تولید قوی‌ترین داروی ضد‌پیری در جهان
پژوهش‌های جدید نشان می‌دهند محصولات بهداشت پوستی که متناسب با ساختار DNA افراد ساخته شده‌است، بهترین راهکار برای مبارزه با نشانه‌های سالخوردگی است.
براساس گزارش تلگراف، متخصصان با مطالعه بر کد‌های ژنتیکی می‌توانند سرعت از بین‌رفتن کلاژن بدن، ساختار پروتئینی که پوست بدن را شاداب و سالم نگه می‌دارد، و میزا آنتی‌اکسیدان‌هایی که از پوست در برابر رادیکال‌های آزاد محافظت می‌کنند را محاسبه کنند و با استفاده از اطلاعات به دست آمده سرمی را برای بهبود وضعیت پوست تولید کنند.
آزمایش‌های بالینی که به مدت 18 ماه روی داوطلبان انجام گرفته نشان داده‌اند داروی جدید ژن‌یو ( Geneu ) می‌تواند طی 12 هفته خطوط و چین و چروک‌های پوست را تا 30 درصد کاهش دهد. این سرم محصول شرکت‌های آرایشی بهداشتی نیست بلکه توسط یکی از دانشمندان مشهور امپریال کالج لندن ابداع شده‌است.
این دارو توسط کریس تومازو ابداع شده‌است، فردی که با ابداع حلزون گوش کاشتنی توانست 10 هزار کودک ناشنوا را درمان کند و همچنین برای بیماران دیابت نوع 1 پانکراس مصنوعی و برای بیماران قلبی مانیتور کنترل از راه دور قلب ابداع کرده‌است.
تولید داروی پوستی ژنتیکی جدید نیز به کمک ابداع جدید همین دانشمند، یک ریزتراشه دستی که می‌تواند توالی ژنتیکی افراد را در کمتر از 30 دقیقه مشخص کند، امکان‌پذیر خواهد‌بود. تومازو به‌خاطر این ابداع خود به‌تازگی موفق به دریافت جایزه مخترع سال اروپا شده‌است.
تومازو می‌گوید اگرچه تعدادی از همکارانش با دیدن ابداعش متعجب شده‌اند، اما به تدریج و با ورود این تکنولوژی به قلمرو مصرف، افراد به استفاده از آن و کنترل مداوم DNA خود عادت خواهند‌کرد، روندی که در نهایت برای سلامت آنها مفید بوده و آغازگر عصر داروهای شخصی‌سازی‌شده خواهد‌شد.
تومازو همچنین امیدوار است این ریزتراشه به تدریج بتواند برای تحلیل میزان اثرگذاری داروها بر بدن افراد مورد استفاده قرار گیرد تا به این شکل دوز داروها متناسب با واکنش بدن افراد تعیین شوند. سرمی که با کمک چنین تراشه‌ای ایجاد شده‌است نیز به گفته وی برای بهداشت پوست نخواهد بود، بلکه خاصیت درمانی دارد، به بیانی دیگر برای محافظت از پوست نیست بلکه برای پیشگیری از بروز مشکلات پوستی خواهد‌بود.
روند فروپاشی کلاژنی در بیشتر افراد سرعتی متوسط دارد اما برخی از افراد با سرعت زیادی منابع کلاژنی خود را به پایان می‌رسانند و برخی دیگر به کندی کلاژن‌های خود را از دست می‌دهند و این سرعت به جهش‌های ژنتیکی بستگی دارد که دستور ساخت این پروتئین را صادر می‌کنند.
انجام تست DNA با کمک ریزتراشه جدید می‌تواند میزان مورد نیاز کلاژن بدن را تعیین کند. سپس با ترکیب کردن مقدار مشخصی از کلاژن با دیگر ترکیباتی که برای پوست مغذی به شمار می‌روند، از قبیل عصاره ریشه گیاه توت، ویتامین A و C، نوعی علف سرخ و آمینواسید‌ها، می‌توان سرمی برای بهبود وضعیت پوست و تحریک سلول‌های پوستی برای رشد و افزایش تولید کلاژن ایجاد کرد. با این‌همه استفاده از چنین دارویی برای دوره‌ای چهار هفته‌ای 600 پوند هزینه دارد که این خود یکی از معایب دارو به شمار می‌رود.