حملات در ایران به توافق اتمی لوزان.

چرا عاقل کند کارى که باز آرد پشیمانى؟ این حکومت اگه عقل داشت، هیچوقت به گفته خودشون دنبال انرژى هسته اى نمیرفت. ایران میتونست با یک سوم پولى که تا الآن براى این نیروگاه و تأسیسات ساخت روسیه خرج کرده، تمام کویر نمک را با تأسیس نیروگاه هاى خورشیدى پر کنه. هم گامى بسوى انرژى تمیز میگذاشت و هم از نظر زیست محیطى مورد تأیید تمام دنیا قرار میگرفت و الگو میشد. پس از همان اولش موضوع اصلا بهره گیرى از انرژى هسته اى نبود. یعنى با حماقت بلایى سر این ملت آوردند که الآن این ملت از اجازه نفس کشیدن هم متشکر است و جشن و پایکوبى براه میاندازد که فلانى متشکریم که میتوانیم یک مقدار مثل آدمیزاد زندگى کنیم. ملت ایران هیچوقت از حق و حقوق کامل و مسلم انسانى و شهروندى برخوردار نخواهد بود. تشکر کنیم که میلیاردها دلار که از پول مردم خرج شد همش پشم بود. تشکر کنیم از اینکه بتونیم برگردیم به گذشته و زمان قبل از تحریم. راستى اون زمان که تحریم ها به این شکل شدید نبود آیا زندگى مردم خوب بود؟ یکى جواب بده برام جالبه بدونم. به این میگن سیاست. بلایى سر ملتت بیار که بعدا براى یک لیوان آب خنک هم خوشحالى کنه و دستتو ببوسه