ویدئویی تکان‌دهنده از تنبیه گروهی دانش‌آموزان دبستانی در عراق

من هم یادمه زمان شاه در مدارس بچهارو اوایل فلک می کردند و بعد که فلک ممنوع شد با همان چوب فلک کنک میزدند، بچها بشدت از مدیربخصوص، میترسیدند و به التماس میخواستند معلم انها رو ببخشه و بدفتر مدرسه نفرسته و گاهی خود معلم رفتاری داشت که بچها از او بشدت میترسیدند. درعین حال ما ایرانیان برای معلممان احترام قائلیم. ولی اینجا این معلمها هستند که از بچها حساب میبرند و دانش اموزان هیچ احترامی برای معلمان قائل نیستند. بقولی نه باین شوری شوری و نه به ان بی نمکی.

باید از ‌یک جایی که نمی‌شه گفت آویزنش کنند و تو خیابون بچرخندش

جهان سوم ! تو سری خوردن را از حالا به بچه یاد میدهند. به لطف حکومت بعث و سالها جنگ، خشونت در ژن این مردم جای گرفته و جزئی از زندگی‌ مردم شده. جالب اینه که دولت دستور بررسی این موضوع را داده ! دنبال یک قطره آب در اقیانوس میگردند.

:( خیلی‌ حیونه اینو باید ادامش کنن تا درس عبرت بشه برا بقیه

سال تحصیلی‌ ۱۳۶۷ که اولین سال بدون جنگ در دوران ما بود، به کلاس سوم دبستان در مدرسه ای جدید رفته بودم. دبستان مولوی، نگارستان پنجم، خیابان پاسداران، شهر تهران، کشور ایران. / مدیری داشتیم به اسم *ده ‌نمکی*. این انسان نمای روانی‌، هر وقت که سر صف صحبت میکرد، در بین حرفهاش، ناگهان میکروفون رو به زمین می انداخت، از روی سکو به یایین می آمد و با عجله وارد صف‌ها میشد. فقط خدا میدونست که اینبار، کدام دانش آموزی رو نشون کرده. با یک دستش، بازو و شونه ی بچه ی ۹-۱۰ ساله رو می‌گرفت، و با دست دیگش، ضرباتی‌ محکم و پشت سر هم، به کتف و کمر دانش آموز میزد و همزمان عربده می‌کشید: *داشتی گوش میکردی به حرفام؟ آره؟ آره؟، گوش میکردی؟؟* / الان که این ویدیوی بسیار دردناک رو دیدم، بیاد مدیر روانی‌ خودمون افتادم. / این جور افراد، خودشون قربانی هستن، بیمارن، روانی ین. باید از انجام کارهایی که در آنها مخاطب حضوری وجود داره (چه آموزشی و چه اداری) منع بشن. بهتر هم این است که مثل زباله، به سطل‌ ریخته بشن. / چرک و میکروب رو یا باید غیر فعال کرد، و یا از بین برد. / نیش عقرب نه‌ از ر‌ه کین است .....

دوران جنگ بعد از دوره آموزشی به منطقه شلمچه منتقل شدیم، اولین صحنه‌ای که توی خاطر من حکک شد خونه‌ مسکونی بود که به اونجا رفتیم. به ارتفاع کم روی در و دیوار جای پنجه‌های خونین یک کودک خردسال بود که مشخصا زیر ضربات عراقیهای کثیف خودشو به دارو دیوار میزده. روی همون دیوارها پر از یادگارهای عربی‌ با خط کثیفشون بود که تاریخها رو به میلادی نوشته بودن.. البته طی‌ جنگ من از خجالت...در اومدم.!!! ولی‌ الان برای لحظاتی نا خود آگاه اون صحنه‌ها اومد جلوی چشمام!

چقدر سنگدل و بی رحم بود این مدیر، برکناری از کارش حداقل مجازات بود!

در کشور‌های اسلامی برای انسان هیچ مقامی قائل نیستن. بازم بگین اسلام دین صلح و دوستی. اسلام واقعی‌ اسلام داعش و خمینی هست.