بررسی روزنامه‌های صبح تهران؛ یکشنبه ۲۸ دی
روزنامه‌های امروز تهران خبر توقیف روزنامه مردم امروز را بدون هیچ تحلیل و تفسیری منعکس کرده و مهم‌ترین عنوان‌های خود را به افشاگری‌های تازه دولت درباره روابط وزیران دولت احمدی نژاد با بابک زنجانی زندانی متهم به تخلف اقتصادی اختصاص داده اند. روزنامه‌های هوادار اصلاحات پیام محمد خاتمی به دبیرکل سازمان ملل را با اهمیت دیده اند و روزنامه‌های تندرو از جواد ظریف انتقاد کرده اند که در این موقعیت سفرش به پاریس می تواند به معنای بی اعتنایی جمهوری اسلامی به مطالبات مسلمانان جلوه کند.
آینده احمدی نٰژاد و هواداران وی نیز از جمله مطالب روزنامه‌های امروز است.
ترساندن از احمدی نژاد
تیتر و عکس صفحه اول قانون
نویسنده به یاد آورده که: جریان اصولگرایی پس از کشف محمود احمدی نژاد، تلاش بسیار کرد تا وی بتواند پله های ترقی را چند در میان و به سرعت طی کند و از همین منظر میان برآمدن این چهره جنجالی و سپردن کلید –ابتدا- تهران و – سپس- کل کشور فاصله چندانی نبوده است و همه این پروسه - که در حالت عادی چندین سال طول می‌کشد- آن قدر سریع رخ داد که نشان می‌داد که بسیاری از چهره های تصمیم گیر در جناح اصولگرا نسبت به «اورژانسی بودن» این اتفاق اقناع شده اند.
سرمقاله ابتکار با اشاره به کارنامه احمدی نژاد در ده سال شهرداری و ریاست جمهور به این نتیجه رسیده که جناح اصولگرا که نتوانسته برای انتخابات آینده کاندیدای مورد قبولی پیدا کند به این نتیجه رسیده که همچنان که احمدی نژاد در انتخابات ۸۸ با دو قطبی کردن انتخابات و تمرکز روی دشمن مانند هاشمی رفسنجانی موفق به جذب رای مردم شد اینک هم با شکل دهی یک جریان دوقطبی که یک سر آن جنجال های احمدی نژادی باشد، بدنه اصولگرایی را از شبح حضور یک احمدی نژاد دیگر بترسانند.
بسیار هم خوب بوده است
آیدین سیارسریع در ستون طنز قانون یک مصاحبه را مجسم کرده است و در اولش نوشته: امروز در خدمت جناب آقای معطریان یکی از اعضای حزب «گل، بلبل و توسعه» هستیم و می‌خواهیم نظر ایشان را راجع به تحولات اخیر در سپهر سیاسی کشور جویا شویم. آقای معطریان سلام!
معطریان: سلام بر شما و خوانندگان خوب شما. خیلی هم عالی.
بفرمایید این روزها فعالیت احزاب و گروه‌ها را در کشور چطور می‌بینید؟
معطریان: خیلی خوب. بسیار عالی. از وقتی عینکم را عوض کردم خیلی هم بهتر می‌بینم. بسیار شفاف.
فعالیت‌های حزب خودتان را چطور ارزیابی می‌کنید؟
معطریان: بسیار عالی. بسیار مثبت.
در حال حاضر در حزب مشغول چه کاری هستید؟
معطریان: کارهای خوب. کارهای مطلوب.
می‌توانم بپرسم دقیقا چه کارهایی؟
معطریان: عرض شود که ما کار خاصی نمی‌کنیم.
آنوقت این وضعیت برای شما مطلوب است؟
معطریان: به ما گفته‌اند که به همین شکل مطلوب است و ادامه بدهید. ما هم ادامه می‌دهیم و بسیار لذت می‌بریم.
به نظر شما کارکرد اصلی حزب در یک نظام سیاسی چیست؟
معطریان: کارکردهای خوب.
از نظر شما اقدامات رئیس جمهور تا به امروز چطور بوده؟
معطریان: بسیار خوب بوده.
اقدامات مخالفان ایشان چی؟
معطریان: آنها هم بسیار خوب بودند.
صمیمیت دیپلماتیک یا فراتر از نا به جا
کارتون محسن ایزدی، قانون
داوود هرمیداس باوند در مقاله ای در آرمان نوشته : در روزهای اخیر شاهد انتشار تصاویری بودیم از پیاده‌روی صمیمانه دکتر ظریف و همتای آمریکایی خویش؛ پیاده‌روی‌ای که از گرمی روابط میان این دو سیاستمدار حکایت دارد. به همین سبب می‌توان درباره اینکه این صمیمیتها تا چه اندازه می‌تواند در حل و فصل مسائل دیپلماتیک کارگشا باشند، گمانه‌هایی مطرح کرد. اول اینکه مطمئنا این روابط می‌تواند زمینه‌ای مساعد ایجاد کند؛ بویژه اگر مبانی استدلال، منطقی و اثرگذار باشد.
این استاد دانشگاه با تاکید بر این که: روابط انسانی در مذاکرات دیپلماتیک «بی‌اثر» نیستند، هر چند که نمی‌توان تاکید داشت «بسیار موثر» است. باید توجه داشت که معمولا نگاه و بیان دکتر ظریف با نوعی لبخند همراه است و خود این مسئله اتمسفری مساعد ایجاد می‌کند. نکته دیگر اعتماد به نفسی است که در پی این روابط به وجود می‌آید. در صورتی که مذاکره کننده اعتماد به نفس داشته باشد و مبانی مورد مذاکره خود را در ضمن منطقی بودن اما با قاطعیت نیز بیان کند، می‌تواند فضای مناسبی برای تعاملی افکار و تبادل نظرات فراهم کند.
مقاله آرمان به این جا رسیده که: روابط ظریف با جان کری - با توجه به آشنایی وی با خصوصیات اخلاقی آمریکایی‌ها می‌تواند بسیار صمیمانه‌تر و دوستانه‌تر هم باشد. هر چند که این امر در رابطه با سایر همتایانش مانند لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه قضیه تا حدی متفاوت‌تر است و برخورد جدی‌تری آنجا وجود دارد. با توجه به این مسائل خصوصیات انسانی می‌تواند زمینه مساعدی برای فرایند مذاکرات فراهم کند. البته باید در نظر داشت که پیاده‌روی اخیر ظریف و کری در قالب روتین مذاکرات می‌گنجد.
کیهان با تیتر «عملیات تروریستی پاریس با چراغ سبز دولت فرانسه» در بالای صفحه اول خود سخنان تازه ژان ماری لوپن رهبر سابق جبهه ملی فرانسه را منعکس کرده اما در متن گزارش این روزنامه آمده که لوپن ضمن رد احتمال اطلاع سیا و موساد از این ماجرا گفته «من نمی‌گویم سازمان‌دهندگان این جنایات مقامات فرانسه باشند، اما آنها اجازه داده‌اند که چنین جنایاتی به وقوع بپیوندد؛ البته اینها تنها فرضیه هستند.»
با این همه حسین شریعتمداری در یادداشت روز این روزنامه همین گزارش را مبنا قرار داده و با عنوان فراتر از نابه جا از جواد ظریف پرسیده که چرا در این موقعیت به پاریس سفر کرده است.
به نوشته این مقاله: آقای دکتر ظریف در حالی که دولت فرانسه مدیریت رسمی این ماجرای زشت و پلید را با کمک مالی یک میلیون یورویی بر عهده گرفته بود، حضور ایشان در پاریس چه ضرورتی داشته است و این حرکت - بسیار فراتر از- نابجا در آموزه‌های اسلامی - که ایشان معتقد به رعایت آن هستند، - و نیز در عرف شناخته شده دیپلماتیک چه توضیح قابل قبولی دارد؟
یادداشت روز کیهان در نهایت به این جا رسیده که مذاکرات هسته‌ای با ۵+۱ دقیقا همانگونه که از قبل به وضوح قابل پیش‌بینی بود به جایی نمی‌رسد و تاکنون فقط بر حجم و گستره تحریم‌ها افزوده، از این روی باید از دولتمردان پرسید، مگر در طول یکسال و چند ماه مذاکره چه به دست آورده‌ایم که توقف موقت آن در اعتراض به اهانت شرم‌آور مورد اشاره را برنتافته‌اید؟
درسی از فرانسویان
تیتر و عکس دانیال شایگان، شرق
منصور فرزامی در سرمقاله مردم سالاری نوشته: از اعلامیه حقوق بشرش که مقدمه قانون اساسی مدون ملت فرانسه است و سرلوحه کنش حقوقی انسان معاصر قرار گرفته بیش‌از ۲۲۵ سال می‌گذرد و از انقلابش که به انقلاب کبیر نامبردار شده و سرمشق انقلاب‌ها و جنبش‌های سراسر جهان به شمار می‌آید و نیز می‌پذیریم که هم پیش از انقلاب و هم بعد از آن، مردم فرانسه برای آزادی بهای بسیاری پرداخته‌اند تا امروز، زیر لوای آزادی و در وقوع فاجعه حمله به دفتر مجله «شارلی ابدو» شعاری بالای سر ببرد که «من شارلی» هستم .
به نوشته این مقاله: ملتی که در راهپیمایی یک میلیون نفری «اتحادش» رهبران و بزرگان بیش‌از چهل کشور را به صف مقدم می‌آورد و نکته بسیار مثبت عملکرد ملت فرانسه این که رئیس‌جمهور کنونی‌اش، از رقیب گذشته و احتمالی آینده اش سارکوزی را به کاخ الیزه به مشورت دعوت می‌کند و به استقبالش می‌رود. چون می‌داند سرمایه انسانی از هر سرمایه ای وزین‌تر و گرانسنگ‌تر است. سرمایه‌ای که ما از آن غافلیم و روش ما همان «جزای سنمار» است و جز تحقیر بزرگان خدوم و توهین و تهمت به سابقون، کار دیگری نمی‌دانیم.
سرمقاله مردم سالاری سرانجام به این جا می رسد که: حال، فرانسه و یا هر کشور دیگری اگر بخواهد که از آزادی سوء‌استفاده کند و مصادره به مطلوب نماید و فقط آن را برای طیف و طبقه خاصی بخواهد– چنان که نشانه‌اش هم اکنون پیداست– و قومیت‌ها و نحله‌های فکری و عقیدتی را نادیده بگیرد . مسلم است که رنگ آسایش و آرامش در حال و آینده، به خود نخواهد دید و از این همدردی‌ها و همگامی‌ها هم کاری ساخته نیست و این لجاجت‌هایی هم که اکنون از چهره زشتش دیده می‌شود، آتش به انبار باروت است. ابتلا به روزگار شومی که از منظر مسلمانی برای هیچ انسانی، نمی‌خواهیم.
هادی خانیکی در مقاله ای در شرق نوشته:جهان در معرض خطر واحدی است که دو وجه به ظاهر متفاوت، به آن شدت و شتابی ویژه می‌بخشد: خطر افراطی‌گری و خشونت که در قالب هویت‌طلبی‌های مرگبار، فضای تنفس آزاد بشر را در همه‌جای جهان تنگ کرده است نمی‌تواند هیچ سیاستمدار، روشنفکر و مصلحی را در هیچ کجای جهان، بی‌اعتنا و نظاره‌گر بگذارد. هیچ نهاد، دولت یا سازمان منطقه‌ای نمی‌تواند تنها با پرداختن به پندها و اندرزها یا اظهار نگرانی‌ها و دلشوره‌ها، در مقابل جنایت‌ها و تهدیدهایی که جزیی از زندگی بشر شده است، بی‌تفاوت بماند. باید گام‌هایی بلند‌تر از پیش برداشت.
نویسنده با اشاره به پیام دیروز رییس جمهور پیشین ایران محمد خاتمی به دبیرکل سازمان ملل نوشته: اگر خطر خشونت و افراطی‌گری دیروز در نیویورک با حمله به برج‌های دوقلو به چشم آمد و امروز با حمله به نشریه شارلی‌ابدو، پاریس مهد آزادی را هدف گرفت، این همه فاجعه و خطر نیست. بخش دیگری از خطر و فاجعه آنجاست که در آسیا و آفریقا نیز با نام‌هایی از همین جنس، پیروان مذاهب و شهروندان ملل و اقوام دیگر را هدف قرار می‌گیرند و در اینجاست که روشنفکران، اندیشمندان و سیاستمداران نباید مثل ساکنان طبقه بالای کشتی تایتانیک، غافل از غرق‌شدن کشتی انسانیت و اخلاق بمانند.
مقاله شرق معتقد است: نامه سیدمحمد خاتمی، خطاب به دبیرکل سازمان‌ملل، از چنین منظری محل توجه است که جهان در نوعی پولاریزاسیون گرفتار آمده است که یک سوی آن، مدافعان آزادی و سوی دیگر، مدافعان باورهای دینی صف کشیده‌اند. آنچه در میان این هیاهو گم می‌شود و نیازمند توجه ویژه اصحاب رسانه و آگاهی در ایران و هر نقطه‌ای از جهان است، کشتار لحظه‌به‌لحظه انسان‌ها تحت لوای هر عنوانی است.
مشکلات سالن‌های نمایش
اعتماد گزارشی فراهم کرده درباره مشکلات سالن‌های تئاتر در ایران که در بخشی از آن بهروز غریب‌پور کارگردان نمایش‌های سنتی گفته: مشکلات سالن‌های نمایش در ایران زیاد است؛ سالن تئاتر مثل ساز است و علاوه بر شکل ظاهری باید ساختار داخلی آن شکل درستی داشته باشد تا بتوان با آن نت‌های موزون نواخت. بعضی مواقع معماران فکر می‌کنند اگر تنها شکل ظاهری یک سالن را از روی بروشورهای خارجی پیاده کنند، سالن تئاتر قابل بهره‌برداری می‌شود.
به گفته این کارگردان صاحب نام، در واقع بیشتر سالن‌ها تقلیدی از مدل‌های اروپایی هستند؛ بدون خلاقیت و بدون نظارت مشاوره‌های اهل تئاتر. برای همین است که سالن‌های نمایش، تماشاگر را با ناراحتی و نارضایتی همراه می‌کنند و همین نارضایتی، تاثیر زیادی در کیفیت اثری که اجرا می‌شود می‌گذارد. بی‌کیفیتی سالن‌ها چه از منظر صندلی و زاویه دید، و چه از منظر صدا و نور، مشکل اساسی و همیشگی است که همیشه خودنمایی می‌کند و وقتش رسیده که برای این مشکل همیشگی راه‌حلی پیدا کنیم.
هادی مرزبان کارگردان صاحب نام تئاتر هم به اعتماد گفته: اگر تصویر واقع بینانه‌یی از سالن‌های نمایش موجود در شهر تهران داشته باشیم، تنها سالن اصلی تئاترشهر، سالن سنگلج و یکی از سالن‌های تماشاخانه ایرانشهر برای اجرای نمایش مناسب هستند و سایر سالن‌های موجود از امکانات فنی حداقل و مناسبی برای اجرای یک اثر برخوردار نیستند. متاسفانه هنگام ساخت سالن‌های نمایش توجه لازم صورت نمی‌گیرد و بسیاری از سالن‌ها بدون توجه به ماهیت و ویژگی‌های یک سالن تئاتری احداث می‌شوند.
به گفته این کارگردان به اعتماد: در شهر تهران بیش از دویست سالن وجود دارد که هرکدام توسط ارگان‌های مختلف و بودجه بیت‌المال احداث شده‌اند، اما در زمان ساخت آنها توجه لازم صورت نمی‌گیرد؛ این سالن‌ها اغلب فاقد عمق صحنه برای اجرای یک اثر نمایشی هستند و گویا تنها برای سخنرانی مدیران ساخته شده‌اند.
هشت میلیارد گم شده
کارتون فیروزه مظفری، اعتماد
پوریا عالمی در ستون طنز شرق خبر داده است که : فرماندار بهبهان واژگونی خودرو نیسان حامل کیسه‌های پول به ارزش هشت‌میلیاردتومان وجه نقد را در جاده بهبهان تکذیب کرد و گفت این خبر شایعه است. البته ما نفهمیدیم فرماندار مذکور دقیقا چی را تکذیب کرد. واژگونی نیسان؟ خود نیسان؟ کیسه‌های پول؟ یا مبلغ هشت‌میلیاردتومان؟ یا اساسا خود جاده؟ یا کلهم منطقه‌ای به نام بهبهان تکذیب شده است؟ ما نمی‌دانیم.
نظر کارشناس: ببخشید نظر شما درباره حمل هشت‌میلیاردتومان پول نقد در یک نیسان چیست؟
- اینکه چیزی نیست. ما سه‌سال پیش مقادیری طلا و دلار را دیدیم که توی تریلی در مرز ترکیه جا داده بودند.
نظر آمبولانس‌چی: تجربه به ما ثابت کرده که گاهی چیزهایی را که تکذیب می‌کنند بعد تایید می‌شود. مثل گران‌شدن برخی چیزها. اول می‌گویند مثلا نان ٢٠٠تومانی شده هزارتومان. مردم می‌گویند وای وای‌وای‌ای‌وای از دست شماها... این چه وضعی‌ست؟ ما از کجا بیاوریم؟ بعد یک‌هفته نان می‌شود ٦٠٠تومان. مردم می‌گویند خدا پدرشان را بیامرزد. ٦٠٠تومان که چیزی نیست. هزارتومان زیاد بود. حالا هم همین‌طوری است. اول شایعه می‌شود هشت‌میلیاردتومان پول نقد در یک نیسان. مردم هم می‌نشینند و حساب می‌کنند هشت‌میلیاردتومان پول نقد در نیسان جا نمی‌شود و باید از یک وانت هم استفاده کرد. بعد که خبر رسمی می‌گوید اینقدر پول جابه‌جا نشده و مثلا پنج‌میلیاردتومان پول نقد بوده، مردم چی می‌گویند؟ می‌گویند آهان... ما که گفتیم جا نمی‌شود. از اولش معلوم بود.