جان کری: تفاهم با ایران برای منطقه حیاتی است

ظرف این 30 و چند سال عادت کرده ایم که اینگونه خوش حالمان کنند. آنچه داریم را از ما میگیرند، گریه و فغان میکنیم که هیچ نداریم. اندکی از همه آنچه داشتیم را پس میدهند، از خوشی ذوق مرگ میشویم که فلانی را شکر دوره نداری تمام شد . هرچه میخواستیم میپوشیدیم، چادر سرمان کردند. فغان زدیم که حق انتخاب میخواهیم، روسری ها اندکی عقب رفت، شاد شدیم. دلار 3500 تومان شد، فغان زدیم که پولمان بی ارزش شده، شد 2700 تومان شاد شدیم. تورم از 2% رسید به 42% فغان زدیم که همه چی گران است، شد 20% شاد شدیم. رئیس جمهورمان شد احمدی نژاد فغان زدیم که آبرویمان رفت ، شد روحانی شاد شدیم. در تمام دنیا پاسپورتمان به تکه کاغذی بدل شد. این که هیچ، تحریم مان کردند که حتی نفت مان رو دستمان ماند، فغان کردیم و گریه کردیم که بدبخت شدیم، تحریم ها را برداشتند، شاد شدیم. ملت ساده ای هستیم که به همین سادگی شاد میشویم و آنان که بالاتر نشسته اند این را خوب میدانند. تحریم نبودنمان مبارک :(