گذشته و حالِ «آشویتس»؛ کارخانه مرگ + عکس
اردوگاه آشویتس بزرگترین اردوگاه کار اجباری نازیها را به عنوان نماد خشونت علیه انسان و همچنین سمبلی از هولوکاست میشناسند. هفتاد سال پیش، هنگامی که نیروی نظامی آلمان در حال سقوط بود و ارتش سرخ به اردوگاهها نزدیکتر میشد، نیروهای نازی ۶۰هزار زندانی را از آشویتس تخلیه و آنها را وادار کردند در مسافتهای طولانی و طاقتفرسا که بعدها به «پیاده روی مرگ» مشهور شد، شرکت کنند. یک چهارم از زندانیان در این پیادهروی جان خود را از دست دادند.
هنگامی که نیروهای ارتش سرخ شوروی در ۲۷ ژانویهی ۱۹۴۵ اردوگاه آشویتس را آزاد کردند تنها زندانیانی زنده مانده بودند که آلمانهای نازی آنها را دستوپاگیرتر از آن تشخیص داده بودند که به «راهپیمایی مرگ» اعزامشان کنند.امروز همچنان مهمترین بخشهای این اردوگاه به عنوان صحنهی جنایتی عظیم که بیش از یک میلیون قربانی به جاگذاشت، در لهستان باقی است.
دروازهی اصلی آشویتس. عکس اول در ژانویهی ۱۹۴۵ هنگامِ آزادسازی ِاردوگاه ثبت شده است. آنچه امروز از آشویتس باقی است با تصویری که هفتاد سال پیش ثبت شده تفاوت چندانی ندارد. جرثقیلی که در عکس دوم دیده میشود برای حمل تجهیزات ِ مراسم گرامیداشتِ هفتادمین سالگرد آشویتس آماده است.
در عکس اول که به ماه می ۱۹۴۴ بازمیگردد، مادران یهودی و فرزندانشان به سمت اتاق گاز میروند. اقامتگاههای ساخته شده کنار آشویتس پشت این گروه از زنان و کودکان دیده میشوند. این اقامتگاهها بعد از جنگ به کلی از بین رفتند و امروز تنها دودکشهای آجری آنها باقی است.
دروازهی ورودی ِ اصلی ِ آشویتس که بر سردر ِ آن شعار کناییِ معروف ِآلمانهای نازی «کار شما را آزاد میکند» به زبان آلمانی دیده میشود. این بخش از آشویتس امروز بدون هیچ تغییری بر جای مانده است.
در ژانویهی ۲۰۱۵ میلادی، توریستها از کنار بلوک شمارهی ۱۵ میگذرند. نیروهای نازی بیرون این ساختمان درخت کریسمس گذاشته بودند.
کورههای آدمسوزی آشویتس. یکی از چهار کورهای که به کار گرفته میشد. نیروهای اس اس پیش از ورود ارتش شوروی دو کورهی دیگر را از بین برده بودند. یک کوره هم در شورش زندانیان در سال ۱۹۴۴ از بین رفت.
دیوار بلوک شمارهی یازده را به عنوان «دیوار مرگ» میشناسند؛ جایی که جوخههای تیرباران، زندانیان را به تیربار میبستند. این دیوار پس از جنگ بازسازی شد. تصویر اول، دیوار را پیش از بازسازی نشان میدهد. بلوک شمارهی یازده آشویتس ساختمان مخصوص شکنجهی زندانیان بود.