رامین جهانبگلو: جامعه ایران باید از فرهنگ قصاص و انتقام عبور کند

"عجب ناید از سیرت بخردان که نیکی کنند از کَرَم با بدان" ولی نقد را بر می تابد . "ترحم بر پلنگ تیز دندان / ستمکاری بود بر گوسفندان" خفاش شب وگرگ شب و . هم داریم برادرو وحشی حبشی هم داریم. یکی توبه پذیر ویکی توبه اش مرگ، به مانند گرگ. "درشتی ونرمی به هم در به است/چو فاصد که جراح ومرهم نه است" و"مرا سیر شد دل زجنگ و بدی/همی جُست خواهم ره ایزدی" ولی "نکویی با بدان کردن چنان است که بد کردن به جای نیک مردان" مسئله اصلی ما حق آزادی رای عقیده و باور(دینی وسیاسی وفرهنگی و اجتماعی و...) است. جامعه ای که بقول امام حتی کمونیستها هم حق فعالیت داشته باشند و بهایی و شیعه و کلیمی ومسیحی و بی دین! شاید که با احترام متقابل ! نه با توهین بقول پاپ. ونه با افترا . به چالش کشیدن عقیده ونه شخص ویا شخصیت و بالا بردن آستانه تحمل.و عدم تعمیم خطای فردی از گروهی به همه،مثلا کشیشیانی نابکاریی کرده اند در نتیجه همه مسیحیان با کودکان این کننند. ونتیجه گرفته شود که میلیونها مسیحی(باید) و (باید) رها کنند باورشان را. همین باید شده است بلای جان ما.