دانشمندان در مریخ کاهو می‌کارند

نمایی از شهرک زمینیان در مریخ

طرح گروهی از دانشمندان بریتانیایی برای کاشت کاهو در مریخ پذیرفته شده است.

این طرح بخشی از پروژه مارس وان، پروژه غیر انتفاعی مسکونی کردن مریخ تا سال ۲۰۲۶ خواهد بود.

نخستین سفینه پروژه مارس وان، در سال ۲۰۱۸ در مریخ فرود خواهد آمد تا فناوری‌های موجود را آزمایش کند.

گلخانه‌ای هم که قرار است در آن کاهو کاشته شود در میان اولین محموله‌هایی است که نخستین سفینه پروژه مارس وان با خود به سیاره قرمز خواهد برد.

پروژه کاشت کاهو را دانشگاه ساوتمپتون اجرا خواهد کرد. این طرح از میان ده پروژه دانشگاهی که نامزد پیوستن به مارس وان بودند تنها پروژه بریتانیایی است که پذیرفته شده است.

کاهو به این دلیل انتخاب شده که در باره این گیاه مطالعات مفصلی انجام شده و پیش از این کاشت آن در محیط بسته چه در زمین چه در مدار آن با موفقیت همراه بوده است.

بذر مقاوم کاهو را می توان به مریخ فرستاد و یک ماه پس از کاشت می‌توان محصول را برداشت کرد. موفقیت در این کار راه را برای کاشت محصولات مغذی‌تر مثل گوجه فرنگی و توت فرنگی باز خواهد کرد.

دمای گلخانه ۲۱ تا ۲۴ درجه خواهد بود. دی اکسید کربن از جو مریخ گرفته می شود و اکسیژن از الکترولیز آبی که از زمین آورده شده است.

تیم کاشت کاهو در مریخ، دانشگاه ساوتمپتون

علاوه بر این، آبی که مواد مغذی در آن حل شده بصورت بخار در گلخانه پخش خواهد شد.

رشد کاهوها عکسبرداری و تصاویر آن به زمین مخابره خواهد شد.

در پایان این پروژه کاهوها را با گرما از بین خواهند برد، بعنوان اقدامی احتیاطی برای جلوگیری کامل از انتقال هر نوع ماده زیستی به مریخ و مخدوش شدن تحقیقات آتی در این سیاره.

نوری که از خورشید به مریخ می رسد نصف نوری که زمین دریافت می کند اما روز مریخی چهل دقیقه طولانی تر از روز زمینی است بنابراین شرایط از نظر نور تقریبا مثل زمستان زمین است، بنابراین امکان رشد گیاهان در شرایط گلخانه‌ای وجود دارد.

چراغ‌های LED هم نور بیشتری فراهم کرده و سرعت رشد را بیشتر خواهند کرد.

توفان‌های غبار مریخ ممکن است در برخی روزها تابش نور خورشید را مختل کند. گیاهان می‌توانند چند روزی با نور کم کنار بیایند اما اگر این وضع طولانی‌ شود، رنگ پریده و دراز می‌شوند تا بیشتر به نور برسند.

در این موارد دمای گلخانه چند درجه کاهش داده خواهد شد تا با کند کردن سوخت و ساز گیاه، تاثیر کمبود آفتاب خنثی شود.

گلخانه پرورش کاهو در زمین‌های مسطح شمال مریخ احداث خواهد شد، در این مناطق فشار هوا بیشتر است و به شرایط کره زمین نزدیکتر.

دومین محموله در سال ۲۰۲۲ عازم مریخ شده و سال بعد در آنجا فرود می‌آید

در مسیر زمین به مریخ، درجه حرارت سفینه بین ۳۵ تا ۴۰- سانتی‌گراد خواهد بود که تقریبا مشابه آب و هوای سیبری است.

تخم کاهو را هم براحتی می‌توان در حالت منجمد نگهداری کرد. با این حال چون روشن نیست شدت و سرعت تغییرات دما در طول سفر دقیقا چقدر است، نمی‌توان از اینکه تخم‌های کاهو قابلیت رشد خود را حفظ کنند مطمئن بود، بنابراین، انواع مختلفی از آن راهی مریخ خواهد شد.

گلخانه نیز از آلیاژ آلومینیوم ۷۰۷۵ ساخته خواهد شد که آلیاژ پر استفاده‌ای در صنایع هوا و فضا است.

مارس وان

برای پروژه مارس وان، از بین دویست هزار نفر داوطلب اولیه، در نهایت ۲۴ فرد کاملا سالم بین ۱۸ تا ۴۰ سال انتخاب می‌شوند.

آموزش و تمرین افراد منتخب از امسال آغاز شده و هشت سال ادامه خواهد داشت.

 
اجرای آزمایشی پروژه و نیز تست ارتباطات ماهواره‌ای در سال ۲۰۱۸ انجام خواهد گرفت 

این افراد هر دو سال یکبار، چند ماه در انزوای کامل قرار داده می شوند تا شرایطی مشابه زندگی در مریخ را تجربه کنند. این مهاجران امکان بازگشت به زمین را ندارند و باید آماده باشند مابقی عمر در مریخ سکونت کنند.

دو مریخ‌نورد اقامتگاه فضانوردان را پیش از اعزام آنها به مریخ آماده خواهند کرد. گروه اول فضانوردان سپس علاوه بر کارهای تحقیقاتی، اقامتگاه و شرایط را برای گروه دوم آماده خواهند کرد.

مریخ ۲۳۰ میلیون کیلومتر با زمین فاصله دارد و سفر به آن هفت تا هشت ماه طول می کشد (بسته به موقعیت دو سیاره).

فضانوردان این مدت را در فضایی بسیار تنگ (بسیار کوچکتر از اقامتگاهشان در مریخ) می گذرانند. از دوش گرفتن خبری نخواهد بود و استحمام با حوله خیس است. غذا هم کنسروی یا منجمد خواهد بود.

مسافران مریخ برای جلوگیری از تحلیل عضلات باید روزی سه ساعت نرمش کنند و در صورتی که با توفان خورشیدی مواجه شوند، باید تا چند روز را در محفظه‌ای حتی کوچکتر در قسمت بیشتر حفاظت شده موشک بگذرانند.

در بدو ورود به مریخ اقامتگاه آماده خواهد بود، هر واحد مسکونی برای دو نفر پنجاه متر مربع مساحت دارد و ۲۰۰ متر مربع هم فضای داخلی مشترک وجود دارد.

در این اقامتگاه، اتاق خواب، محل کار، اتاق نشیمن و گلخانه وجود خواهد داشت، با لباس معمولی می توان در آن زندگی کرد، می توان مثل کره زمین دوش گرفت و یا در آشپزخانه غذای گرم و تازه آماده کرد.

با توجه به اینکه بیشتر امکانات پیش از ورود فضانوردان آماده شده، آنها برای تطبیق دادن خود به روال روزمره، به زمان زیادی نیاز ندارند.