شهرام جزایری: ترجیح می‌دادم اعدام شوم/ جرم من جوانی ام بود

جزایری در گفت‌وگو با سالنامه اعتماد سرگذشتش از کودکی تا آستانه دهه چهارم زندگی را تشریح می‌کند. وی توضیح می‌دهد که بزرگ‌ترین اشتباهاتش چه بود و چرا بیل گیتس ایران نشد. او توضیح داد: بیل‌گیتس اگر ایران بود، قطعا شرایطش فرق می‌کرد. اگر اعدامش نمی‌کردند حتما به چند سال زندان محکوم می‌شد. این موضوع اصلا ربطی به عدالت حکومتی نداره به هرحال کشور ایران یک کشور در حال توسعه است و کار بزرگ کردن در آن مشکلات و معضلات بزرگ دارد.

 

به گزارش انتخاب ؛ جزایری از تجربه روبه‌رو شدن با مردم و افکار عمومی سخن گفت و وقتی به گذشته برگشت تا بگوید میان حکم اعدام یا حبس ١٣ ساله در زندان کدام یک را برمی‌گزیند بدون ذره‌ای تردید گفت: شک نکنید اعدام را انتخاب می‌کردم. حقیقتا من در طول مدت حبس و زندان به مدت ١٣ سال آنقدر فشارهای سنگین داشتم که درحقیقت هر لحظه اعدام می‌شدم و دوباره زنده می‌شدم تا زجر و سختی را مجددا متحمل شوم.

 

وی که به تازگی از زندان آزاد شده می افزاید: «جرم من این بود که سرعتم خیلی زیاد بود و جوان بودم. حس می‌کردم با این شکل قوانین نمی‌شود کاری از پیش برد، تلاش کردم راه‌های قانونی را برای استفاده همه ملت عزیز میانبر کنم و خیلی وقت‌ها هم موفق بودم. نه پولی از مملکت خارج کردم و نه مالی دزدیدم. بروید بررسی کنید. یک وام نگرفتم که وثیقه نداشته باشد، یک ‌بار جعل نکردم.»

جزایری همچنین می گوید: «این ‌بار بسیار احتیاط خواهم کرد و سعی می‌کنم دوستان سیاسی را تنها به عنوان دوست نگه دارم.»

 وی نزدیکی به سیاسی‌ها را یکی از اشتباهات بزرگ خودش عنوان کرد و گفت: «نه من به این دوستان شریف نیازی داشتم و نه آنها به من نیازی داشتند، از این رو سعی می‌کنم در دوران جدید فعالیتم آنها را وارد حوزه کاری‌ام نکنم.»

او در بخش دیگری از سخناشن می گوید: «اما نکته مهم، مدل اقتصادی خاصی است که من به آن اعتقاد داشته و دارم. روش کار من، پهن کردن سفره و مشارکت دسته‌جمعی و شراکت دادن همه در کار و تلاش و سود و منفعت است و خداوند به من این عشق و توان را داده که می‌توانم همه را جمع کنم و از قابلیت‌ها و توان‌شان برای اجرای کارهای بزرگ بهره‌مند شوم. این یک بازی کاملا برد- برد است»