موج سواران حزب اللهی به دنبال چه هستند؟

موج سوران فرصت طلبی که دود دارند اما سوز ندارند، حنجره از هم می‌درند و شور دارند اما شعور نه، برخی آنان را خودسر می‌نامند اما اقدامات شنیع و هر از گاهی اغتشاش‌گران و عبور از مرزهای قانونی و اخلاقی که هدفمند، گزینشی و در بزنگاه‌های کلیدی رخ داده و طیف و جریانی خاص را هدف گرفته است، به خوبی نشان می‌دهد که این گردن‌کشان قانون‌گریز خط و ربطی دارند و عقبه و پایگاهی که این‌چنین بی محابا ترک‌تازی می‌کنند و علی‌رغم تصریح صریح رهبر انقلاب مبنی بر برخورد با این جریان‌ها و افراد کسی را یارای برخورد و مواخذه آنان نیست.

 

این‌جا نه غرب وحشی و تگزاس است نه صحنه مبارزات گلادیاتوری، این‌جا نه موصل و کرکوک است نه ریف دمشق، این‌ها نه طالبانی هستند نه داعشی، این‌ها البته مدعی انقلاب و ارزش‌ها هستند، انقلابی که یکی از استوانه‌های غیرقابل تکرارش شهید علی مطهری است، این‌جا شیراز است مرکز استان فارس در سی و هفتمین سال پیروزی انقلاب، انقلابی که برای استقلال و آزادی و نفی استبداد و خودکامگی با همت بلند ملتی آزاده رقم خورد تا بساط تک گویی و قلدرمابی را برچیند و اراذل و اوباش گردنه گیر و قطاع الطریق‌ها را از سریر قدرت پایین کشده و قانون و اخلاق را حکمفرما کند.

 

فرزند شهید مطهری، نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی، یک چهره برجسته سیاسی و مدافع همیشگی آرمان و ارزش‌های انقلابی و اسلامی به دعوت دانشجویان برای سخنرانی در باب دفاع از آزادی در اسلام به شیراز سفر می‌کند، هنوز پا از فرودگاه بیرون نگذاشته گویی موی‌شان را آتش زده باشند، با موتورهای پردود و چهره‌های عبوس شان ظاهر می‌شوند، دیگر از این‌جای کار را شهیرترین کارگردان‌های اکشن نیز نمی‌توانند در قاب دوربین نقش بزنند، رگبار سنگ و کلوخ و آجر است که روانه خودرو تاکسی‌ران بی پناهی می‌شود که از همه جا بی خبر، نماینده مجلس شورای اسلامی را در کشور جمهوری اسلامی برای رسیدن به مقصد سوار کرده است. شاید راننده اگر علی مطهری را نمی‌شناخته گمان برده باشد که نکند ابوبکرالبغدادی یا بنیامین نتانیاهو را سفر ماشین کرده که دلاوران حاضر در صحنه از هیچ کوششی برای حمله به وی دریغ نمی‌کنند.

 

هنوز خاطرات رجز خوانی‌های اسلاف پیشین و پیش قراولان این گردن‌کشان یاغی از ذهن و خاطره مردم پاک نشده است. آنانی که در دوران دولت سازندگی به سخنرانی دگراندیشان و طیف‌های سیاسی ناهمسو با خود ریخته و با ظاهر خاص و چهره‌های شناخته شده اولین جرقه‌های این‌گونه قانون گریزی‌ها را زدند، در دوران اصلاحات فعالیت این طیف‌ها همسو با شور و نشاط سیاسی در جامعه جان تازه ای گرفت و آنان به بخش جدا ناپذیر میتینگ‌ها و همایش‌های سیاسی تبدیل شدند با این تفاوت که آنان آداب و رسومی داشتند و بعضی مرزها و حرمت‌ها را رعایت می‌کردند و آن‌چنان افسار گسیخته نبودند. با روی کارآمدن دولت نهم آنان به محاقی چندین ساله رفتند تا آن‌که درشبستان امام خمینی حرم حضرت معصومه و در پانزده خرداد در سخنرانی رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام خودی نمایانده و مانع اتمام سخنرانی یار دیرین انقلاب به مناسبت آغاز نهضت شدند، سپس نوبت به یادگار امام راحل و نوه بنیان‌گذار انقلاب رسید که درکنار مضجع شریف پدربزرگ و در سالگرد رحلت بنیان‌گذار انقلاب مانع سخنرانی وی شوند، حجت الاسلام ناطق نوری نیز از این موهبت بی نصیب نمانده و درکنار حرم رضوی و در شب‌های قدر سخنرانی وی به هم زده شد. نکته جالب عدم رعایت حرمت امکان مقدس و ارزش‌های رسوخ یافته در جان و جهان یکان یکان ایرانیان است که درهمه موارد فوق الذکر مورد خدشه و آسیب قرار گرفت و این گواه خوبی بر بطلان ادعای دین مداری این جماعت نابخرد است.

 

نکته آن‌که اغتشاش‌گران در دهه‌های ۷۰ و ۸۰ به رغم قانون گریزی و عبور از موازین عرفی و اخلاقی درابراز مخالفت خود نوعی صداقت و دغدغه مندی داشتند و با همه زشتی اقدامات‌شان برخی حریم‌ها را نقض نمی‌کردند اما جماعتی که اکنون به این‌گونه اقدامات دست می زنند، نشان داده اند که تابع هیچ حریم و حرمتی نیستند و گویی اجیر شده اند که همه مرزها را درنوردند و جامعه را به سمت و سوی بی اخلاقی بی حد و مرز و سلب آرامش و آشوب طلبی رهنمون کنند.