتصادی: در این مدت اگرچه نرخ‌های بهره رسمی اغلب ثابت بودند؛ ولی کاهش نرخ تورم به تدریج باعث شد نرخ‌های بهره واقعی مثبت در بازار رایج شود. یعنی پس‌ از عادی‌سازی روابط در خارج، البته نوبت به عادی‌سازی سیاست‌ها در اقتصاد خواهد رسید و محدودیت‌های وارداتی برداشته خواهد شد، یکسان‌سازی نرخ‌ها در بازار ارز اجرا می‌‌شود و متناسب با کاهش تورم، نرخ‌های بهره در سیستم بانکی کاهش می‌یابد. هر یک از این موارد به نوبه خود باعث کاهش ارزش پول ملی می‌شود.

 

مقاله مردم سالاری به این جا رسیده که : تحولات آتی که در راستای عادی‌سازی سیاست‌های اقتصادی صورت خواهد گرفت، حتما فشارهایی برای افزایش نرخ در بازار ارز به همراه خواهد داشت. اگر سیاست‌گذار حمایت از تولید داخلی را مدنظر قرار دهد، نباید از افزایش نرخ جلوگیری کند. از طرف دیگر اگر سیاست‌گذار به ثبات قیمت‌ها حساس باشد از افزایش نرخ جلوگیری خواهد کرد. بنابراین به نظر می‌رسد روند نرخ ارز در ماه‌های آتی صعودی خواهد بود.
رقابت در نفت

رضا زندی در مقاله ای در شرق با اشاره به این که ماه ژوئن ظریف، کری و وزرای خارجه پنج کشور دیگر مشغول سخت‌ترین مذاکراتشان خواهند شد، هم‌زمان زنگنه وزیر نفت هم در اجلاس اوپک با وزیر نفت عربستان خواهد نشست تا درباره کاهش سقف ٣٠میلیون بشکه‌ای تولید اوپک یا احیای نظام سهمیه‌بندی این سازمان مذاکره کنند.

 

نویسنده به یاد آورده که: اگر دولت احمدی‌نژاد با برداشتن نظام سهمیه‌بندی‌ها در اوپک موافقت نمی‌کرد امروز اهرم بیشتری دست ایران بود. زمانی را که علی آبادی از طرف ایران به‌عنوان رئیس دوره‌ای اجلاس اوپک در جلسه شرکت کرد. هنوز صدای النعیمی در گوش هاست که آن اجلاس را بدترین اجلاس اوپک نامید. اما هنوز واقعیت را نگفته‌اند که وزیر نفت عربستان در جلسه بسته اوپک چه رفتار غیرمحترمانه‌ای انجام داد، چطور مقدمه شد تا نظر وزیر نفت عربستان به کرسی نشسته و سقف ٣٠ میلیون بشکه‌ای بدون رعایت نظام سهمیه‌بندی در اوپک تصویب شود.

 

با این مقدمات نویسنده کارشناس مسایل نفتی در مقاله خود رویارویی ایران و عربستان را در اوپک حتمی دانسته اما نوشته: ایران عاقل‌تر از آن است که در دام بازی‌هایی بماند که نتیجه‌اش گم‌کردن مسیر و ازدست‌دادن منافع کلان ملی است. عربستان نمی‌تواند با ایجاد تنش مزه تفاهم ایران با گروه ١+٥ را به کام ایرانیان تلخ کند. ایران هم نباید چنین اجازه‌ای به آنها بدهد.

 

مقاله شرق معتقد است: فضای مدیریت‌شده روابط ایران و عربستان تا اجلاس اوپک می‌تواند وزیر نفت ایران را در موقعیتی قرار دهد تا از وزیر نفت عربستان بخواهد بشکه‌های اضافه‌شده‌اش را از بازار بیرون بیاورد تا جا برای نفت ایران باز شود. عربستان با بازی‌اش در شش ماه گذشته توانسته ٥٠ درصد از درآمد نفتی ایران را کم کند. چه آن را توطئه فرض کنیم چه حرکتی اقتصادی برای مبارزه با نفت‌های شیل، فکر استراتژیک اقتضا می‌کند تا اجازه استفاده بیشتر از این اهرم را به سعودی‌ها ندهیم. در فضای تنش‌آلود صدای هیچ‌کس به هیچ‌کس نمی‌رسد.
توهین به جای دفاع

آفرین چیت ساز اول در سرمقاله ایران روزنامه دولت با اشاره به جنجالی که در شبکه های اجتماعی توسط کاربران ایرانی علیه سعودی و اعراب برپاست نوشته: در فضای آزادی مثل شبکه وایبر یا تلگرام ادبیات نقد و انتقاد بر گفت‌و‌گوها حاکم شود اما واقعیت تلخ این است نقدی که اغلب فعالان اینترنتی به راه انداخته‌اند از نوع بی‌قاعده آن است که سر از انکار و تخریب در می‌آورد. بار سنگین غلظت احساس و هیجان در شبکه‌های اینترنتی چنان است که شما ناگزیرید از میان دو قطب مخالف و موافق یکی را برگزینید.

 

به نوشته این مقاله: تراوشات و محصولات این هفته شبکه‌های مجازی یعنی موج نژادستیزی به کام نخبگان ایرانی تلخ آمده است. موجی که حتی صدای اعتراض ایرانیان ساکن در کشورهای دیگر را نیز در آورد. ایرانیان دور اندیش در این موج واکنش‌های وایبری نشانه‌های یک خطر برای منافع ملی را حس کردند.

 

مهدی مال میر هم در شهروند با اشاره به رفتار ماموران سعودی با دو نوجوان ایرانی نوشته: فشار آوردن به دولت عربستان‌سعودی و پیگیری روند حقوقی مجازات عاملان آن نیز از وظایف دولت تدبیر و امید و حق انکارناپذیر قربانیان و خانواده‌هایشان است اما، نکته نگران‌کننده در این ماجرا حجم بالای خشونت کلامی، زشت‌گویی و احساسات شووینیستی وعرب‌ستیزی برخی کاربران رسانه‌های مجازی است که با رویداد فرودگاه جده انگار مجال تازه‌ای برای عرض‌اندام و خودی نشان دادن یافته‌اند.

 

این روزنامه نگار نوشته: اگر قرار بر این باشد که کشورهای میزبان میلیون‌ها ایرانی، هر جرم حقوقی و فردی را که سوگمندانه از برخی هموطنان ما در کشورهای میزبان سر می‌زند به حساب روحیه «ملی» و خصلت «ایرانی» بنویسند، آیا به راستی بهانه‌ای برای سرزنش کردن ما، گله‌گذاری و فرا‌تر از آن دشمنی با ما (ایرانی‌ها) پیدا نمی‌کنند؟!

 

میر مهرداد میرسنجری هم در قانون در مقاله ای تاکید کرده ایران دوستی نژاد پرستی نیست.

امروز طنز نویسان چند روزنامه صبح هم ستون های خود را به همین موضوع اختصاص داده و نژاد پرستی را محکوم دانسته اند.
در متنِ حاشیه
تیتر و کارتون سعید نوروزی، شهروندمصطفی عابدی در سرمقاله شهروند به واکنش هایی پرداخته که با پخش سریال «در حاشیه» از شبکه سه سیما برانگیخته شده. از یک سو بخشی از پزشکان به مخالفت برخاستند و از سوی دیگر، عده‌ای از هنرمندان و افراد رسانه‌ای و... در موافقت با آن اظهارنظر کردند.

نویسنده سپس این سووال را مطرح کرده که در ایران بسیاری از اقشار و گروه‌ها خارج از حیطه نقد قرار می‌گیرند، چه رسد به اینکه بتوان آنها را با شیوه طنز، نقد یا احتمالاً استهزاء کرد. نه‌تنها نمی‌توان رفتار و گفتار آنان را نقد کرد، بلکه تعریض ظریف هم پذیرفتنی نیست. در حالی که اگر هیچ قشر و گروهی مستثنا از نقد نباشد و همه آنها نیز کمابیش مشمول نقد و طنز شوند، در این صورت پزشکان یا سایر اقشار چگونه می‌توانند نسبت به پخش برنامه علیه خودشان اعتراض کنند؟

 

مقاله شهروند به نکته دیگری هم انگشت می گذارد. فقدان بی‌طرفی تلویزیون است.آیا آنان امکان کوچک‌ترین نقد از برخی اقشار و گروه‌های حتی حکومتی را می‌دهند که اکنون در پی نقد یک قشر موثر، آن هم در قالب طنز برآمده‌اند؟ وقتی مسایل یکطرفه عنوان شود، به احتمال فراوان نادرست هم مطرح خواهد شد.
ما پزشکا هم که حساااااس!

زهرا فرنیا در صفحه طنز روزنامه قانون تعدادی از کامنت های یک پست فرضی در شبکه های اجتماعی را نقل کرده که درباره سریال درحاشیه است.

 

شیوا از تهران: به‌نظر من دکترا الکی بهشون برخورده، این سریال تصویر بدی از پزشکا نشون نداده. در اصل ما مردم ایران باید بهمون بر بخوره. لهجه‌ جواد رضویان داره به یه قومی توهین آشکارا می‌کنه. نمی‌دونم چرا مردم اون قوم هنوز واکنشی نشون ندادن.

 

سارا از مطب: من که از پخش این سریال خیلی راضیم. از وقتی پخش شده آقای دکتر دیگه به من پیشنهاد ازدواج نداده. حقوق و عیدی هم ازش گرفتم!

 

جی‌جی آندرلاین از آمریکا: سلام ایرونیا، به خدا دلم برای خاک وطن یه ذره شده. می‌گفتن وضع درمان توی ایران خیلی وخیمه ولی من باور نمی‌کردم.

 

فیلیپین: مدارک دانشگاه‌های ما خیلی ام معتبره، خوبه ما هم یه سریال درباره‌ی دانشگاه‌های شما بسازیم؟

 

دزد از زندان: حالا ما صنف نداریم چجوری اعتراض کنیم؟

 

سهراب از مدرسه: باسلام و عرض خسته‌نباشید خدمت شما، لطفا این برنامه رو متوقف کنید چون اینجوری پیش بره لابد می‌خواین با ما هم شوخی کنین، ما هم الان نزدیک امتحانای ترممونه، وقت اعتراض و تحصن و اینا نداریم.

ناهمخوانی دولت و رییس جمهور

ژاله شادی‌طلب در مقاله ای در شرق با اشاره به تازه ترین سخنان حسن روحانی رییس جمهور در اعتراض به تبعیض های جنسیتی در استخدام های دولتی نوشته: .» ای‌کاش جناب رئیس‌جمهوری پیش از این سخنان، از کسانی که مسئولیت تأمین نیروی انسانی مورد نیاز دولت را برعهده دارند، می‌پرسیدند چرا در آگهـی استخدام اخیر خود (فروردین ١٣٩٣) به استراتژی مهم دولت، در تأمین فرصت‌های برابر برای زنان و رفع تبعیض از آنها توجه نکرده‌اند؟

 

این استاد دانشگاه چند مورد از این آگهی استخدام را نشانی داده از جمله آن جا که استخدام کارشناس مطالعات اقتصادی در وزارت امور اقتصاد و دارایی و استخدام ٢١٢ نفر کارشناس و کاردان فوریت‌های پزشکی در اورژانس تهران و استخدام حسابدار در سازمان هواپیمایی کشور تا کارشناس بهداشت دام و مامور تشخیص مالیات همه و همه فقط برای مردان پیش بینی شده است.

 

مقاله شرق نشان می دهد در بخشی از این آگهی شغل هایی را هم فقط برای زنان پیش بینی کرده اند که از آن جمله است: شش‌ پزشک در سازمان پزشکی قانونی بوشهر و آذربایجان‌غربی، کردستان، لرستان، هرمزگان و خراسان‌جنوبی و استخدام کارشناس امور اداری و کارتوگراف و زمین‌شناس در سازمان زمین‌شناسی تهران، همچنین کتابدار و برنامه‌نویس سیستم .

 

این جاست که این جامعه شناس پرسیده:چگونه می‌توان این نگاه رسمی و اعلام‌شده تبعیض علیه دختران تحصیل‌کرده را در استخدام‌های دولتی با سخنان جناب رئیس‌جمهوری که در دوران مبارزات انتخابی هم بیان می‌فرمودند، درک کرد؟
خجالت نکشید!
کارتون امین منتظری، بی قانونپیمان مقدم در ادامه نقل گفتگوهای خود با عموی دلواپس در ستون طنز روزنامه ایران نوشته: روزهای اخیر انقدر باران شدید باریده که در چند استان سیل راه افتاده، جاده چالوس بسته شده و خلاصه اکثر ملت خیال می‌کنند از خشکسالی خبری نیست و می‌توان ضیافت شست‌و‌شوی اتومبیل به راه انداخت. نمونه‌اش عموجان دلواپس ما! تازه یقه‌گیری می‌فرمایند که این چه تدبیر و امیدی است که پیش‌بینی‌های لازم برای جلوگیری از وقوع سیل را انجام نداده؟

 

خب عموجان اسمش سیلاب است. بی‌خبر و ناگهانی می‌آید. بعد با این غائله فکت شیت مگر برای دولت وقت سرخاراندن گذاشته اید؟ فقط کم مانده سوپری محل هم گرانی بی‌دلیل اجناس را گردن منتشر نشدن فکت شیت مذاکرات هسته‌ای بیندازد.

 

عموجان فرمودند: «شما که همین چند روز پیش بخشنامه صادر کردید گرانی بدون هماهنگی ممنوع! حالا چطور شده که بی‌عرضگی خودتان را گردن فکت شیت می‌اندازید؟ عرضه ندارید تورم را مهار کنید، قصه تعریف می‌کنید. در ثانی این همه باران آمده و کل مملکت آب راه افتاده بعد چه تان است که هی بحران بحران می‌کنید؟ همین یک قلپ آب را هم می‌خواهید زهرمارمان کنید!»

 

در انتهای ستون طنز ایران آمده: عموجان کم مانده بود لیوان آب را در جمجمه ما خرد کنند: «خجالت نکشید. مشکل آب را هم بندازید تقصیر دولت قبل. مثل اینکه یادتان رفته سردار سازندگی در کتاب‌های خاطرات شان همین‌طور فرت و فرت از افتتاح سد‌ها نوشته‌اند و به به و چهچه کرده‌اند. فلانی سردار سدسازی بوده، دولت نزدیک به ما مقصر کم آبی شده. رو که نیست، سنگ پا است!» خب ما بالاخره نفهمیدیم خاطرات سردار سازندگی مستند و مستدل هست یا نیست.