دمیس روسس، هواپیماربایی و حزب‌الله
+38
رأی دهید
-3
دمیس روسس در ۱۵ ژوئن ۱۹۴۶ در مصر به دنیا آمددمیس روسس، خواننده سرشناس یونانی روز دوشنبه، ۲۶ ژانویه در سن ۶۹ سالگی در بیمارستانی در آتن درگذشت.در زندگی این خواننده که شهرتی جهانی داشت، اتفاقی رخ داده بود که سال‌ها زندگی او را تحت تاثیر قرار داد.
در ۱۴ ژوئن ۱۹۸۵ دمیس روسس در آخرین روز سی و هشت سالگی‌اش مسافر پرواز شمار ۸۴۷ شرکت هواپیمایی ترانس ورلد بود.
او در آتن سوار هواپیما شد و قرار بود در رم پیاده شود.
این هواپیما کمی پس از بلند شدن از فرودگاه آتن توسط نیروهای منسوب به حزب الله لبنان ربوده شد.
دو مردی که پنهانی یک سلاح کمری و نارنجک دستی با خود به داخل هواپیما برده بودند، با به گروگان گرفتن مسافران، هواپیما را ربودند.
دمیس روسس بلافاصله پس از آزاد شدن
دمیس روسس بلافاصله پس از آزاد شدنآنها خواهان آزادی ۱۷ عضو حزب الله و حزب الدعوه عراق بودند که در رابطه با بمبگذاری در مقابل سفارت آمریکا در کویت که به کشته شدن ۶ نفر انجامید، در زندان به سر می بردند.
هواپیما پس از ربوده شدن به سوی فرودگاه بین المللی بیروت (پس از تبادل ۱۹ گروگان در ازای گرفتن سوخت) و سپس الجزایر تغییر مسیر داد.
روسس سی و نهمین سالگرد تولدش را در اسارت نیروهای حزب الله در بیروت به سر برد و نهایتا چهار روز بعد در روز ۱۸ ژوئن آزاد شد.
اما ۴۰ مسافر باقیمانده ۱۷ روز تمام در هواپیما گروگان بودند.
روسس پس از آزادی به خبرگزاری رویترز گفت که آنها با او "خیلی خوب رفتار کردند".
"آنها به من کیک تولد دادند و یک گیتار که بنوازم و بخوانم. خیلی با ما مهربان بودند و مودبانه برخورد کردند."
در طول سال‌های بعد، این اظهارات او تحریف و از آن سو برداشت شد.
برخی از روزنامه‌ها نوشتند که روسس از هواپیماربایان تمجید کرده است و برخی مدعی شدند که او قول همکاری به حزب الله داده است.
روسس که به ندرت درباره این ماجرا صحبت می‌کرد، در یک گفت‌وگو با روزنامه استرالیایی دیلی تلگراف در سال ۲۰۰۶ تائید کرد که اغراق درباره این ماجرا برای او بسیار آزاردهنده بوده است.
"این اتفاق هر روز رخ نمی‌دهد که یک سوپر استار موسیقی پاپ، قربانی تروریسم شود. بنابراین مطبوعات برای اینکه فکر می‌کردند این موضوع بامزه‌ای است از آن بهره‌برداری کردند."
"دلم می‌خواهد آن روزنامه‌نگار [که اولین بار این ادعای را گزارش کرد] را روبه‌روی سلاحی که به سوی او نشانه رفته ببینم. درست در همان موقعیتی که من بودم. باور کنید اگر او در این موقعیت قرار می‌گرفت آنقدر می‌ترسید که برایش اهمیتی نداشت مزخرفاتی مثل این را بنویسد."
این تجربه زندگی او را تغییر داد و پس از آن تصمیم گرفت که بهترین راه برای کمک به بالا بردن درک مردم در جهان بازگشت به موسیقی است.
آلبوم "داستان دمیس روسس" اندکی پس از این ماجرا منتشر شد.
۶۳
shirzan e irani - استکهلم، سوئد
یکی از خوش اخلاق‌ترین ، مردمی ترین و شیرین‌ترین خوی را در بین هنرمندانِ برجسته داشت، او با آن اخلاق ، صدا و احساس چنان تررویست‌ها را مجذوب خود کرد که با موسیقی قویترین ارتباط را بوجود آورد، او بوسیله موسیقی این روند را ادامه داد که احساسِ ایجاد شده از آن روح انسان‌ها را به جایِ جنگ و خون ریزی به سمت صلح و صفا پیش برد، روحِ او در متنِ زندگی جریان دارد. روانش شاد .
0
1
سه شنبه ۷ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۸:۱۸