بررسی روزنامه‌های صبح تهران؛ سه شنبه ۲۶ اسفند

روزنامه های امروز صبح تهران با چاپ عکس هایی از وزیر خارجه که خبر از افزایش امید به رسیدن به تفاهم با کشورهای پنج به یک داده و همین طور تایید هیات مذاکره کننده توسط رییس مجلس اخبار مربوط به دور تازه مذاکرات هسته ای را با اهمیت دیده و به گمانی زنی درباره تاثیر این توافق های احتمالی با اقتصاد کشور پرداخته اند.

انتقاد از گرانی نوروزی و ترقه و انفجارهای چهارشنبه سوری از جمله دیگر مطالب این روزنامه هاست.
کارخانه مردم‌سوزی
در خیال چهارشنبه سوری - کارتون سلمان طاهری، شهروندپوریا عالمی در ستون طنز شرق نوشته: حجم موادمنفجره و محترقه و منهدمه‌ای که در شب چهارشنبه‌سوری جابه‌جا می‌شود طوری است که اگر یکی پاش لیز بخورد و همه با هم منفجر شود، جهان طوری می‌رود هوا که انفجار اتمی هیروشیما جلوش شبیه کبریت‌بازی است. ماهواره‌های جاسوسی که داشتند از بالا نگاه می‌کردند گزارش دادند این‌هوا سوخت مشکوک که از سوخت هسته‌ای هم سوخت‌تر است در ایران مشاهده شده. آنها هم سریع گفتند دیدید؟ دیدید؟ اینها دارند بمب می‌سازند.

 

ظریف طفلک مجبور شد برود دوباره یک‌دوری با کری‌اینا بزند و توضیح بدهد که به‌جان جواد به جان‌ «جان»، اینها ترقه است و ما سالی یک‌بار ترقه در می‌کنیم اما وقتی در می‌کنیم بدجوری در می‌کنیم. حالا سناتورهایی که نامه نوشته بودند که به ایران حمله کنند، چهارشنبه‌سوری را بهانه کردند که وقتی مردم ایران خودشان اینطوری می‌کنند، از کجا معلوم که آتش نسوزانند؟

 

طنزنویس شرق در نهایت نوشته: والا زمان ما شوق یک‌پریدن ساده از روی بته‌های نور و قاشق‌زنی و عشق و عاشقی بود چهارشنبه‌ سوری. یعنی بچه بودیم خوش‌تیپ می‌کردیم، می‌آمدیم چهارشنبه‌سوری عاشق بشویم. الان یک‌طوری شده که می‌خواهیم از خانه بزنیم بیرون، باید از اهل خانه حلالیت بطلبیم و وصیتنامه بنویسیم و بعد از خانه بزنیم بیرون چون بیرون‌آمدن دست خودمان است و منفجرشدن دست عزیزان.
اثر توافق ها بر بازار

محمد خوش چهره در سرمقاله ابتکار با اشاره به توافق احتمالی در مذاکرات هسته ای به بررسی اثر آن بر بازار و اقتصاد و به ویژه نرخ ارز پرداخته و نوشته: روند مذاکرات نشان داده که در نرخ گذاری انواع ارز به ویژه دلار و همچنین سکه اثرگذار است. اما تحلیل این اثرگذاری مستلزم آگاهی از یک نگاه عقلانی تر و اقتصادی است. اساس ارزش گذاری پول ملی در هر کشوری مبتنی بر میزان و توان تولید داخلی آن کشور است. در واقع اگر توان و ظرفیت عملیاتی تولید در کشوری بالا باشد، ارزش پول ملی آن در مقایسه با ارز‌های دیگر بالا خواهد بود.

نویسنده با اشاره به فعالیت کشورهای دیگر تولید کننده نفت نوشته: درباره ایران قضیه کمی متفاوت است. ارزش پول ملی متاثر از دو موضوع، دچار آسیب های جدی دیده. مهمترین این موضوع ها تولید ناخالص ملی است. کشور هم اکنون از کمتر از ۵۰ درصد ظرفیت و توان تولیدش استفاده می‌کند. این در حالی است که برخی از بخش های تولیدی زیر ۳۰ درصد ظرفیت، تولید دارند و این یعنی تولید در کشور ما بیمار است.

 

پیش بینی سرمقاله ابتکار این است که: با بی رونقی تولید در کشور، نمی‌توان انتظار کاهش قیمت ارز به ویژه دلار آمریکا را از مذاکرات هسته ای داشت، اما رفتار سوداگرانه در نوسانات بازار ارز به دنبال منفعت اقتصادی است. یعنی با هجوم کسانی که به دنبال حفظ ارزش دارایی های خود هستند و بالتبع با افزایش نرخ ارز به علت افزایش تقاضا، سعی در کسب سود دارند.

 

این دو رفتار در بالا و پایین کردن نرخ ارز و به ویژه دلار در ایران نقش مهمی دارد.

حسین شمسیان در سرمقاله کیهان در ادامه مخالفت های این روزنامه با مذاکرات هسته ای به نقل گفته اقتصاددانان پرداخته که اظهار داشته اند با رسیدن به توافق ها و برداشته شدن تحریم ها هم نباید منتظر معجره بود و نتیجه گرفته که کسانی این باور ناصواب را در جامعه توسعه داده اند که خبری هست در حالی که این سرابی بیش نیست.

 

روزنامه تندرو صبح اعتقاد دارد که واقعیت این است که بیان این حقیقت از عهده هرکسی برنمی‌آید. یعنی باید کسانی که روزگاری وعده گشایش اقتصادی در اثر همراهی با کدخدا داده بودند، صمیمانه و صادقانه به مردم بگویند آنچه در این‌ باره گفتند، اشتباه بوده و چنین چیزی رخ نخوهد داد. آزمون یکسال و نیم اخیر بر همگان روشن کرد که از آن‌سوی آب‌ها فرجی حاصل نمی‌شود و باید خودمان فکری به حال خودمان بکنیم. گفتن همین چند جمله شجاعتی تاریخی می‌خواهد. چرا که ممکن است تصور کنند این سخنان به دلخوری مردم و حرف‌های دیگر منجر شود.

 

سرمقاله کیهان دلداری داده که: مردم نشان داده‌اند کسانی که با آنها صادق و صریح هستند، بیشتر دوست دارند و اگر کسی صادقانه در‌این‌باره با آنها سخن بگوید و حقیقت را بیان کند، از او می‌پذیرند. حتی اگر این کار در بدو امر به دل‌خوری منجر شود بهتر از ریزش اعتماد عمومی و از دست رفتن اصلی‌ترین سرمایه اجتماعی دولت است.
چرا دفاع از منافع ملی جناحی می شود؟
تیتر و عکس روزنامه ایرانسامان صابریان در مقاله ای در قانون با اشاره به گفته های هفته گذشته علی یونسی مشاور رییس جمهور در مورد حوزه نفوذ ایران و هویت ایرانی به یاد آورده سال قبل نیز مهدی طائب روحانی هوادار دولت احمدی نژاد در سخنانی سوریه را استان سی و پنجم ایران دانسته بود. هرچند که خود او بعدها گفت که سخنانش به این صراحت نبوده است.

 

نویسنده مقاله با رد این گونه ادعاها پرسیده که کسانی که امروز با استناد به حق حاکمیت ارضی کشورهای دیگر نسبت به سخنان یونسی واکنش نشان داده اند چرا آن زمان انتقادی نکردند. نزدیکی ایران و عراق از نظر جغرافیایی و فرهنگ مشترک به هم بسیار بیشتر است پس چرا نگرانی و دلواپسی منتقدان امروز یونسی در آن روز به وجود نیامد!؟

 

نویسنده قانون با اشاره به این که این گونه برخوردها از جانب گروه‌ها و رسانه‌هایی صورت می‌گیرد که خود را مدعی ارزش‌گرایی می‌خوانند نوشته منافع ملی و امنیت ملی نه مربوط به اشخاص خاص و نه حیطه ای از آن گروه و حلقه خاصی است. منافع ملی کشور را باید فارغ از رویکردهای سیاسی ارزیابی کرد و به خاطر سپرد که منافع ملی یک سرزمین وسیله ای برای دست یافتن به منافع گروهی و جناحی نیست.
پلیس راهنمایی یا پلیس جریمه

نعمت احمدی در مقاله ای در اعتماد نوشته: برای تمدید مجوز ورود به طرح ترافیک هر سال نیاز به اخذ مفاصا حساب خلافی است، و همان جاست که ورقه‌ای که به دست هر کس می‌رسد با تعجب نگاه می‌کند، جرایمی که نمی‌دانی کی و کجا و توسط چه ماموری جریمه شده‌ای. شهرها و خیابان‌هایی که به اصطلاح - عمرا – از آنجا گذر کرده باشی، یک جریمه تسلیمی نداری، همه الصاقی – عدم توجه به دستور مامور- پارک بر روی خطوط عابر پیاده، پارک ممنوع، دلت خوش است که یک برگه تسلیمی نداری، چرا همه جریمه‌ها الصاقی است؟

 

این حقوقدان پرسیده: یعنی فقط مامور معذور جریمه به دست آن را دیده، پشت پیش خوان پلیس ١+١٠ همه معترضند راستی چرا همه جریمه‌ها الصاقی است، الصاقی یعنی حداقل راننده اتومبیل برگه‌ها را ندیده والا کدام راننده است که بخواهد مبلغ جریمه را به دو برابر برساند. براین باورم کار پلیس ما به جای راهنمایی و رانندگی، الصاق جریمه رانندگی است، جرایمی که عدد آنها سر به فلک می‌رساند پرسش این است، در مقابل این‌همه جریمه چه خدماتی از ناحیه پلیس جرایم رانندگی به مردم ارایه می‌شود.

 

به نوشته مقاله اعتماد: در گذشته‌ای نه چندان دور جاده‌ها فرقی با قتلگاه نداشت. اما وضع شهرها چه می‌شود؟ کلانشهری مانند تهران تبدیل به پارکینگ بزرگی شده است که در ساعاتی از روز حرکت ماشین‌ها با کندی نزدیک به توقف روبه‌روست، در بقیه ساعات هم عدم توجه به خط‌کشی‌های خیابان و چهارراه‌ها و توقف در شانه چهارراه گره کوری است که زندگی در شهرها را غیر ممکن کرده است. شهری که با فروش پارکینگ توسط شهرداری به صاحبان املاک و توقف ماشین در حاشیه خیابان‌ها عملا به پارکینگ ٢٤ ساعته‌ای تبدیل شده است و بی‌برنامه هر روزه ماشین‌های جدید هم وارد شهر می‌شود و خروجی ماشین‌های اسقاطی در حد صفر است،
اقتصاد مقصر نیست
کارتون رضا جنگی، اعتمادعلی سرزعیم در سرمقاله جهان صنعت با اشاره به مشکلات زیست محیطی از جمله ریزگردها و خشک شدن تالاب ها در کشور نوشته: در کشور هر وقت که صدای اعتراض یک صنف از تشکل‌های مردم‌نهاد بلند می‌شود بلافاصله به اقتصاد بازار حمله می‌شود و همه مشکل را به اصل مکانیسم بازار و علم اقتصاد منتسب می‌سازند. برای روشن شدن مساله کافی است به همین مورد ریزگردها توجه کنیم تا ببینیم ریشه مشکل کجاست و نقش علم اقتصاد در این میان چیست؟

 

نویسنده اشاره کرده:سال‌هاست که مهم‌ترین رسالت نمایندگان مجلس این شده که بر دولت فشار وارد کنند تا در منطقه آنها طرح‌های عمرانی خصوصا سدسازی اجرا کنند تا آب قابل شرب بیشتری برای کشاورزان فراهم شود. طبیعی است که حمایت سیاسی کشاورزان روستایی مهم‌ترین اهرم فشاری است که در پشت‌سر نمایندگان مجلس قرار دارد. در بدنه دولت نیز وزارت نیرو انگیزه آن را دارد تا با این فشارها همنوا شود. می‌توان حدس زد که طرح‌ توجیهی پروژه‌های عمرانی یادشده یعنی سدهای ذکرشده همه مبتنی بر این رویکرد هستند که چقدر هزینه خواهد شد و چقدر درآمد در طول زمان ایجاد خواهد کرد. این کار دقیقا چیزی است که در علم اقتصاد اصطلاحا «ارزیابی مالی پروژه» خوانده می‌شود.

 

سرمقاله جهان صنعت در نهایت نوشته راه حل آن است که برای تایید یا عدم تایید اجرای یک پروژه عمرانی ارزیابی اقتصادی انجام شود نه ارزیابی مالی!. به عنوان مثال، اگر در مورد ایجاد سدهای استان خوزستان ارزیابی «اقتصادی» صورت می‌گرفت و هزینه‌های غیرمادی آن یعنی تخریب شدید محیط زیست تخمین زده می‌شد، ایجاد این سدها از دید علم اقتصاد قابل توجیه نبود. با این توصیف مشخص می‌شود که در فجایع زیست‌محیطی صورت گرفته اقتصاد مقصر نیست و اگر قصوری صورت گرفته از عدم کاربست درست علم اقتصاد است.
سدها هم در برابرخشکسالی کم آوردند

 

شهروند در گزارشی خبر داده: کاهش شدید باران در خراسان جنوبی باعث شده که همچنان خشکسالی و کم‌آبی را در استان شاهد باشیم به‌طوری که سدهای استان هم در برابر خشکسالی کم آورده‌اند و ٨٥‌درصد ظرفیت آنها خالی است. روستاییان با بحران «تشنگی» روبه‌رو هستند و خشکسالی‌های ۱۷ساله اخیر امان از آن ها بریده است.

 

گزارشگر این روزنامه افزوده: بخشی از آثار خشکسالی در مناطق مختلف خراسان جنوبی در مطبوعات و وسایل ارتباط جمعی منتشر می‌شود. ارایه آمارهای تکان‌دهنده تخلیه روستاها، افزایش روند مهاجرت به شهرها نمونه‌ای از این آثار است. امسال حتی دیگر از صندوق ذخایر آبی در دل این سرزمین پهناور خبری نیست به‌طوری که با خالی بودن ظرفیت ٨٥‌درصدی سدها حتی قطره آبی هم بر لب‌های خشکیده این سرزمین جاری نمی‌شود.

 

در ادامه گزارش شهروند آمده: یکی از عوامل مهاجرت در خراسان جنوبی همین کم‌آبی است که پیش‌بینی می‌شود با ادامه خشکسالی و عدم بارندگی در‌ سال‌جاری موج جدیدی از خالی شدن روستاها از سکنه و حضور روستاییان در شهرها در راه باشد که باید مسئولان استانی قبل از رخ دادن این پدیده و برای حل مشکلات کم‌آبی در استان گام موثری بردارند. در روستاهای خراسان جنوبی دامپروری و کشاورزی از رونق افتاده و روستاییان این استان برای تأمین مخارج زندگی خود به یارانه دولت اکتفا یا سرپرست خانوار برای کارگری به شهر مهاجرت می‌کند.
سرچشمه گروه های فشار را باید خشکاند
داعش در تخت جمشید - کارتون فیروزه مظفری، فرهیختگانجاوید قربان اوغلی در مقاله ای در آرمان پیرامون پی آمد حمله لباس شخصی ها در شیراز به اتومبیل حامل نماینده تهران نوشته: ضعف مسئولان استانداری و فرمانداری شیراز در برگزار نشدن این سخنرانی بر کسی پوشیده نیست و به همین دلیل باید هرچه سریع‌تر مورد بازخواست قرار گیرند.اما بدون شک یکی از مهم‌ترین اهداف خیره‌سران تندرو کشیدن پای دولت روحانی به میدان مبارزه و افراطی‌گری است. در نتیجه دولت باید به صورت آگاهانه و با تدبیر در این باره تصمیم‌گیری و از پرخاشگری و حرکت‌های رادیکال پرهیز کند.

 

نکته دیگر این که: حرکت جدید تندروها که به سرچشمه‌های مشخص و قابل پیگیری متصل هستند، نشان‌دهنده عزم جدی این گروه‌ها برای اقدامات بعدی است. در نتیجه نمی‌توان اقدام ناراحت‌کننده حمله به دکتر مطهری را آخرین اقدام این دست گروه‌ها تلقی کرد. این در حالی است که به تازگی برخی مقامات ارشد دولتی مانند اکبر ترکان مشاور ارشد رئیس‌جمهور و عبدالرضا رحمانی‌فضلی وزیر کشور با احساس نگرانی از آینده افراطی‌گری، از احتمال ورود «پول کثیف» به انتخابات مجلس شورای اسلامی خبر داده‌اند.

 

به نظر مقاله کیهان: مقابله با گروه‌های تندرو نباید تنها به دولت محدود شود و باید تمامی نهادها و مسئولان در این زمینه مشارکت کنند. نباید گذاشت چنین اقداماتی به«فرهنگ» تبدیل شود و هر شخص و گروهی که به اهداف خود از طریق قانونی دست پیدا نکرد به اقدامات فراقانونی و غیرقانونی متوسل شود. علاوه براین چهار مورد باید از «بزنگاه» سخت و حساس انتخابات آینده مجلس نام برد که به احتمال زیاد صحنه جولان این دست گروه‌ها خواهد بود. این مساله‌ای کلیدی است که یک بار برای همیشه باید در مقابل آن ایستاد و اجازه تکرار به آن نداد.

 

آیدین سیار سریع در صفحه بی قانون، بدون اشاره به اظهار نظر محمدرضا باهنر درباره حادثه شیراز علیه علی مطهری نوشته: من نمی‌دانم چرا ایشان این‌قدر حب دنیا دارند؟ برادر من! چهارچنگولی چسبیدی به این دنیا که کجا را بگیری؟ این دنیا به کی وفا کرده که به شما بکنه؟ دلیل این همه مقاومت در برابر کتک و چوب و سنگ چیه؟ ما این همه زحمت می‌کشیم، تدارک می‌بینیم، هزینه می‌کنیم ولی شما هنوز ... (مکث) آخه این‌طور که نمیشه برادر من (مکث + فروخوردن خشم) شما الان می‌دونی قیمت یک کیلو گوجه تو بازار چنده؟ می‌دونی این سنگ‌هایی که پرت می‌کنیم همه مرمر و گرانیته؟ گناه کردیم که از جیب هزینه کردیم تا یه پایان باشکوه داشته باشی؟ تازه هزینه بنزین موتور رو نگفتم! خب عزیز من یه کم هم شما کوتاه بیا.

 

طنزنویس سپس در نقش یکی دیگر فرو رفته و نوشته: البته جا دارد سلام عرض کنم خدمت حضار گرامی، عذرخواهی می‌کنم که رفتارهای ناشایست و تاسف بار آقای مطهری در روزهای اخیر کمی ما را از نظر روحی به هم ریخته است. - عرض شود که مراسم چهارشنبه سوری یک فرصت است. متاسفانه هر ساله هم ما در سطح کشور چندین زخمی و حتی کشته می‌دهیم، چرا جوانان ما این همه خلاقیت و توانمندی را در راستای آقای علی مطهری استفاده نمی کنند؟

 

در سرمقاله بی قانون آمده: - ما هرچند امیدی به این دولت نداریم ولی باید عرض کنم که کم‌کم نشانه‌های خوبی درحال رویت است. یک نمونه‌اش همین طرح تسهیل ورود ایرانیان خارج از کشور که به تازگی تصویب کرده‌اند. با این طرح به راحتی می‌توان ایرانیان خارج از کشور را به سزای اعمال‌شان رساند.